مساحت جنگلی تبت بیش از 6 میلیون و 300 هزار هکتار است و 5 درصد مساحت کل زمین منطقه را تشکیل می دهد. این رقم تا اندازه زیادی پایین تر از میانگین سراسر کشور است. میزان ذخیره چوب این منطقه به بیش از میلیارد و 400 میلیون متر مکعب می رسد در مقام دوم سراسر کشور قرار دارد و مهمترین پایگاه ذخیره چوب چین است. منابع جنگلی این منطقه در حوضه پایین تر رودخانه “یان لو زان بو” متمرکز است.
منطقه خودمختار تبت به بهبود محیط زیست فوق العاده اهمیت می دهد و تا کنون 18 منطقه حفاظت از طبیعی در سطح کشوری و استانی ایجاد کرده است که مساحت آن 33 میز 9 درصد مساحت کل این منطقه را تشکیل می دهد و محیط زیست و محیط زندگی تبت را تحت حفاظت نسبتاً مطلوب قرار گرفته استو اکنون محیط زیست تبت در مراحل اولیه شکل گیری قرار دارد و حفاظت از محیط زیست آن بهتر از مناطق دیگر صورت می گیرد.
تشکیل دایره جنگل – اداره جنگلبانی
باین ترتیب لازم شد که برای رسیدگی به گزارشهای واصله از جنگلهای گیلان و آستارا و صدور دستورات لازم، سازمان کوچکی نیز در مرکز تشکیل شود. لذا در سال 1317 در اداره امور کشاورزی، دائره ای بنام دائره جنگل تاسیس و تصدی آن در سال 1318 به آقای مهندس کریمی ساعی واگذار گردید.در اثر اقدامات مجدانه مرحوم ساعی توجه اداره کل کشاورزی بیش از پیش به موضوع چنگلها معطوف و مقرر گردیده اداره جداگانه ای بنام “اداره جنگلبانی” به ریاست خود ایشان تشکیل گردید. پس از تشکیل اداره جنگلبانی، آقای مهندس ساعی گزارش جامعی در باب لزوم تشکیل سازمان در محل کوچکی آزمایش شود تا در صورت حصول نتیجه مساعد در سراسر شمال تعمیم داده شود. برای این منظور ناحیه “کجور” از شمال به دریای خزر، از جنوب به ارتفاعات البرز، از مغرب به دره چالوس و از شرق به رودخانه گلندرود و علمده محدود است) انتخاب و متعاقباً در اواخر 1319 اقدام به تاسیس چهار خزانه جنگلی در دشت نظیر چالوس 0 علمده و ولی آباد گردید. ولی به مناسبت وقایع بین المللی و بدلیل مشکلات نظامی و سیاسی روز با ادامه این عملیات نظر مساعدی نشان داده نشد و و در نتیجه تکمیل آن میسر نگردید تا اینکه در اثر حوادث شهریور سال 1320 موضوع کلا به بوته فراموشی سپرده شد.
در نیمه دوم سال 1320 اداره کل کشاورزی به وزارت کشاورزی و در سال 1321 اداره جنگلبانی به اداره کل جنگلها تبدیل گردید و در هر یک از مناطق شمال (گیلان – شهسوار – مازندران – گرگان) سازمان منطقه ای جنگلبانی که تحت نظر رؤسای ادارات کشاورزی زیر نظر رئیس جنگلبانی انجام وظیفه می کردند.
در این موقع تصویبنامه ای برای تسویه چوبهایی که در وقایع شهریور ماه 1320 با پروانه و بدون پروانه (سواستفاده از وقایع 1320) قطع شده بود به تصویب رسید. بر اساس این تصویبنامه چوبهای غیر مجاز به سود دولت شد و پس از آن قطع چوب طبق قانونی است که لایحه آن از طرف وزارت کشاورزی تهیه و با تصویب مجلس شورای ملی پیشنهاد خواهد شد.