آلبرت انیشتین
23 صفحه
ویولن و انزوا
مهدى صارمى فر
«مسلماً چیزهایى هست که ارزش دارد آنها را باور کنیم. من خودم شخصاً به برادرى میان انسان ها اعتقاد دارم.»
آلبرت اینشتین
آلبرت در شهر اولم آلمان، جایى نزدیک به مرز فرانسه به دنیا آمد. وضعیت اولم در آن زمان با ۱۵۰۰ نفر جمعیت، از نظر کسب وکار کاملاً کساد بود. پدرش هرمان و عمویش یاکوب که چیزهایى از مهندسى برق مى دانستند کارگاهى در مونیخ دست وپا کردند تا اوضاع بگذرد. در کودکى گوشه گیر بود. با هیچ کس بازى نمى کرد، در پنج ، شش سالگى هنوز به سختى حرف مى زد، پدرش برایش یک قطب نما خرید. آلبرت به آن عقربه کوچکى که هر کارى مى کرد سرجایش بود، علاقه مند شد.
«هنوز به یاد مى آورمش. این تجربه اثر عمیقى بر من گذاشت، فکر کردم که چیزى بسیار پنهانى باید پس این ماجرا باشد.»
- پدر و مادرش یهودى اما چندان مذهبى نبودند، با این وجود چند رسم قدیمى یهودى را حفظ کرده بودند. مثلاً هر هفته یک آدم فقیر را براى ناهار دعوت مى کردند. کتاب هاى علمى عامه فهم را همین مهمان فقیر برایشان مى آورد.
آلبرت انیشتین
