اوریون یک بیماری ویروسی مسری و خفیف که باعث تورم دردناک غدد پاروتید (غدد بزاقی واقع بین گوش و فک) می‌شود. سایر اعضا از قبیل بیضه، تخمدان، پانکراس، پستان، مغز و پرده پوشاننده مغز نیز گاهی درگیر می‌شوند. این بیماری در هر سنی می‌تواند بروز کند ولی شایع‌ترین سن بروز آن در کودکان 12-2 ساله است. حدود 10% بزرگسالان مستعد ابتلا به اوریون می‌باشند.
علایم شایع
اوریون بدون عارضه:
التهاب، تورم و درد غدد پاروتید. غدد مزبور در لمس سفت بوده و دردشان با جویدن یا بلع تشدید می‌یابد.
تب
سردرد
گلودرد
سایر علایم همراه موارد عارضه‌دار اوریون:
تورم دردناک بیضه‌ها
درد شکم در صورت درگیری تخمدان‌ها یا پانکراس
سردرد شدید در صورت درگیری مغز یا پرده پوشاننده آن
علل
انتقال فرد به فرد ویروس اوریون، عامل این بیماری است. این ویروس در هر زمانی از 48 ساعت قبل تا 6 روز پس از بروز علایم قابل سرایت است. دوره نهفتگی ویروس پس از تماس با آن 24-4 روز و میانگین آن 18 روز است.
عوامل افزایش‌دهنده خطر
زندگی در شرایط جمعیتی و پرازدحام
همه‌گیری اوریون در جمعیت‌های غیرواکسینه
عدم انجام واکسیناسیون
پیشگیری
واکسیناسیون اوریون را در کودکان در سن مقتضی انجام دهید.
اگر شما سابقه ابتلا به اوریون را نداشته یا برضد آن واکسینه نشده‌اید و یکی از اعضای نزدیک خانواده شما مبتلا به اوریون است، گلوبولین ضداوریون برای شما ممکن است توصیه گردد. تزریق این پادتن ممکن است از بیماری پیشگیری کند (بدون وجود تضمین در این باره) ولی هزینه آن بالاست.
عواقب مورد انتظار
در صورت عدم بروز عوارض، بیماری در عرض حدود ده روز به طور خود به خود بهبود می‌یابد. بیمار پس از ابتلا به اوریون، مصونیت مادام‌العمر نسبت به آن پیدا می‌کند.
شامل 4 صفحه word
دانلود مقاله اوریون
