لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:20
فهرست و توضیحات:
مقدمه
بیان مسأله
پارک:
فرهنگ آکسفورد (1962):
مفهوم واژه پارک
اغلب از تفرجگاههای معمولی, آنچه تصور می شود, منطقه ای است با درختزارهای پراکنده با فضای باز و کف پوش چمنی که یا به صورت مصنوعی احداث شده یا به صورت طبیعی وجود داشته و تنها به دستکاری و آرایش آن اکتفا شده است. این نوع فضاسازی در شهرها برای تفرج عامه, جا افتاده ترین شیوه برای احداث تفرجگاه ها, به شمار می رود. برداشت طراحان برای احداث تفرجگاه با ویژگیهای گفته شده در شهرها از طبیعت نشات می گیرد. این نوع سیمای فیزیکی در طبیعت در طیف گسترده ای در بیشتر نقاط جهان وجود دارد و حتی برای نام گذاری نوعی آرایش گیاهی طبیعی نیز به کار رفته است. ریچارد کارپنتر در واژنامه اکولوژی خود (1983 T.R Carpenter) واژه پارک لند (Parkland) را از قول اکولوژیستهای نامدار تانسلی وچیپ (1926 T.F.chipp Tansley, A.G.) این گونه تغییر می کند:
پارک لند به منطقه ای گفته می شود که درآن درختان به صورت گروه گروه یا به صورت مجزا از هم در بستری از پوشش علفی (تمام بستر یا بخشی از آن) پراکنده اند, مثل سیمای جنگلهای ساوان.این واژه به وسیله برخی از دست اندرکاران برای تبیین جنگلهایی که در اثر دخالتهای انسان تنک و کم پشت شده اند نیز به کار گرفته شده است.
هربرت هانسون (1962 Herbert, C. Hanson) پارک لند را نوعی چشم انداز تعریف می کند که درختان در بستری از علفزار به صورت خوشه ای یا لکه لکه دیده می شوند.
واژه پارک لند اگر چه موقعیت خود را در سوسیولوژی گیاهی نتوانست آن گونه که لازم است حفظ کند و جای خود را به دیگر اصطلاحات جامعه شناسی گیاهی داد. ولی مفهوم خود را برای تبیین سیمای فیزیکی تفرجگاههای عادی در شهرها حفظ کرد. این واژه امروزه بیش از هر واژه دیگری به اراضی طبیعی با درختزارهای پراکنده و شبه جنگلی که برای نوع خاصی از فعالیتهای تفریحی از قابلیت لازم برخوردارند گفته می شود. امروزه درتعریف پارک جدا از سیمای فیزیکی آن تفرج نقش اساسی دارد. تعاریف زیر در فرهنگهای مختلف گوشه هایی از ویژگیهای جدید پارک را نشان می دهند:
مقاله درباره واژه پارک
