دانلود پروژه آموزش زبان برنامه نویسی دلفی

اختصاصی از فایل هلپ دانلود پروژه آموزش زبان برنامه نویسی دلفی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دلفی منبع عظیمی از توانایی و ابزارهای برنامه نویسی تحت ویندوز است. تمامی نقطه ضعفهائی که در زبانهای برنامه نویسی تحت ویندوز وجود داره، در دلفی پوشانده شده. دلفی مجموعه قدرتمندی از از تسهیلات طراحی و ایجاد برنامه به همراه سرعت بالا را ارائه می دهد.
هر برنامه ای که بخواهید، با دلفی قابل انجام است. با دلفی می تونید بازیهای کامپیوتری (قبلا گفته بودم)، ابزارهای کمکی، کنترلهای سفارشی، ابزارهای طراحی بصری، ابزارهای هنری و بالاخص برنامه های قدرتمند بانک اطلاعاتی. از اونجائی که دلفی به ایجاد برنامه های پایگاه دادهای اهمیت خاصی قائل شده است شما می تونید با بانکهای اطلاعاتی زبانهای دیگری مثل Oracle, Sybase, Informix , dBase, Paradox و نهایتا جناب FoxPro (چون من قبل از اینکه با دلفی کار کنم با فاکس پرو کار می کردم) ارتباط برقرار کنید.
دلفی توانائی ایجاد و استفاده از فایل DLL رو داره. دلفی بخوبی ویژوال بیسیک از کنترلهای موجود در فایلهای VBX استفاده می کنه.
وقتی که از دید خاصی به زبانهای برنامه نویسی نگاه می کنیم می بینیم که دو نوع از این زبانها وجود داره. یه نوع ابزارهای خاصی رو برای توسعه سریع سیستمها فراهم کرده و نوع دیگه اون به شما اجازه میده به هر چیزی روی ماشین دسترسی پیدا کنید.Paradox, Visual Basic, PowerBuilder, Visual Foxpro, Smalltalk نمونه ای از نوع اول هستند. C ,Turbo Pascal , Delphi مثالهایی از نوع دومند. نکته قابل توجه اینکه دلفی علاوه بر اینکه در دسته دوم قرار داره از مزایای دسته اول نیز برخورداره. یعنی دلفی شامل همه ابزارهای لازم برای توسعه سریع سیستمهای کاربردی است.

من نمی خواهم بگم که کدوم زبان خوبه یا بده. فقط بحث بر سر اینه که کدوم زبان برای چه کاری بهتره.
مزایای دلفی و سی:
مزایای دلفی:
* کاربرد دلفی خیلی ساده است.
* با دلفی میشه با سرعت برنامه های کاربردی ایجاد کرد.
* به کارگیری دستورات وعبارات دلفی مانند خواندن و نوشتن متون انگلیسی است.

اما مزایای سی:
* فوق العاده انعطاف پذیره.
* کنترل خوبی بر تقریبا تمامی جنبه های برنامه نویسی داره.
* پتانسیل خاصی برای کار روی زیرساخت های گوناگون داره.

قبل از این که وارد محبث دستورات زبان پاسکال شویم، لازم است که با مجموعه ای از عناصر و اشکال کد نویسی این زبان آشنا شویم. سوالی که من در این فصل به دنبال پاسخ آن هستم این است که قواعد کلی برای نوشتن کد به زبان پاسکال چیست؟ پاسخ واحد و یکسانی به این سوال وجود ندارد زیرا که سلایق مختلف می تواند سبب ساخت اشکال گوناگونی از کدنویسی شد. با این حال اصولی همچون توضیح نویسی، نوشتن با حروف بزرگ یا UpperCase، فاصله‌ها و ... وجود دارد که شما باید بدانید. به طور کلی هدف تمامی انواع کد نویسی وضوح بیشتر است. مسئله مهم نوع کدنویسی شما نیست بلکه این مهم است که به سبک و سیاق کدنویسی خود پایبند و وفادر باشید.
توضیحات
در پاسکال، توضیحات را می توان به هر یک از اشکال زیر به کار برد:
{ این یک توضیح است }
(* این یک توضیح دیگر است *)
// این یک توضیح یک خطی است و در انتهای این خط پایان می یابد
اولین حالت از همه کوتاهتر است و معمولا از همه بیشتر استفاده می شود. حالت سوم نیز از ++C استعارفه گرفته شده است و تنها در نسخه های 32 بیتی دلفی عمل می کند. توضیحات از این نوع وقتی که شما می خواهید توضیحات خلاصه ای را راجع به یک خط از کد بدهید بسیار مفید هستند.

