لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
نواخترها (قسمت اول )
نواختر به معنی " تازه" و " نو" ریشه در زبان لاتین دارد و از آن برای توصیف افزایش نورانیت یک ستاره که برخی اوقات این افزایش چندان زیاد نیز نمی باشد ، استفاده می شود . انسان ازگذشته های دور با کنجکاوی زیادی، ساعتها به آسمان خیره می شد و در کشف اسرار آن تلاش وافری می نمود و به تدریج آشنایی نسبی ای از موقعیت اجرام سماوی یافت ، این موضوع در اغلب فرهنگها به چشم می خورد . معمولا ظهور وقایع ناگهانی از جمله دنباله دار ها ، شهابها ، نواخترها آغاز فصل جدیدی از افسانه ها و صحبت بر سر خوش یا بد شگون بودن آن رویداد بوده است. در این بین، چینیــها با دقت بسیاری این پدیــده ها را دنبال می کردند . قدیمـی ترین گزارش ثبت یک ستاره نو ( نواختر ) به حدود ۱۳۴ قبل از میلاد باز می گردد . و از آن زمان تا سال ۱۹۰۰ م. ظهور قریب به ۱۶۰ نواختر گزارش شده بود .با پیشرفتهای به وقوع پیوسته در فن آوری های اپتیکی و متعــاقبا" برنامه ریزیهای منسجم باعث شده است که این تعداد در یکـــصد سال اخیر به دو برابر افزایــش بیابد.
نواخترها به کمک طیف و افزایش نــــورانیت ظاهریشان به آسانی شناخته می شوند . میزان تغییرات درخشندگی آنها ممکن است بیـن ۸-۱۵ قـدر نوسان داشته باشد . نـواخترها متعلق به دسته ای از ستارگان متـغیر به نام متغیرهای غیر متــرقبه ( Cataclysmic Variable Star ) یا CV ها می باشند .در این دسته از ستارگان متغیر فورانهای ناشی از فرایند های هسته ای در لایه های سطحی ستاره (نواختر) و یا در اعماق آنها ( ابرنواختر) روی می دهد . معمولا در یک انفجار نواختری شاهد یک مجموعه دو مولفه ای بسیار نزدیک با تناوب ۰/۰۵ تا ۲۳۰ روز هستیم که مولفه اصلی آن یک کوتوله سفید و مولفه دوم آن ستاره ای خورشید مانند است . با تحول این سیستم ، فرایند انتقال جرم از ستاره خورشید مانند به سطح کوتوله آغاز می گردد که منجر به تشکیل قرص برافزایشی ای پیرامون کوتوله سفید خواهد شد .کوتوله سفید چگال نیروی گرانشی زیادی وارد می کند و با ادامه فرایند انتقال جرم ، لایه روی یکدیگر قرار گرفته و به تدریج لایه های زیرین فشرده تر می شوند . به این تریب شرایط لازم برای آغاز فرایند هسته ای در سطح کوتوله کم کم فراهم می گردد . آغاز این فرایند همراه با پرتاب پوسته های بیرونی ستاره به فضا می باشد که به موزات آن دامنه نورانیت ستاره افزایش می باید .فرایندی که منجر به فوران در انواع مختلف CV ها می گردد متفاوت است.
نواختر ها بر حسب رفتاری که از خودشان در طول یک کمینه تا بیشینه نشان می دهند به سه دسته عمده تقسیم می گردند که عبارتند از نواخترهای سریع ( NA ) ، نواخترهای کند ( NB ) ، نواخترهای بسیار کند ( NC ) .
نواخترهای سریع :
نواخترهای سریع صعود تندی را به بیشینه درخشندگی از خود نشان می دهند و حداکثر چند روز در این وضعیت باقی می مانند . از آن پس ، درخشندگیشان شروع به کاهش می کند و به تدریج شیب آن کاهش می یابد و ممکن است بسیار هموار گردد . در ضمن ، در طول کاهش درخشندگی ممکن است شاهد افت و خیز های مشخصی نیز باشیم .معمولا درخشندگی ستاره در مدت یکصد روز یا حتی کمتر به ۳ قدر زیر بیشینه خواهد رسید .
در تصویر زیر منحنی نوری نواختر GK- برساووش را مشاهده می کنید .
نواخترهای کند :
نواخترهای کند افزایشی منظم تا بیشینه درخشندگی از خود نشان مدهند و از چند هفته تا چندین ماه در آن وضعیت باقی می مانند . آنها در آغاز با افت و خیزهای اندکی شروع به کم نور شدن می نمایند ، اما به تدریج این میزان افزایش می یابد . همچنانکه شاهد کاهش درخشندگی ستاره هستیم می بینیم که کمی پرنور شده و به بیشینه دومی می رسد و پس از آن به سمت کمینه حرکت می کند. طول دوره کاهش ۳ قدر در این دسته ممکن است ۱۵۰ یا بیشتر باشد .( RR Pic )
تحقیق در مورد نواخترها
