فیبر نوری یک هدایت گر عایق موج است و در فرکانس های نوری کار می کندکه انرژی الکترومغناطیس بصورت نور در بین سطوح آن هدایت می شود. خصوصیات انتقال یک هدایت کننده موج به ساختمان آن بستگی دارد و این تعیین کننده ظرفیت اطلاعات و همچنین میزان اعوجاج و پاشندگی فیبر است ؛ بعبارت دیگر ظرفیت فیبر نوری به نحوه ساخت و جنس مواد تشکیل دهنده آن بستگی دارد.
ساختمان فیبر نوری رشته بسیار نازکی است بصورت استوانه جامد و عایق بنام هسته ( core) با شعاع (a ) و ظریب شکست ( n1 ) که مغزی فیبر نامیده می شود و توسط یک لایه خارجی جامد و عایق بنام پوشش ( cladding ) با ضریب شکست ( n2 ) و قطر ( d ) احاطه شده است بطوریکه ( n1>n2 ) می باشد. این پوشش را غلاف فیبر نیز می گویند. غلاف باعث کاهش اتلاف پراکندگی ناشی از نا پیوستگی های سطح مغزی می شود و قدرت تحمل مکانیکی فیبر نیز افزایش می یابد. همچنین از ورود وجذب عوامل خارجی به سطح مغزی جلوگیری می نماید. فیبر ها را در یک محافظ پلاستیکی بنام روکش محافظ (buffer jacket ) قرار می دهند تا مقاومت فیبر نوری در مقابل تنش های مکانیکی افزایش یابد. این روکش مانعی برای تغییر شکل فیبر و خراشیدگی سطح آن می شود.
شامل 59 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله کابل فیبر نوری و انواع آن
