فایل هلپ

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

فایل هلپ

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

تحقیق درباره تهاجم فرهنگی (2)

اختصاصی از فایل هلپ تحقیق درباره تهاجم فرهنگی (2) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 49

 

 

فهرست :

 

فصل 1: تعریف تهاجم فرهنگی

قربانیان این تهاجم

خطرات تهاجم

فراگیربودن تهاجم

فصل دوم:عوامل وزمینه های تهاجم فرهنگی

- عوامل سیاسی

- عوامل فرهنگی

الف)عوامل فرهنگی 1-رسوبات فرهنگ شاهی

2-عدم آشنایی بافرهنگ ومعارف اسلامی

فصل سوم: تاریخچه تهاجم فرهنگی غرب علیه مسلمین

- روشهاوابزارهای تهاجم فرهنگی

- قلمرو تهاجم فرهنگی

- بررسی زمینه های اجتمایی تهاجم فرهنگی

- خلاء فرهنگی

- تضعیف دولت

فصل چهارم: وصیت امام به جوانان

-جوان کیست

- نقش جوانان درتد اوم انقلاب

-جوان وفسادفرهنگ غرب

- استقلال فرهنگی

- هدف وثمره استقلال فرهنگی

- عوامل مخرب استقلال فرهنگی

- راههای حفظ استقلال فرهنگ

 

مقدمه

درطول تاریخ نشاط وسرور لازمه حیاط ودلمردگی وکسالت متوقف کننده استعدادهای انسان است درفضایی که انسانهافرصت تحرک وتکاپومی یابندبه تفریح وسرگرمی می پردازند وآنانکه چنین مجالی رانمی یابندگرفتار کابوس افسردگی می شوندوچه بسا این مشکلات رابه دیگران سرایت دهند .آری زندگی برای بازی نیست اما بازی از ضرورتهای زندگی است وافراد باید میدانی برای تفریح وبازی بیابندوروحیه ی مشارکت وهمکاری وتعاون درآنها بارورشود.اگر چه تابستان فرصت شکوهمندی است تامسؤلان ومدیران بابرنامه ریزی مدون جامعه ی جوان ونوجوان رابه سمت وسوی الهی هدایت نمایند .این فرصتهای مناسب بستری است تا جامه ی جوان ماشاخصهای دین محوری وخود باوری را در خویشتن پرورش دهندلذاچنانچه این فرصت رامغتنم ندانیم خسارتهای جبران ناپذیری رادربرخواهدد اشت .هیچ چیزتوجیه وبهانه ی این قصوروکوتاهی نیست زیرا درکشورماهمه چیزداریم هم فضا وهم امکانات اگرچشم اندازی به مواهب طبیعی؛اردوگاهها؛وآثارتاریخی ،کوهها؛وآبشارها؛و جنگلهاوشهرها؛واماکن مقدس د اشته باشیم واگربادلسوزی وجدیت برای این مملکت دل بسوزانیم راه هرگونه بهانه بسته میشود.اگردرتابستان شرایطی میسور گرددکه هردانش آموزی نهالی بنشاندحدود 17میلیون درخت به فرداطراوت می بخشند.هنوزمشکل ما ،تک محوری آموزش وپرورش است باید این اندیشه ی باطل فروریزد،باید همه ی بخشهای جامعه؛مؤسسات ونهادهاحداقل درایام فراغت (تابستان)بویژه احساس مدرسه بودن داشته باشندوخودراجزء خوانواده ی بزرگ آموزش وپرورش بدانند وتربیت؛مسؤلیت همگانی تلقی گردد آنگاه حجم سنگین مشکلات تربیتی حل خواهدشددرغیراین صورت دشمنان برای فرزندان مابرنامه دارندآنهم ازنوع مهلک ومسموم کننده.آنگاه که شراری درخانه ای حادث شود؛وقتی دزدانی درشرف سرقت هستندبرخیزیدوبشتابید که خطردریک قدمی خانه ی ماست.نسل جوان که سرمایه ی هرمملکت است بیش از همه درمعرض تهاجم است؛تهاجمی که رهبرانقلاب ازآن به شبیخون فرهنگی یاد می کنندومن آن راجنگ سردوبمب بی صدا می نامم.طرفنددشمنان طوفان بیرحمی است که این گلهای بانشاط راازریشه تهدید می کند.ای کاش درشهرهای ماشورایی برای اوقات فراقت بچه هاورهایی ازگرداب تهاجم فرهنگی تشکیل گردد؛تاجوانان وکسانیکه ازبیکاری به موادمخدرروی می آورندوآنانکه اوقات خودراصرف بزهکاری وتماشای فیلمهای مبتذل ماهواره می نمایندبه جهت صحیح رهنمون گردند. انشاء الله (نویسنده )

تعریفی ازتهاجم فرهنگی: اگرتهاجم فرهنگی راتعریف نماییم بایدگفت که هرملت دارای فرهنگ وآداب وسنن مربوط به خویش است که ازسوی ملت وکشوری مورد تهدیدوهجوم قرارمی گیرد.

تهاجم فرهنگی درغفلت ماجان می گیردودرسستی وبیتفاوتی ،ریشه می دواندودرتفرقه ی ، ماجمع می شود؛امیداست که باافق واندیشه ی هوشیارانه این سرطان مزمن راکه محصول آن بی عفتی؛سرقت؛اعتیاد؛ولگردی وسلب امنیت ازمردم است روزی ریشه کن شود.