در کدهای این کتاب تلاش من بر این است که توضیحات را به صورت ایتالیک (و کلیدواژه ها را به صورت سیاه) دربیاورم، تا تقریبا شبیه به شکل Highlight کردن خود دلفی باشد.

داشتن سه حالت مختلف از توضیحات وقتی مفید است که بخواهید توضیحات تو در تو داشته باشید. اگر شما بخواهید قطعات مختلفی از کد را به صورت توضیح دربیاورد تا آنها را غیرفعال کنید و این خطوط حاوی یکسری توضیحات واقعی باشند، شما نمی توانید از همان شکل توضیح استفاده کنید.

{ ..... یکسری کد پاسکال
{یک توضیح نمونه}
....... یکسری کد پاسکال}

در صورتی که می توانید این کد را به صورت زیر بنویسید

{ ...... یکسری کد پاسکال
این یک توضیح درست است//
...... یکسری کد پاسکال}

توجه داشته باشید که اگر علامت $ کنار یک علامت { بیاید، آنگاه یک راهنمای کامپایلر خواهد بود که شکل عمومی آن از این قرار است: {+X$}

استفاده از حروف بزرگ
کامپایلر پاسکال مثل بسیاری کامپایلرهای دیگر به حروف بزرگ و کوچک حساس نیست. بنابراین نام Myname، MyName، myName و MYNAME همگی دقیقا یکی هستند. روی هم رفته، این مساله صراحتا مثبت است، زیرا زبان هایی که حساس به شکل حروف هستند سبب ایجاد خطاهای بسیاری خواهند شد.
توجه داشته باشید که شما باید از حروف بزرگ برای بیشتر قابل خواندن بودن کد استفاده کنید. یک راه بسیار عالی برای این مساله بزرگ تایپ کردن حروف اول کلمات است (شما نمی توانید در بین نام متغییرها از فاصله استفاده کنید). مثال:

MyLongIdentifier
MyVeryLongAndAlmostStupidIdentifier

باید توجه داشته باشید که فاصله‌ها، خطوط و تب‌هایی که شما به کد خود اضافه می کنید، فاصله های سفید خوانده می شوند و همگی توسط کامپایلر نادیده گرفته می شوند. لازم است که از فاصله های سفید جهت بالا بردن توانایی خواندن متن خود استفاده کنید؛ این فاصله های سفید هیچ تاثیری در کامپایل شدن کد ندارند.
بر خلاف BASIC، پاسکال به شما اجازه می دهد که چند خط کد را در یک خط طولانی بنویسید. فقط کافی است در انتهای هر خط از سیمیکلون (؛) استفاده کنید و پس از آن خط بعدی را بنویسید.
Highlight کردن نحوی
برای ساده تز شدن خواندن و نوشتن کد های پاسکال، ادیتور دلفی خاصیت به نام Highlight کردن نحوی یا Syntax Highlighting دارد. بنابر معنای هر یک از کلماتی که شما در ادیتور دلفی تایپ می کنید، هر کلمه رنگ تازه ای می یابد. به طور پیش فرض کلیدواژه ها سیاه هستند، رشته ها و توضیحات به صورت رنگی و اغلب ایتالیک هستند و همین جور الی اخر.
احتمالا کلمات رزرو شده، توضیحات و رشته ها بیشترین اجزایی هستند که از این خاصیت سود می جویند. شما به یک نگاه می توانید از کلیدواژه های اشتباه تایپ شده، رشته ای که به درستی بسته نشده است و طول یک توضیح چند خطی آگاه شوید.
شما می توانید به سادگی رنگ های استفاده شده به وسیله IDE دلفی را از طریق صفحه Editor Colors پنجره Environment Options تغییر دهید. ( به شکل 2.1 نگاهی بیاندازید) اگر شما برای خودتان کار می کنید رنگهایی را که بیشتر دوست می دارید انتخاب کنید. اگر شما با سایر برنامه نویسان به صورت گروهی کار می کنید همگی باید یک رنگ بندی استاندارد را قبول کنید. من متوجه شده ام که کار کردن با یک رایانه با رنگ بندی های متفاوت که به وسیله افراد مختلف استفاده می شود واقعا سخت است.

