از علل بوجود آمدن لکنت زبان در دروان کودکی میتوان مواردی همچون ترسهای شوک آور دوران کودکی، عوامل مادرزادی و ژنتیکی، دو زبانه بودن محیط زندگی کودک و نیز تقلید و تکرار را برشمرد، که عامل آخر بدین معناست که انجام هرگونه تقلید و تکرار رفتارکودک دچار لکنت در اماکنی همچون مهد کودکها، توسط دیگر کودکان نیز میتواند منجر به لکنت زبان شود.
وی در ادامه از علل لکنت زبان در بزرگسالان را ناراحتیهای روحی و روانی و همچنین تصادفات ذکرکرد.
از علائم و نشانههای لکنت زبان را تکرار و گیر کردن کلمات هنگام صحبت کردن بیان کردلکنت زبان شدید در کودکان منجر به نمایان شدن علائم بارز ظاهری در چهره میگردد، که از آن جمله میتوان به فشرده شدن لبها و پلکها موقع گیر کردن کلمه و یا پرش ابرو، پرش دست و همچنین تیک گردن و چشم اشاره کرد.
با اشاره به این که 70 درصد مراجعهکنندگان دارای لکنت زبان، در محدوده سنی 6 - 2 سال و 30 درصد هم در سنین نوجوانی هستند، خاطرنشان کرد: بیماری لکنت در پسران به نسبت 3 به 1 بیشتر از دختران شایع است.
روشهای درمانی این عارضه، ابتدا رفتار درمانی و در درجه بعد گفتار درمانی و این که فرد دچار لکنت زبان، به مرور زمان دچار مشکلاتی از قبیل عصبانیت و پرخاشگری، گوشهگیری و منزوی شدن، عدم اعتماد به نفس در صحبت کردن و همچنین افت تحصیلی در مدرسه میشوند، در جهت درمان ابتدا بایست مشکلات رفتاری و روحی حاصل از این عارضه رفع شود و در درجه بعد به فرد دارای لکنت تمریناتی داده شود تا بتواند شمرده شمرده صحبت کند.
از دیگر روشهای درمانی لکنت زبان را دادن مشاوره به فرد و خانواده وی در راستای افزایش اعتماد به نفس فرد و کاهش لکنت بیان نمود و یادآور شد: استفاده از دستگاه لکنت شکن و تمرینات فرد برای شمردگی در صحبت کردن نیز از روشهای درمانی مؤثرند.
وی با بیان این که بهترین سن برای درمان لکنت زبان قبل از 7 سالگی است، به خانوادههای دارای چنین فرزندانی توصیه کرد: در صورت داشتن کودکی با لکنت زبان، هر چه زودتر در زمینه درمان عارضه وی به پزشک معالج مراجعه کنید، چرا که بعضاً تاخیر در شروع درمان و شدت یافتن فشارهای محیطی میتواند منجر به بروز صدمات روحی و جسمی در آینده کودک گردد.
شامل 90 صفحه word
دانلود تحقیق لکنت زبان