قربانیان این تهاجم : اولین گروهی که درزیر حملات این تهاجم فانی می شوندقشرجوان ونوجوان است.با توجه به اینکه فعالترین قشرجامعه درمعرض حملات وآماج آن قراردارد اما دشمن همواره می کوشد ،با تسخیرافکارواذهان آنهاایشان رابه امورمادی سرگرم نمایدوبا تزریق فرهنگ فاسدخویش آنانرانسبت به سرنوشت جامعه بی تفاوت نمایندوبه عنوان مهره های ضعیف النفس وسرسپرده دراختیار بگیرند.امام خمینی (ره)فرمودند: ((مجلات آن روز ومدارس


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق درباره تهاجم فرهنگی (2)

دانلود توسعه فرهنگی 42 ص

اختصاصی از فایل هلپ دانلود توسعه فرهنگی 42 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 42

 

مقدمه:

بی شک بالاترین و والاترین عنصری که در موجویت هر جامعه دخالت اساسی دارد فرهنگ ان جاممعه است. اساساً فرهنگ هر جامعه هویت و موجودیت آن جامعه را تشکیل می دهد و با ؟ فرهنگ هر چند بعدهای اقتصادی ، سیاسی، صنعتی و نظامی قدرتمند و قوی باشد ولی پوچ ، پوک و میان تهی است. «فرهنگ» کلمه ای بسیار رایج و مورد توجه در تمامی جوامع متمدن بوده است. به طوری که با گسترش اجتماعات و پیچیده شدن روابط و افزایش امکانات و ابزار، بحث از فرهنگ بیشتر و ابعاد متعددی به خود می گیرد. اگر تا دو قرن قبل جنبه های خاصی از زندگی اجتماعی و نقش محدودی برای فرهنگ وجود داشت، به تدریج نفوذ و قدرت فرهنگ و نقش آن در ابعاد مختلف جامعه بشری بسیار بیشتر است.

تحولات یک فرد در صحنه های منطقه ای و بین المللی که چهره سیاسی، فرهنگی جهان را تغییر داده این تصور را بر خلاف القائات ، تبلیغات و ادعاهای جریانهای خاصی که محور مسائل و مشکلات و تصادفات در آینده اقتصادی و تکنولوژیکی خواهد بود، شکل می دهد که قدرتهای مادی و صنعتی جهان تمامی امکانات خود را در جهت سلطة فرهنگی خود و نابودی فرهنگهای دیگر قرار می دهند.

نظامهای سلطه و سازمانهای بین الملی تحت کنترل آنان تا کنون نخواسته اند رابطه ای منطقی بین فرهنگ ، استقلال و توسعه برقرار نمایند. زیرا که با ادامة سلطه و حاکمیت آنان و غارت و چپاول کشورهای دیگر منافات و مغایرت دارد. داشتن فرهنگ استقلال و توسعه واقعی و همه جانبه، مانع حضور و دخالت بیگانه خواهد بود.

حال سوال اساسی اینست که چگونه جامعه ای می تواند به این مهم دست یابد؟

و پاسخ اینست که:

جامعه ای که به تعلیم و تربیت خویش بها می دهد و بناهای فرهنگی و اموزشی، به ویژه مدارس آن در شهرها و روستاها، با عنایت به اصول مهندسی آموزشی از بهترین و پر جلوه ترین بناهی موجود باشد و معلمان آن از اقتدار زیادی برخوردار و موفق ترین، پر نشاط ترین و محبوب ترین الگوهای اجتماعی باشند از بیش ترین پیشرفت فرهنگی ، اجتماعی برخوردار بوده ، کم ترین آفت ها و آسیب پذیری های فردی اجتماعی را خواهند داشت و همچنین جامعه ای که وارث معلمان مقتدر باشد به یقین صاحب ارزش های والای فرهنگی و توسعه یافته ترین نهادهای اجتماعی خواهد بود.

هدف از توسعه فرهنگی

وقتی غربیها از توسعه فرهنگی در جهان سوم بحث می کنند بیشتر تعریف و هدف از آن را یک قدم به جلو در بهره برداری از امکانت فرهنگی جامعه ذکر می نمایند و اینکه فرهنگ از اختصاصی بودن و قشری و طبقاتی بودن خارج می شود و به طبقه ویژه و مرفّه و متمکن اختصاص نداشته باشد و در اختیار همگان قرار گیرد چنانچه اگر بحث از توسعه سیاسی باشد معنایش سهیم کردن مردم و مشارکت عموم ر رقم زدن سرنوشت سیاسی خویش است.

اما در اسلام مفهومی بسیار عمیق تر، ظریف تر و گسترده تر دارد. در اسلام مسئله تعالی معنوی انسانها و جامعه ، تهذیب نفس، مبارزه با فساد، رشد فضیلتها و تقوی ، بهره برداری عمومی از تقوی و عدالت اجتماعی، حاکمیت روح اخوت اسلامی و نظم و انضباط و قانون ، رشد بینش و بصیرت دینی و اهی ، حاکمیت ارزشهای دینی و خلاصه بارور شدن و شکوفایی استعدادهای علمی و افزایش خودآگاهی افراد جامعه و بیداری وسیع و همه جانبه ملت از اهداف توسعة فرهنگی است.

بدیهی است اهدافی به این وسعت وعمق هرگز در فرهنگهای بشری مورد توجه قرار نگرفته و قرار نخواهد گرفت. در اینجا توجه به این معنا لازم است که اسلام به ابعاد وجودی انسان عمق و وسعت می دهد و او را در حصار محدود مادیات زندانی نمی نماید و این بدان معنا نیست که با توجه به حیات معقول و معنوی انسانها، از حیات مادی و دنیوی آنها غفلت شود و آنها را به عزلت و گوشه نشینی و گوشه گیری فرا خواند بلکه تحول در حیات و بینش انسانها مقدمه ای است برای تحول در زندگی انسانها، و زندگی آخرت و حیات معقول و الهی انسانها در جهان واپسین تبعی ای است از زندگی معقول و برتر و حسنه انسانها در این جهان (الدنیا مزرعه الاخره) که همه ما از خداوند می خواهیم ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی ااخره حسنه- و اُنَّ الْمُتَّقینَ ذَهَبُواْ بِعاجِلِ الْدُنْیا وآجِلِ الاخِرَهِ.