محیط دلفی برای برنامه نویسی یکی از بهترین محیطهای برنامه نویسی است گذشته از کارکرد داخلی و کمپایلر آن که بسیار قوی و سریع است، محیط آن یعنی IDE آنهم قدرت بسیار زیادی دارد که باعث شده یکی از بهترین ادیتورها باشد. در این مقاله من سعی بر این داشته ام تا با ارائه یک سری از نکات و کلیدهای میانبر که می توانند برای کار در دلفی بسیار مفید و کارا باشند، کمک کنم تا شما بتوانید با قدرت بیشتر به برنامه نویسی و کار در این محیط قدرتمند ادامه دهید.

در قسمت اول مقاله که در حال حاضر در مقابل شماست من یک سری از کلیدهای میانبر و ترکیبی مورد استفاده در IDE دلفی را بصورت لیست وار و همراه یک توضیح کوچک آورده ام. دوستان عزیز برنامه نویس ممکنه که شما مدتها با دلفی مشغول برنامه نویسی بوده باشید اما من یقین دارم که در این لیست نکات و روشهای جدیدی را خواهید آموخت.

جستجو در متن بصورت مستقیم:

برای اینکار کلیدهای Ctrl+E را بفشارید و بدنبال آن شروع به تایپ کلمه مورد نظر کنید نتیجه آن را خود ببینید. برای اینکه به کلمه بعدی بروید کافیست کلید F3 را بزنید.

ایجاد فرورفتگی در کد:

بعضی اوقات - که خیلی هم پیش میآید - لازم است که یک مقداری از متن را بصورت بلوک شده به جلو و یا عقب ببریم. منظور دندانه دار کردن متن است که به خوانایی برنامه کمک می کند. برای اینکار می تونید از کلید Ctrl +Shift+I برای جلو بردن و Ctrl+Shift+U برای عقب برگرداندن متن بلوک شده استفاده کنید.

پرش به قسمت تعریف یک شی (Object):

ببنید شی مورد نظرتون (از قبیل VCL, Procedure, Function,...) در کجا و چطور تعریف شده می توانید کلید Crtl رو پایین نگه داشته و روی شی مورد نظر Click کنید.

برای تغییر حالت کاراکترها:

شما می توانید یک قسمت از متن (که ممکن است با حروف بزرگ و یا کوچک تایپ شده باشد) را انتخاب کنید و با زدن کلیدهای Ctrl+O+U به ترتیب تمامی حروف کوچک آن قسمت از متن را به حروف بزرگ و تمامی حروف بزرگ آنرا به حروف کوچک تبدیل کنید. برای تعییر حالت یک کلمه نیز میتوانید روی کلمه مورد نظر رفته و کلیدهای Ctrl+K+F برای بزرگ کردن و کلیدهای Ctrl+K+E را برای کوچک کردن حروف آن کلمه بکار برد.

درست کردن ماکرو متنی:

این امکان بسیار مفید است و می تواند بسیاری از کارهای نوشتاری را کاهش دهد با اینکار شما میتوانید یک سری از کارهای تکراری که روی متون انجام می دهید را بصورت ماکرو در آورده و از آنها به راحتی استفاده کنید. برای شروع به ضبط ماکرو کلیدهای Ctrl+Shift+R را بفشارید و آن سری کارهایی را که می خواهید را انجام دهید و سپس برای اینکه به کار ضبط ماکرو پایان دهید کلیدهای Ctrl+Shift+R را دوباره بزنید. حال برای استفاده از ماکرو کافیست در هر جا که لازم بود کلیدهای Ctrl+Shift+P را بفشارید.

