در سالهای اخیر، وقوع بحرانهای نفتی، افزایش سریع تعداد خودروها، کاهش ذخایر نفتی و تصویب قانون‌های سخت مبارزه با آلودگی محیط‌زیست، منجر به آن شده تا ساخت خودروهای کم‌مصرف و با آلایندگی کم و همچنین استفاده از سوخت‌های جایگزین، در دستور کار مراکز تحقیقاتی جهان قرار گیرد.
در کشور ما نیز به‌دلیل مصرف بی‌رویة فرآورده‌های نفتی و محدودیت ظرفیت‌های پالایشگاهی برای تولید بنزین و گازوییل، مشکل تأمین بنزین را تا حدی بغرنج ساخته که اخیراً برخی مسئولان، جیره‌بندی بنزین را به‌عنوان راه چاره مطرح کرداند.
در سه ماهه اول سال 82 ظرفیت تولید بنزین در داخل حدود 16 میلیون لیتر کمتر از میزان بنزین مورد نیاز کشور است که میزان این کمبود، نسبت به مدت مشابه سال قبل، 52.5 درصد افزایش پیدا کرده است. واردات بنزین در همین مدت از سال، حدود 316 میلیون دلار بوده که در مقایسه با چهار ماه نخست سال گذشته، 55 درصد رشد داشته است. طبق آمار موجود، میزان گازوئیل مصرفی در همین مدت از سال 82، حدود 68 میلیون و 900 هزار لیتر بوده که بنا به گفتة مسؤلان، با این روند مصرف، کشور ما در آینده به واردکنندة گازوئیل نیز تبدیل خواهد شد.
در حال حاضر به بیشترین میزان ممکن، بنزین به کشور وارد می‌شود و پالایشگاههای کشور نیز با حداکثر ظرفیت‌های خود، بنزین تولید می‌کنند. از طرف دیگر برای واردات بیشتر بنزین نیز با محدودیت اسکله‌ها مواجه خواهیم بود. با وجود چنین محدودیت‌هایی، روند مصرف به نحوی است که طبق پیش‌بینی‌های انجام شده، مصرف بنزین در خلال سالهای برنامه چهارم توسعه کشور، به 100 میلیون لیتر در روز خواهد رسید.
چنانچه این نکته را که میزان قابل توجهی از بنزین تولیدی و وارداتی به علت تفاوت قیمت با کشورهای همجوار، به صورت قاچاق از مرزهای شرقی خارج می‌شود، به مشکلات برشمرده بیفزاییم، به این نتیجه می‌رسیم که کشور ما در زمرة کشورهایی قرار دارد که در آینده با معضل اساسی در تأمین سوخت مورد نیاز وسائل نقلیة خود روبرو خواهند شد. لذا بررسی راه‌حل‌های موجود برای تامین سوخت مورد نیاز، ضروری به نظر می‌رسد.
مشکلات برشمرده نظیر محدودیت تأمین سوخت، آلودگی‌های ناشی از مصرف بیش از حد بنزین و بار اقتصادی تحمیل شده به دولت، موجب شده تا مسئولین به سمت کاهش مصرف سوخت خودروها، جایگزین خودروهای فرسوده و استفاده از سوخت‌های جایگزین حرکت کرده و برنامه‌هایی را در این زمینه تدوین نمایند.
از میان راه‌حل‌های موجود، بنا به دلایلی نظیر عدم دسترسی به تکنولوژی روز در خودروسازی، ناتوانی اقشار آسیب‌پذیر در جایگزینی خودروهای فرسوده و همچنین وجود پتانسیل فراوان در زمینة استفاده از سوخت‌های جایگزین، خصوصاً گاز طبیعی، گزینه استفاده از سوخت‌های جایگزین عملی‌تر به نظر می‌رسد. در این مطلب به بررسی مزایای این جایگزینی و زیرساخت‌های مورد نیاز آن می‌پردازیم.
استفاده از سوخت‌های با منشاء گاز طبیعی در خودرو
با توجه به فراوانی منابع گاز موجود در کشور، گاز طبیعی یکی از گزینه‌های مناسب به عنوان سوخت جایگزین است، گزارش‌های منتشر شده از سوی انجمن جهانی انرژی، بیان می‌دارد که حداقل تا آغاز سال 2020، گاز طبیعی برای مصارف حمل و نقل زمینی، بهترین و عملی‌ترین جایگزین سوخت‌های فسیلی نظیر بنزین و گازوییل می‌باشد.
استفاده از گاز طبیعی به عنوان سوختی با آلودگی کم، نسبت به بنزین، گازوییل و گاز پروپان (LPG)، به صورت روزافزون در سطح دنیا در حال افزایش است؛ در حال حاضر، حدود 2.2 میلیون خودروی سواری گاز طبیعی سوز درکل جهان در حال تردد هستند و بالغ بر 5180 ایستگاه سوخت‌رسانی، به این خودروها گاز طبیعی عرضه می‌نمایند.
طبق آمار جهانی، در سال 1996 ایران با داشتن 800 خودروی گاز طبیعی سوز و تنها یک جایگاه سوخت‌رسانی فعال، در ردة هجدهم جهان قرار گرفته است. این مساله نشان می‌دهد که ایران علیرغم داشتن رتبة دوم از نظر میزان ذخایر گاز در جهان، از امکانات بالقوة خود برای استفاده از این سوخت بهرة چندانی نبرده است.
شامل 14 صفحه فایل WORD قابل ویرایش
دانلود مقاله دلایل گاز سوز کردن خودرو