اصول و مبانی توسعه فرهنگی

اصول و مبانی رشد و توسعه فرهنگی، و بررسی زوایا و ابعاد هر یک از جهات یاد شده خود می تواند موضوع مباحث ظریف ، آموزنده و قابل توجهی قرار گیرد که در این مختصر امکان پرداختن به آنها و تجزیه و تحلیل همه جانبه آنها میسر نیست. منتهی به طور فهرست وار به چند مسئله اشاره می نمائیم و تفصیل آن را به عهده اندیشمندان و فرصتهای دیگر واگذار می کنیم.

الف) رسیدن به بیداری، آگاهی و رشد، افزایش معرفت انسانها و ایجاد تحول در بینش و برداشت و بصیرت فردفرد جامعه نسبت به کلیه زمینه های عالم وجود و درک عمیق و روشن از جهان آفرینش و آفریدگار جهان و اهداف خلقت.

به بیان امام صادق (ع) «وَجَدْتُ عِلْمَ النّاسِ کُلُّهُ فی اَرْبَعٍ اَوَّلُها اَنْ تَعْرِفَ رَبَّکَ وَ الثّانی اَنْ تعْرِفَ رَبَّکَ و الثّانی اَنْ تَعْرِفَ ما صَنَعَ بِکَ و الثّالِثُ اَنْ تَعْرِفَ ما اَرادَ مِنْکَ وَالرّابِعُ اَنْ تَعْرِفَ ما یُخْرِجُکَ مِنْ دینِکَ

یا به بیان حضرت سیدالشهداء (ع) اَلْمَعْروُفُ بِقَدْرِ الْمَعْرِفَهِ یا به سخن امیر المومنین (ع) اِذا اَرْذَلَ عَبْداً حَطَرَ عَلَیْه الْعِلْمَ یا به سخن امام باقر (ع): اَلْکَمالُ کُلُّ الثَّقَقّْهُ فی الدّین وَ الصَّبْرُ عَلَی التّابِئِهِ وَ تَقْدیرُ الْعیشَهِ

ب) ایمان و اعتقاد به خداوند (خدا خواهی و خداگرایی).

آدمی کاندر طریق معرفت ایمان ندارد

شخص انسان دارد شخصیت انسان ندارد.

ج) ایجاد انگیزه های الهی و معنوی.

د) تقویت پایه ها و بنیادهای اخلاقی و ارزشهای روحی.

ه) هدفداری و هدفگرایی و آخرت خواهی در کارها.

و) اتکال به نیروی لایزال الهی.

ز) شکر گزاری در برابر نعمتها و صرف نعمتها در جهت الهی و در راه تحصیل رضوان ا...

ح) جلوگیری از تضییع عمر و جوانی و استعدادهای خداوندی و ممانعت از تخریب و هدر رفتن سرمایه ها.

ط) استفاده از روشهای مطلوب و تشویق و توبیخ در جهت حداکثر بهره برداری بهینه از نعمتها و الطاف الهی.

ی) آینده نگری.

ک) احیای شخصیت حقیقی انسانها.

ل) ارائه الگوها و اسوه ها والای مکتبی و انسانی در راه هدایت انسانها.

در این رابطه یکی از شاخص ترین الگوها و محورها، ولایت فقیه و نقش و تأثیر سازنده آن در جامعه است. ولایت فقیه محور اصلی در تمرکز نیروها، هدایت و بسیج استعدادها، انسجام و وحدت کلمه در جامعه می باشد. بیداری ملت، رشد و تقویت بنیادهای انقلابی و اسلامی جامعه، احیای شخصیت دینی مردم، احیای تفکر و اندیشه اسلامی ناب محمدی (ص)، رشد و شکوفائی استعدادها، مقابله


دانلود با لینک مستقیم


دانلود توسعه فرهنگی 42 ص

دانلود حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی 5 ص

اختصاصی از فایل هلپ دانلود حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی 5 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

 

حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی

نسبت میان حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی از مباحث مهم حوزه علوم انسانی در محافل علمی و سیاسی خصوصاً در دهه‌های گذشته بوده است. در این خصوص دیدگاه‌های متنوعی ابراز شده که می‌توان خلاصه آنها را به شرح زیر برشمرد:

1- در دیدگاه اول که عمدتاً از سوی کشورهای غربی دنبال می‌شود تأکید بر این است که حقوق‌بشر جهان‌شمول است و گوناگونی‌های فرهنگی نمی‌توانند تأثیری بر هنجارهای حقوق‌بشر داشته باشند. این طیف اعلامیه جهانی حقوق‌بشر و سایر معاهدات موجود بین‌المللی را مبنائی برای تعریف حقوق‌بشر جهان‌شمول تلقی می‌کنند.

2- طیف دوم که می‌توان از آنها تحت عنوان نسبیت‌گرایان یاد کرد معتقدند حقوق‌بشر نسبی است و هنجارهای آن با توجه به ویژگی‌های فرهنگی، منطقه‌ای و جغرافیائی تعریف می‌گردد. این گروه معتقدند که تعریفی جهان‌شمول از حقوق‌بشر وجود ندارد و هر کشور حق دارد با در نظر گرفتن ویژگی‌های فرهنگی خود تعریفی اختصاصی از موازین حقوق‌بشر ارائه داده و آن را مبنای عمل قرار دهد.

3- گروه سوم بر این باورند که حقوق‌بشر فی نفسه جهان‌شمول است اما تعاریف موجود از هنجارهای حقوق‌بشری ضرورتاً جهان‌شمول نیستند. سیستم‌های حقوقی مختلف تعاریفی از حقوق‌بشر ارائه می‌دهند که ممکن است متفاوت باشند اما گفت‌وگوهای بین فرهنگی در زمینه حقوق‌بشر می‌تواند به درک‌های مشترک در زمینه حقوق‌بشر جهان‌شمول کمک کند.

