ارائهی یک روش تحلیلی جدید برای تعیین رفتار پیهای سطحی مستقر بر خاک مسلح
113صفحه
در این پایان نامه به منظور تحلیل رفتار پیهای سطحی مستقر بر خاک مسلح از یک روش سادهی فیزیکی مبتنی بر مقاومت مصالح به نام «روش مخروط» استفاده شده است که در واقع به عنوان جایگزینی برای روشهای حل دقیق که مبتنی بر تئوری الاستودینامیک سهبعدی هستند، بهکار میرود. روش مخروط توانایی ترکیب پیچیدگی شرایط خاکهای لایهای و بررسی چگونگی انتشار امواج در این محیطها را دارا میباشد و از دقت مهندسی قابل قبولی برخوردار است. به منظور مدلسازی خاک مسلح با ژئوسل با استفاده از روش مخروط، هر لایه ژئوسل و خاک پرکنندهی آن، با استفاده از یک مدل تجربی مرکب مبتنی بر تئوری تنش حلقه مدلسازی شد. در این مدل مرکب، خصوصیات ژئوسل و خاک پرکنندهی آن در نظر گرفته شد و لایهی ژئوسل به صورت یک لایهی همگن مدلسازی شد. همچنین تاثیر چند پارامتر روی سختی دینامیکی پی سطحی واقع بر خاک مسلح بررسی شد، از قبیل: خصوصیات هندسی ژئوسل، تعداد لایههای آن، تراکم خاک پرکننده و همچنین عمق قرارگیری لایهی ژئوسل. متعاقبا ضرایب مربوط به سختی دینامیکی برای درجهی آزادی قائم به ازای هر یک به دست آمد. به طور کلی هر چه بالشتک ژئوسل دارای دیوارهی بلندتر، حفرات کوچکتر و مدول سکانت بیشتر باشد نتایج بهتری را به دست میدهد. . با افزایش تعداد لایههای ژئوسل میزان ضریب سختی فنر و ضریب میرایی و در نتیجه ضریب سختی دینامیکی افزایش مییابد. از طرفی هرچه عمق قرارگیری ژئوسل به سطح خاک نزدیکتر باشد سختی فنر بیشتر و ضریب میرایی کمتر خواهد شد. به طور کلی از بین این دو پارامتر مربوط به سختی دینامیکی، نقش ضریب میرایی در بررسی پی مستقر بر خاک مسلح پررنگتر و تعیینکنندهتر بوده است. چرا که یکی از بارزترین ویژگیهای مصالح ژئوسنتتیکی در خاک، صرف نظر از سختی بیشتری که به خاک میدهد، درصد میرایی مصالح تشکیل دهنده آن است.
ارائهی یک روش تحلیلی جدید برای تعیین رفتار پیهای سطحی مستقر بر خاک مسلح