انتخاب متن بصورت مربعی:

اگر شما از کهنه کارهای کامپیوتر باشید حتما از زمان داس یادتون هست که برنامه ای بود به نام PE2 که یکی از امکانات بسیار جالبش این بود که یک مربع از متن رو میتوانستین انتخاب کنید و آنرا کپی یا حذف کنید. بله درست متوجه شدید در محیط دلفی هم شما اینکار را میتوانید انجام دهید اما نه به مشکلی PE2 بلکه اینکار را میتوانید فقط با گرفتن کلید Alt و کشیدن موس روی متن انجام دهید. هر چند ممکن است در نگاه اول زیاد این امکان مفید به نظر نیاید ولی بعضی وقتهای خیلی کار را راحت میکنه، که حتماً تجربه خواهید کرد.

گذاشتن علامت روی متن:

این کار که به BookMark معروف است بسیار مفید و کارا می باشد. در هنگامی که شما روی قسمتی از متن برنامه کار میکنید و می خواهید به یک قسمت دیگر بروید ممکن است برای برگشتن به مکان اول خود کمی مشکل پیدا کنید. ولی شما میتوانید با زدن چند دکمه به محل مورد نظرتون باز گردید. برای اینکار در خطی که قصد دارید علامت بگذارید کلیدهای Ctrl+Shift+0..9 را بفشارید. منظور اینست که کلیدهای Ctrl+Shift را نگه دارید و یکی از اعداد 0 تا 9 را وارد کنید تا آن خط به همان شماره علامت گذاری شود و سپس هر جا که خواستید بروید و سپس هر بار که کلید Ctrl را نگه دارید و شماره مورد نظر را وارد کنید به همان خط باز خواهید گشت. البته توجه داشته باشید که فقط می توانید 10 خط را با این روش علامت گذاری بکنید و برای برداشتن علامت ها کافیست روی همان خط دوباره کلید Ctrl+shift و شمارهای که برای آن خط وارد کرده اید را بفشارید با اینکار علامت آن خط برداشته می شود.

ایجاد کلاس مورد نظر:

شما هنگامی که در قسمت Private و یا Public یک type، روال یا تابع درست کردید لازم دارید که قسمتی را برای قرار دادن کدهای مربوط به آن روال یا تابع را ایجاد کنید. برای اینکار شما پس از اینکه نام تابع را تایپ کردید می توانید کلیدهای Ctrl+Shift+C را فشار دهید تا دلفی یک قسمت برای نوشتن کدهای مورد نظرتان ایجاد کند.

ظاهر کردن پنجره Code insight:

شما حتما به اهمیت و مفید بودن این قسمت دلفی واقفید که در هنگام کد نویسی تا چه حد می تواند کارها را راحت کند. بله در هنگام وارد کردن کدها بعد از وارد کردن نام یک کلاس و یا Object با زدن یک نقطه (.) پنجره Code Insight ظاهر می شود. حال در بعضی وقتها شما ممکن است که نقطه را قبلا وارد کرده باشید و یا در مواقع دیگر این پنجره ظاهر نشود. در این صورت برای اینکه پنجره را ظاهر کنید باید دوباره نقطه را وارد کنید ولی راه آسانتری هم وجود دارد و آن اینست که کلیدهای Ctrl+Speacebar را فشار دهید.

ظاهر کردن پنجره Code Parameter:

همانند بالا در هنگام ظاهر شدن Hint مربوط به راهنمای توابع که معمولاً بعد از گذاشتن پرانتز مربوط ظاهر میشود و در مورد پارامترهای لازم می باشد نیز می توانید از کلیدهای Ctrl+Shift+SpaceBar استفاده کنید.

رفتن از قسمت تعریف توابع و روالها به قسمت کد آنها:

همیشه این نیاز وجود خواهد داشت که شما در هنگامی که دارید به دنبال یک روال در قسمت type میگردید بعد از پیدا کردن نام آن می خواهید که خود آن تابع یا روال را نیز ببنید. برای اینکار خوب حتما نام آن را جستجو میکنید ولی یک راه آسانتر اینست که شما روی نام آن تابع قرار گیرید و کلیدهای Ctrl+Shift+Up/Down را بزنید. در اینحالت اگر روی کد تابع باشید به قسمت تعریف آن خواهید رفت.

شامل 108 صفحه فایل word قابل ویرایش