دیدگاه‌های فوق‌الذکر باعث شکل‌گیری گروه‌بندی‌هائی در عرصه سیاست بین‌الملل نیز شده است. به طوری که تعدادی از کشورها (عمدتاً کشورهای غربی) تلاش مضاعفی را در جهت ترویج تعریف غربی از حقوق‌بشر بر اساس اعلامیه جهانی حقوق‌بشر، میثاقین حقوق‌مدنی و سیاسی و حقوق‌اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و نیز سایر ابزارهای بین‌المللی از قبیل کنوانسیون منع شکنجه، کنوانسیون حقوق زنان و کنوانسیون حقوق کودک به عنوان موازینی جهان شمول در زمینه حقوق بشر انجام می‌دهند.

در سوی دیگر طیفی از کشورها هستند که با توسل به موضوع تنوع فرهنگی هیچ گونه معیار بین‌المللی را برای حقوق بشر نمی‌پذیرند و از این طریق سعی می‌کنند عملکردهای عمدتاً ضعیف خود را تحت پوشش تعاریف ملی از حقوق بشر توجیه کنند.

آنچه که بیشتر در صحنه بین‌المللی ظهور داشته است تقابل فکری و سیاسی این دو طیف بوده است. متأسفانه غلبه این نگرش‌ها در حوزه مباحث فکری مربوط به حقوق بشر باعث شده تا دیدگاه‌های علمی و غیر سیاسی مجال بروز کافی پیدا نکنند. این امر باعث شده تا تصویر ارائه شده از نسبت میان حقوق بشر و تنوع فرهنگی تک بعدی و نامتوازن جلوه کند. در اثر هژمونی طرفداران طیف اول در عرصه‌های رسانه‌ای و دانشگاهی این گونه وانمود شده است که هرگاه بحث از تنوع فرهنگی مطرح می‌شود، هدف یافتن پوششی برای توجیه نقض حقوق بشر برای کشورهای در حال توسعه است. این ابهامات مفهومی باعث شده تا برخی محافل، تنوع فرهنگی را به عنوان گفتمان مجادله آمیز «نسبیت فرهنگی در مقابل جهان‌شمولی» و حتی سفسطه‌ای برای فرسایش جهان‌شمولی حقوق بشر بپندارند.

این وضعیت علاوه بر اینکه باعث شده که رابطه میان حقوق بشر و تنوع فرهنگی به خوبی تبیین نشود از سوی دیگر باعث تضعیف جایگاه حقوق فرهنگی در ادبیات بین‌المللی و نیز در عرصه اجرا شده است. یکی از پیامدهای این ماجرا عدم تعریف و تدوین مقررات لازم برای شناسائی حقوق جمعی فرهنگی است. میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که از اولین معاهدات بین‌المللی در زمینه حقوق بشر است تنها به جنبه‌های فردی حقوق فرهنگی پرداخته است و تصریحی در زمینه شناسائی ابعاد جمعی حقوق فرهنگی ندارد. مدافعان حقوق جمعی فرهنگی تنها به تفسیر «حق تعیین سرنوشت» که در منشور ملل متحد و نیز در میثاقین حقوق بشر مورد تصریح قرار گرفته برای تبیین مبانی حقوق «حق جمعی فرهنگی» استناد می‌کنند. وضعیت فوق‌الذکر ضرورت تلاش برای تبیین صحیح رابطه حقوق بشر و تنوع فرهنگی و نیز شناسائی حقوق فرهنگی در ابعاد فردی و جمعی آن را اجتناب ناپذیر می‌کند. در راستای این ضرورت در عرصه سازمان ملل متحد جمهوری اسلامی ایران از سال 1999 میلادی قطعنامه‌ای تحت عنوان «حقوق بشر و تنوع فرهنگی» طراحی و ارائه کرد که پس از مباحث و مذاکرات صورت گرفته میان نمایندگان کشورهای مختلف در نشست مجمع عمومی سازمان ملل با اجماع به تصویب رسید. در این قطعنامه ایده تنوع فرهنگی به صورتی گسترده با مفاهیمی اساسی همچون حق تعیین سرنوشت، احترام به همگان، بردباری، گفت‌وگوهای میان فرهنگی، و غنی بخشی به جهان‌شمولی حقوق بشر ارتباط پیدا کرده است. چنین عناصر کلیدی عمیقاً به لحاظ درونی با یکدیگر مرتبط و تقویت کننده یکدیگرند.

در قطعنامه حقوق بشر و تنوع فرهنگی هدف تبیین این نکته است که در جهان پر تنش و تنازع‌آمیز کنونی چگونه می‌توان بین فرهنگ‌های متنوع و حقوق بشر سازش برقرار کرد؟ تأثیرات همسانی و تطابق فرهنگی در بهره‌مندی از حقوق بشر چگونه است؟ چگونه می‌توان ضمن ارج نهادن جامعه بین‌المللی به تنوع فرهنگی، از حقوق بشر صیانت نمود؟ آیا دولت‌ها نسبت به ایجاد نظامی بین‌المللی که در آن تنوع فرهنگی محترم شمرده شود، مسئولیتی دارند یا خیر؟

در دیدگاه جمهوری اسلامی ایران تمامی ملل و جوامع در سراسر جهان با سوابق فرهنگی، تاریخی و مذهبی گوناگون، همزمان ضمن تأکید بر مختصات و ویژگی‌های مربوط به خود و با رعایت ارزش‌های فرهنگی و مذهبی خویش، در مفهوم کلان جهان‌شمولی حقوق بشر سهیم هستند. از این رو لازم به تأکید است که استدلال اصلی در مفهوم تنوع فرهنگی به هیچ وجه تقویت سفسطه نسبیت‌گرایی فرهنگی نیست.

