تخصیص ساده و چندگانه‌ی ظرفیت محدود مسئله‌ی مکان‌یابی محور مبتنی بر رویکرد بهینه‌سازی استوار
بصورت ورد ودر117صفحه
چکیده
مسئله‌ی مکان‌یابی محور یکی از حوزه‌های نوظهور و تازه رونق گرفته در نظریه مکان‌یابی تسهیلات کلاسیک است که بایستی مدیران زنجیره تأمین سازمان‌ها و شرکت‌ها در هنگام طراحی شبکه‌ی زنجیره تأمین خود به عنوان بخشی از فرآیند تصمیم‌گیری، توجه ویژه‌ای به این مسائل داشته باشند. در برنامه‌ریزی استراتژیک، ممکن است تصمیم‌ها اثر طولانی مدتی داشته باشند و پیاده‌سازی برنامه‌ها زمان قابل‌توجهی را بگیرد. همچنین، داده‌های ورودی از قبل دقیقاً شناخته‌شده نباشند. از این رو، در تصمیمات گرفته‌شده بایستی عدم قطعیت در نظر گرفته شود. عدم قطعیت را می‌توان به عنوان خاصیتی از سیستم در نظر گرفت که توصیف‌کننده‌ی نقص دانش بشر درباره‌ی یک سیستم و وضعیت پیشرفت آن، است. در این تحقیق مدل‌های خاصی از مسائل مکان‌یابی محور تحت عنوان تخصیص ساده و چندگانه در نظر گرفته شده است. ابتدا مدل عمومی حالت‌های تخصیص ساده و چندگانه‌ی ظرفیت محدود معرفی‌شده و در ادامه مدل پیشنهادی این تحقیق برای نحوه‌ی برخورد با عدم قطعیت پارامترها که شامل حالت‌های تخصیص ساده و چندگانه‌ی ظرفیت محدود مکان‌یابی محور مبتنی بر رویکرد بهینه‌سازی استوار است، ارائه می‌شود. در انتها عدم قطعیت پارامترهایی مانند هزینه‌ی ثابت راه‌اندازی محور و ظرفیت مربوط به هر محور بر روی مجموعه داده‌های هواپیمایی ایران IAD با استفاده از رویکرد Minimax Regret بررسی و نتایج به دست آمده تجزیه و تحلیل می‌شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در نظر نگرفتن عدم قطعیت در طراحی شبکه‌های زنجیره تأمین، گاه باعث ایجاد خسارت‌ها و هزینه‌های هنگفتی می‌شود که این ضرر‌های متحمل شده به نوبه‌ی خود موجب تأخیر در اجرا و پیاده‌سازی برنامه‌های بلند‌مدت پیش‌بینی‌شده و تعلیق تمامی فعالیت‌های سازمان‌ها یا شرکت‌ها می‌شود.
پروژه:تخصیص ساده و چندگانه‌ی ظرفیت محدود مسئله‌ی مکان‌یابی محور مبتنی بر رویکرد بهینه‌سازی استوار
