بازی همه ی زندگی کودک نیست اماهمه ی زندگی کودک بازی است
پس بازی (زندگی ) کودکان را به بازی نگیریم.
سخن مربیان:
از بازی بچه ها نکات متعددی می آموزیم، بچه ها در بازی خود به چیزهایی می رسند که ما آنها را هرگز نمی توانیم آموزش بدهیم.
بازی :
بازی» به هر گونه فعالیت جسمی یا ذهنی که به صورت فردی یا گروهی انجام پذیرد و موجب بروز نیازهای کودک شود، گفته می شود. بازی وسیله ی طبیعی کودک برای اظهار و بیان «خود » است.
تعریف بازی :
یک فعالیتی که برخاسته از ذهن که هدف خیالی دارد و به طور ذاتی برانگیخته می شود .
ویژگی های بازی :
1-بازی دارای مقاصد همی و خیالی است
2- بازی باید به طور آزادانه از طرف فرد انتخاب شود
3-بازی باید لذت بخش باشد
4-بازی باید به طور ذاتی برانگیخته شود و مقصودش در خودش است
آلفردآدلر : ”هرگز نباید به بازی به عنوان روشی برای وقت کشی نگاه کرد ”.
گری لندرث: « بازی کردن برای کودک مساوی است با صحبت کردن برای یک بزرگسال، بازی و اسباب بازی، کلمات کودکان هستند“.
بازی وسیله ای است برای بیان احساسات، برقراری روابط، توصیف تجربیات، آشکار کردن آرزوها و خود شکوفایی. فعالیت بازی در واقع تلاش کودک برای کنار آمدن با محیط است که از این طریق او خود را می یابد ودنیا را درک می کند.«
ویژگی های بازی:
نظریه های بازی:
نظریه‌های بازی را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود:
1- نظریه‌های کلاسیک متأثر از فرضیه تکامل هستند. آنها به ما توضیح می‌دهند که چرا کودکان بازی می‌کنند؟
2- اما نظریه‌های جدید به بازی به عنوان "تقویت کننده‌ی رشد فردی" می‌نگرند. هر یک از نظریه‌ها نمی‌تواند به طور کامل تبیین کننده‌ی مفهوم "بازی" باشد اما هر کدام، قسمتی از حقیقت را از زاویه ای خاص بیان می‌کنند.
شامل 53 اسلاید POWERPOINT
دانلود پاورپوینت روانشناسی بازی