آنچه در خط مشی جمهوری اسلامی ایران اولویت دارد تقویت گفت‌وگوی بین فرهنگی برای رسیدن به تعاریف جهان‌شمول از حقوق بشر است که مقدمه چنین رویکردی احترام به تنوع فرهنگی است تا زمینه گفت‌وگو را فراهم آورد. در این رابطه تجربه تاریخی نیز پشتوانه لازم را برای این بحث فراهم می‌کند. فرهنگ‌ها و تمدن‌های بسیاری در طول تاریخ دچار فراز و فرود شده‌اند. تعدادی از آنها رشد کرده، شکوفا شده و سیطره یافته و تعدادی دیگر در سراشیبی زوال افتاده‌اند. موضوعی که می‌بایست در این میان مد نظر قرار گیرد آن است که دلایل ظهور و سقوط فرهنگ‌ها و تمدن‌ها چیست و پیامدهای جهانی این تحولات تاریخی کدام است؟ روند تکاملی تاریخ نشان دهنده این واقعیت است که برخی فرهنگ‌ها در طی قرن‌ها با دیگر فرهنگ‌ها ارتباط برقرار کرده و در قالب اصول خویش وارد تعاملی فرهنگی در فرایند تقویت متقابل شده‌اند. تلاقی به وجود آمده از این فرهنگ‌های گوناگون و مبادلات میان فرهنگی در بین آنها به بقاء فرهنگ‌ها و تمدن بشری کمک کرده است، صیانت و تقویت فلسفه یونانی توسط اندیشمندان اسلامی در قرون وسطی و تعامل فرهنگی و علمی میان تمدن‌های اسلامی و مسیحی نمونه‌های درخشان و شایان توجه در این زمینه است. این تنوع و تبادل به تدریج زمینه را برای پیشرفت‌های علمی و فناوری در بخش‌هائی از جهان و طی قرون اخیر به طور مشخص در اروپا ایجاد کرد و این همان چیزی است که ما امروزه از آن به عنوان میراث مشترک بشری که زمینه را برای ارزش‌های جهانی و مشترک در سراسر جهان ایجاد کرده است، تجلیل می‌کنیم.

«جهانی شدن» نیز تأثیرات گوناگونی را بر مقوله تنوع فرهنگی برجای گذاشته است. یکی از این آثار این بوده که نیروی جهانی شدن روند تطابق فرهنگی و تحمیل ارزش‌های بیگانه را تسهیل کرده است. طرفداران توسعه طلبی فرهنگی برای جهانی نمودن نظام ارزشی خود در سراسر جهان به بهای حذف سایر نظام‌های فرهنگی و ارائه تصویری نادرست و نامناسب از آنها در تلاش‌اند. پافشاری بر این رویکرد باعث انزوای سایر فرهنگ‌ها، نابردباری و قوم پرستی می‌شود. احساس یک فرد در میان اعضای یک فرهنگ که احساس شکست و زیان در مقابل آن فرهنگ غالب را دارد، بی‌تردید باعث ایجاد نفرت، خشونت و نزاع فراتر از مرزبندی‌های جغرافیایی مشخص شده و به نظر می‌رسد نتایج حاصله به وضوح باعث افزایش تهدیدات آشکار نسبت به رشد و حمایت از ارزش‌های جهان‌شمول و حقوق بشر خواهد شد. از این رو هر تلاشی در جهت مشوه جلوه دادن و حذف هویت‌های خاص فرهنگی به وسیله فرهنگ غالب، به اندازه تلاش در جهت تمسک به نسبیت‌گرایی فرهنگی برای مواجه جلوه دادن نقض ارزش‌های جهانی و حقوق بشر، محکوم و مردود است.


دانلود با لینک مستقیم


دانلود حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی 5 ص

تحقیق درباره حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی 5 ص

اختصاصی از فایل هلپ تحقیق درباره حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی 5 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

 

حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی

نسبت میان حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی از مباحث مهم حوزه علوم انسانی در محافل علمی و سیاسی خصوصاً در دهه‌های گذشته بوده است. در این خصوص دیدگاه‌های متنوعی ابراز شده که می‌توان خلاصه آنها را به شرح زیر برشمرد:

1- در دیدگاه اول که عمدتاً از سوی کشورهای غربی دنبال می‌شود تأکید بر این است که حقوق‌بشر جهان‌شمول است و گوناگونی‌های فرهنگی نمی‌توانند تأثیری بر هنجارهای حقوق‌بشر داشته باشند. این طیف اعلامیه جهانی حقوق‌بشر و سایر معاهدات موجود بین‌المللی را مبنائی برای تعریف حقوق‌بشر جهان‌شمول تلقی می‌کنند.

2- طیف دوم که می‌توان از آنها تحت عنوان نسبیت‌گرایان یاد کرد معتقدند حقوق‌بشر نسبی است و هنجارهای آن با توجه به ویژگی‌های فرهنگی، منطقه‌ای و جغرافیائی تعریف می‌گردد. این گروه معتقدند که تعریفی جهان‌شمول از حقوق‌بشر وجود ندارد و هر کشور حق دارد با در نظر گرفتن ویژگی‌های فرهنگی خود تعریفی اختصاصی از موازین حقوق‌بشر ارائه داده و آن را مبنای عمل قرار دهد.

3- گروه سوم بر این باورند که حقوق‌بشر فی نفسه جهان‌شمول است اما تعاریف موجود از هنجارهای حقوق‌بشری ضرورتاً جهان‌شمول نیستند. سیستم‌های حقوقی مختلف تعاریفی از حقوق‌بشر ارائه می‌دهند که ممکن است متفاوت باشند اما گفت‌وگوهای بین فرهنگی در زمینه حقوق‌بشر می‌تواند به درک‌های مشترک در زمینه حقوق‌بشر جهان‌شمول کمک کند.

