تلنبار مواد آلی در یک مکان به منظور تجزیه و استفاده بعدی آن در کشاورزی قرن هاست که توسط زارعین
با فرهنگ های مختلف انجام می گیرد. در چین بیش از دو هزار سال است که بقایای گیاهی را از طریق
مخلوط کردن با فضولات انسانی و حیوانی مورد استفاده قرار می دهند. در اروپا استفاده از کمپوست ضایعات
به منظور افزایش حاصلخیزی خاک به زمان رومی ها بر می گردد و این امر در بین زارعین رواج زیادی داشت .
در اوایل قرن بیستم سر آلبرت هوارد انگلیسی تلاش زیادی در احیای صنعت کمپوست در اروپا نمود. پس از
جنگ دوم جهانی به دلیل افزایش تولید کودهای شیمیایی و کاربرد ساده تر آن توسط زارعین، کمپوست کم
کم به بوته فراموشی سپرده شد . در ژاپن در خلال جنگ دوم با توجه به اینکه دسترسی به کودهای شیمیایی
مشکل بود، ولی از مواد آلی به عنوان کود در تولید محصولات استفاده نمودند. صنعت کمپوست بعنوان یکی
از روش های کارآمد برای تبدیل ضایعات شناخته شده است، اما در غرب تقاضا برای آن کاهش یافته است که
در تعریف Brundland یکی از دلایل این امر جنبه اقتصادی آن می باشد . در سال 1982 در کمیته
کشاورزی پایدار یک مت غیر جدید نیز وارد گردید و آن این بود که مدیریت مواد زاید نه تنها بایستی کارآمد،
بلکه پایدار هم باشد . توافق نسل جدید در بهبود مدیریت مواد زاید با در نظر گرفتن کشاورزی پایدار راهی
بسوی اعتلای صنعت کمپوست می باشد. کشور ایران به لحاظ واقع شدن در کمربند خشک کره زمین از فقر
مواد آلی در خا ک های زراعی رنج می برد. سالانه میلیون ها تن ضایعات مختلف کشاورزی، دامی و شهری در
سطح کشور تولید می شود که می تواند سهمی در تأمین ماده آلی خاک داشته باشد ، ولی متاسفانه قسمت
اعظم آن یا سوزانده شده و یا در گوشه ای رها گردیده و موجب ات آلودگی محیط زیست را فراهم می نماید .
هدف از ارایه این نوشتار آشنا ساختن زراعین و دیگر علاقمندان به چگونگی استفاده از ضایعات مختلف مواد
آلی و تبدیل آن به کمپوست می باشد تا بلکه با رونق این صنعت نوپا گامی در افزایش تولیدات کشاورزی
برداشته شود.
مطالعات امکان سنجی مقدماتی طرح تولید (Compost) کود کمپوس