دیدگاه‌های فوق‌الذکر باعث شکل‌گیری گروه‌بندی‌هائی در عرصه سیاست بین‌الملل نیز شده است. به طوری که تعدادی از کشورها (عمدتاً کشورهای غربی) تلاش مضاعفی را در جهت ترویج تعریف غربی از حقوق‌بشر بر اساس اعلامیه جهانی حقوق‌بشر، میثاقین حقوق‌مدنی و سیاسی و حقوق‌اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و نیز سایر ابزارهای بین‌المللی از قبیل کنوانسیون منع شکنجه، کنوانسیون حقوق زنان و کنوانسیون حقوق کودک به عنوان موازینی جهان شمول در زمینه حقوق بشر انجام می‌دهند.

در سوی دیگر طیفی از کشورها هستند که با توسل به موضوع تنوع فرهنگی هیچ گونه معیار بین‌المللی را برای حقوق بشر نمی‌پذیرند و از این طریق سعی می‌کنند عملکردهای عمدتاً ضعیف خود را تحت پوشش تعاریف ملی از حقوق بشر توجیه کنند.

آنچه که بیشتر در صحنه بین‌المللی ظهور داشته است تقابل فکری و سیاسی این دو طیف بوده است. متأسفانه غلبه این نگرش‌ها در حوزه مباحث فکری مربوط به حقوق بشر باعث شده تا دیدگاه‌های علمی و غیر سیاسی مجال بروز کافی پیدا نکنند. این امر باعث شده تا تصویر ارائه شده از نسبت میان حقوق بشر و تنوع فرهنگی تک بعدی و نامتوازن جلوه کند. در اثر هژمونی طرفداران طیف اول در عرصه‌های رسانه‌ای و دانشگاهی این گونه وانمود شده است که هرگاه بحث از تنوع فرهنگی مطرح می‌شود، هدف یافتن پوششی برای توجیه نقض حقوق بشر برای کشورهای در حال توسعه است. این ابهامات مفهومی باعث شده تا برخی محافل، تنوع فرهنگی را به عنوان گفتمان مجادله آمیز «نسبیت فرهنگی در مقابل جهان‌شمولی» و حتی سفسطه‌ای برای فرسایش جهان‌شمولی حقوق بشر بپندارند.

این وضعیت علاوه بر اینکه باعث شده که رابطه میان حقوق بشر و تنوع فرهنگی به خوبی تبیین نشود از سوی دیگر باعث تضعیف جایگاه حقوق فرهنگی در ادبیات بین‌المللی و نیز در عرصه اجرا شده است. یکی از پیامدهای این ماجرا عدم تعریف و تدوین مقررات لازم برای شناسائی حقوق جمعی فرهنگی است. میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که از اولین معاهدات بین‌المللی در زمینه حقوق بشر است تنها به جنبه‌های فردی حقوق فرهنگی پرداخته است و تصریحی در زمینه شناسائی ابعاد جمعی حقوق فرهنگی ندارد. مدافعان حقوق جمعی فرهنگی تنها به تفسیر «حق تعیین سرنوشت» که در منشور ملل متحد و نیز در میثاقین حقوق بشر مورد تصریح قرار گرفته برای تبیین مبانی حقوق «حق جمعی فرهنگی» استناد می‌کنند. وضعیت فوق‌الذکر ضرورت تلاش برای تبیین صحیح رابطه حقوق بشر و تنوع فرهنگی و نیز شناسائی حقوق فرهنگی در ابعاد فردی و جمعی آن را اجتناب ناپذیر می‌کند. در راستای این ضرورت در عرصه سازمان ملل متحد جمهوری اسلامی ایران از سال 1999 میلادی قطعنامه‌ای تحت عنوان «حقوق بشر و تنوع فرهنگی» طراحی و ارائه کرد که پس از مباحث و مذاکرات صورت گرفته میان نمایندگان کشورهای مختلف در نشست مجمع عمومی سازمان ملل با اجماع به تصویب رسید. در این قطعنامه ایده تنوع فرهنگی به صورتی گسترده با مفاهیمی اساسی همچون حق تعیین سرنوشت، احترام به همگان، بردباری، گفت‌وگوهای میان فرهنگی، و غنی بخشی به جهان‌شمولی حقوق بشر ارتباط پیدا کرده است. چنین عناصر کلیدی عمیقاً به لحاظ درونی با یکدیگر مرتبط و تقویت کننده یکدیگرند.

در قطعنامه حقوق بشر و تنوع فرهنگی هدف تبیین این نکته است که در جهان پر تنش و تنازع‌آمیز کنونی چگونه می‌توان بین فرهنگ‌های متنوع و حقوق بشر سازش برقرار کرد؟ تأثیرات همسانی و تطابق فرهنگی در بهره‌مندی از حقوق بشر چگونه است؟ چگونه می‌توان ضمن ارج نهادن جامعه بین‌المللی به تنوع فرهنگی، از حقوق بشر صیانت نمود؟ آیا دولت‌ها نسبت به ایجاد نظامی بین‌المللی که در آن تنوع فرهنگی محترم شمرده شود، مسئولیتی دارند یا خیر؟

در دیدگاه جمهوری اسلامی ایران تمامی ملل و جوامع در سراسر جهان با سوابق فرهنگی، تاریخی و مذهبی گوناگون، همزمان ضمن تأکید بر مختصات و ویژگی‌های مربوط به خود و با رعایت ارزش‌های فرهنگی و مذهبی خویش، در مفهوم کلان جهان‌شمولی حقوق بشر سهیم هستند. از این رو لازم به تأکید است که استدلال اصلی در مفهوم تنوع فرهنگی به هیچ وجه تقویت سفسطه نسبیت‌گرایی فرهنگی نیست.

آنچه در خط مشی جمهوری اسلامی ایران اولویت دارد تقویت گفت‌وگوی بین فرهنگی برای رسیدن به تعاریف جهان‌شمول از حقوق بشر است که مقدمه چنین رویکردی احترام به تنوع فرهنگی است تا زمینه گفت‌وگو را فراهم آورد. در این رابطه تجربه تاریخی نیز پشتوانه لازم را برای این بحث فراهم می‌کند. فرهنگ‌ها و تمدن‌های بسیاری در طول تاریخ دچار فراز و فرود شده‌اند. تعدادی از آنها رشد کرده، شکوفا شده و سیطره یافته و تعدادی دیگر در سراشیبی زوال افتاده‌اند. موضوعی که می‌بایست در این میان مد نظر قرار گیرد آن است که دلایل ظهور و سقوط فرهنگ‌ها و تمدن‌ها چیست و پیامدهای جهانی این تحولات تاریخی کدام است؟ روند تکاملی تاریخ نشان دهنده این واقعیت است که برخی فرهنگ‌ها در طی قرن‌ها با دیگر فرهنگ‌ها ارتباط برقرار کرده و در قالب اصول خویش وارد تعاملی فرهنگی در فرایند تقویت متقابل شده‌اند. تلاقی به وجود آمده از این فرهنگ‌های گوناگون و مبادلات میان فرهنگی در بین آنها به بقاء فرهنگ‌ها و تمدن بشری کمک کرده است، صیانت و تقویت فلسفه یونانی توسط اندیشمندان اسلامی در قرون وسطی و تعامل فرهنگی و علمی میان تمدن‌های اسلامی و مسیحی نمونه‌های درخشان و شایان توجه در این زمینه است. این تنوع و تبادل به تدریج زمینه را برای پیشرفت‌های علمی و فناوری در بخش‌هائی از جهان و طی قرون اخیر به طور مشخص در اروپا ایجاد کرد و این همان چیزی است که ما امروزه از آن به عنوان میراث مشترک بشری که زمینه را برای ارزش‌های جهانی و مشترک در سراسر جهان ایجاد کرده است، تجلیل می‌کنیم.

«جهانی شدن» نیز تأثیرات گوناگونی را بر مقوله تنوع فرهنگی برجای گذاشته است. یکی از این آثار این بوده که نیروی جهانی شدن روند تطابق فرهنگی و تحمیل ارزش‌های بیگانه را تسهیل کرده است. طرفداران توسعه طلبی فرهنگی برای جهانی نمودن نظام ارزشی خود در سراسر جهان به بهای حذف سایر نظام‌های فرهنگی و ارائه تصویری نادرست و نامناسب از آنها در تلاش‌اند. پافشاری بر این رویکرد باعث انزوای سایر فرهنگ‌ها، نابردباری و قوم پرستی می‌شود. احساس یک فرد در میان اعضای یک فرهنگ که احساس شکست و زیان در مقابل آن فرهنگ غالب را دارد، بی‌تردید باعث ایجاد نفرت، خشونت و نزاع فراتر از مرزبندی‌های جغرافیایی مشخص شده و به نظر می‌رسد نتایج حاصله به وضوح باعث افزایش تهدیدات آشکار نسبت به رشد و حمایت از ارزش‌های جهان‌شمول و حقوق بشر خواهد شد. از این رو هر تلاشی در جهت مشوه جلوه دادن و حذف هویت‌های خاص فرهنگی به وسیله فرهنگ غالب، به اندازه تلاش در جهت تمسک به نسبیت‌گرایی فرهنگی برای مواجه جلوه دادن نقض ارزش‌های جهانی و حقوق بشر، محکوم و مردود است.


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق درباره حقوق‌بشر و تنوع فرهنگی 5 ص

تحقیق در مورد تاریخچه فرهنگی سیاسی و ورزشی در ژاپن

اختصاصی از فایل هلپ تحقیق در مورد تاریخچه فرهنگی سیاسی و ورزشی در ژاپن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 2 صفحه


 قسمتی از متن .doc : 

 

ورزش در ژاپن:

بازی‌های آسیایی از زمان تصویب برگزاری آن در سال ‪ ۱۹۴۹‬در دهلی‌نو تا کنون پیشرفت بسیاری کرده است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه از دوحه، بازی‌های آسیایی ‪ ۲۰۰۶‬دوحه با شرکت بیش از ‪ ۱۳۵۰۰‬ورزشکار از ‪ ۴۵‬کشور این قاره در ‪ ۳۹‬رشته برگزار می‌شود که با توجه به سه میلیارد بیننده تلویزیونی خود، بزرگترین دوره در تاریخ این بازی‌هاست.

این در حالیست که اولین دوره بازی‌ها که در سال ‪ ۱۹۵۱‬در دهلی نو با شرکت ‪ ۱۱‬کشور در شش رشته برگزار شد.

دومین دوره بازی‌های آسیایی که در سال ‪ ۱۹۵۴‬در مانیل برگزار شد با اضافه شدن هشت کشور دیگر و در مجموع شرکت ‪ ۱۹‬کشور، نقطه اوج پیشرفت این بازی‌ها بود که با حذف دوچرخه‌سواری و برگزاری پیکارهای بوکس، تیراندازی و کشتی، بازی‌های آسیایی در هشت رشته برگزار شد.

کره که یکی از موفق‌ترین تیم‌ها در تاریخ این بازی‌ها بوده است در آن سال برای اولین بار حضور یافت.

چهار سال بعد در توکیو تعداد ورزشکاران به ‪ ۱۴۲۲‬نفر رسید و رشته‌های تنیس، والیبال، تنیس روی میز، دوچرخه‌سواری و هاکی نیز اضافه شد تا مجموع رشته‌ها به عدد ‪ ۱۳‬برسد.

در این دوره حمل مشعل بازی‌ها برای اولین بار انجام و مراسم افتتاح برگزار شد.

ژاپن نیز با صدرنشینی در جدول مدالها، به حکومت خود بر این بازی‌ها ادامه داد.

ناآرامی‌های سیاسی در اندونزی در سال ‪ ۱۹۶۲‬موجب شد تا تعداد کشورهای شرکت‌کننده در بازی‌های جاکارتا به ‪ ۱۶‬کشور کاهش پیدا کند اما تا سال ‪۱۹۶۶‬ این شور و اشتیاق باز هم به بازی‌ها بازگشت به طوریکه بازی‌های بانکوک موفقیت بزرگی به دست آورد.

هند در این دوره رقیب دیرینه خود یعنی پاکستان را شکست داد و به مدال طلای رشته هاکی دست یافت.

در سال ‪ ۱۹۷۰‬پس از اینکه کره جنوبی به دلایل سیاسی و اقتصادی از نامزدی میزبانی بازی‌ها انصراف داد و با توجه به توانایی و اشتیاق تایلند برای برگزاری مجدد بازیها، بانکوک بار دیگر میزبانی بازی‌ها را بر عهده گرفت.

در آن سال قایقرانی برای اولین بار در برنامه بازی‌ها قرار گرفت و تایلند، رقابت‌ها را با قرار گرفتن در مکان سوم جدول مدالها، پایان داد.

با انتخاب تهران به عنوان میزبان بازی‌های ‪ ،۱۹۷۴‬بزرگترین دوره بازی‌ها با شرکت ‪ ۲۵‬کشور برای اولین بار در منطقه خاور میانه برگزار شد.

شمشیربازی و ژیمناستیک به هفتمین دوره بازی‌ها اضافه شد و این دوره با صدرنشینی ژاپن در جدول مدال‌ها خاتمه یافت.

پس از اینکه سنگاپور و اسلام آباد به دلایل اقتصادی و سیاسی از میزبانی انصراف دادند، بازی‌ها بار دیگر در سال ‪ ۱۹۷۸‬به بانکوک بازگشت.

در این سال با اضافه شدن رشته‌های تیروکمان و بولینگ به برنامه بازی‌ها، تعداد ورزشکاران شرکت‌کننده به بیش از ‪ ۳۸۰۰‬نفر رسید.

باز هم ژاپن در صدر جدول مدال‌ها قرار گرفت اما چین و کره فاصله خود را کاهش دادند تا ژاپن به تدریج به اواخر دوران صدرنشینی خود برسد.

نهمین دوره بازی‌های آسیایی به زادگاه خود یعنی دهلی نو بازگشت تا بزرگترین دوره این بازی‌ها با شرکت بیش از ‪ ۴۵۰۰‬ورزشکار از ‪ ۳۳‬کشور برگزار شود.

در این دوره با حذف رشته‌های شمشیربازی و بولینگ، رشته‌های سوارکاری، قایقرانی ، هندبال و گلف اضافه شدند و ژاپن بالاخره صدرنشینی خود در جدول مدال‌ها را به چین تقدیم کرد.

سئول از بازی‌های ‪ ۱۹۸۶‬برای آمادگی به منظور میزبانی بازی‌های المپیک ‪ ۱۹۸۸‬استفاده کرد و برای اولین بار همزمان با رشد پوشش رسانه‌ای، این بازی ها تحت کنترل شورای المپیک آسیا درآمد.

ورزشهای رزمی با معرفی جودو و تکواندو نقش برجسته‌تری در این بازی‌ها ایفا کردند و چین بار دیگر برای دومین دوره پیاپی در صدر جدول مدال‌ها قرار گرفت.

بازی‌های ‪ ۱۹۹۰‬به میزبانی پکن با شرکت ‪ ۳۷‬کشور در ‪ ۲۷‬رشته برگزار شد.

تکواندو و سوارکاری از این بازی‌ها حذف و رشته‌های قایقرانی کانو، کبدی، ووشو و سپک تاکرا اضافه شدند.

چین برای سومین دوره پیاپی باز هم در صدر جدول مدال‌ها ایستاد.

چهار سال بعد هیروشیما میزبانی بازی‌ها را بر عهده گرفت تا برای اولین بار این بازی‌ها با شرکت ‪ ۶۸۲۸‬ورزشکار از ‪ ۴۲‬کشور در پایتخت کشوری برگزار نشود.

به دلیل ویرانی هیروشیما پس از بمباران اتمی در جریان جنگ جهانی دوم، بازی‌ها با شعار صلح و آرامش برگزار شد.

کشورهای استقلال یافته شوروی سابق یعنی قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان برای اولین بار و کامبوج پس از ‪ ۲۰‬سال در این بازی‌ها شرکت کردند.

رشته‌های بیسبال، کاراته، پنج‌گانه مدرن و تنیس به برنامه بازی‌ها اضافه شدند.

ژاپن با وجود میزبانی نتوانست در صدر جدول مدال‌ها قرار گیرد و چین بار دیگر صدرنشین شد.

در سال ‪ ۱۹۹۸‬بازی‌ها برای چهارمین بار به تایلند بازگشت و رشته‌های راگبی، بیلیارد، اسنوکر و اسکواش نیز اضافه شدند.

چین، کره و ژاپن هم همچنان به حکمرانی خود در جدول مدال‌ها ادامه دادند.

چهاردمین دوره بازی‌های آسیایی با شرکت ‪ ۴۴‬کشور در ‪ ۳۸‬رشته و برگزاری ‪ ۴۲۰‬مسابقه و همچنین اولین حضور افغانستان و تیمور شرقی در بوسان برگزار شد و چین بار دیگر برای ششمین دوره پیاپی در صدر جدول مدال‌ها قرار گرفت.


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد تاریخچه فرهنگی سیاسی و ورزشی در ژاپن