گیاهشناسی:
گیاه سس با نام انگلیسی Dodder از خانواده Cuscutaceae جنس Cuscuta میباشد که بعضی ها از آن به عنوان تنها عضو انگلی خانواده پیچک Convolvulaeae یاد می کنند. سس، ابریشمک و سیم نیز خوانده می شود .این گیاه انگل اجباری، یک ساله فاقد برگ و سبزینه است.
ساقه های آن بدون برگ و به صورت رشتههای نازک و نخ مانند به رنگ زرد متمایل به نارنجی است که به دور ساقه و برگ گیاه میزبان رشته های زیادی خارج شده در جهات مختلف حرکت می کند و سایر اندام های میزبان یا بوته های مجاور را آلوده میسازد.
این پیشروی آلودگی ادامه می یابد و پس از مدتی توده های انبوه سس به صورت لکه های زرد رنگ و به اندازه های مختلف در مزارع ظاهر می شود. یک بوته سس با پیشروی خود می تواند لک های به قطر 3 متر در یک مزرعه یونجه به وجود آورد در آلودگی شدید 80 تا 100 درصد مزرعه را می پوشاند. رشته های سس گل های کوچک و سفید رنگی تولید می کنند. بذرهای ریز و گرد این گیاه سطح صاف دارند و رنگشان خاکستری مایل به قهوه ای است . بذر این انگل قادر به نگهداری قوه نامیه خود تا 20 سال است
گیاهانی که مورد هجوم سس قرار می گیرند:
این انگل به طور همزمان به گیاهان زراعی و علف های هرز متصل می شود. از گیاهان زراعی مورد هجوم سس می توان پیاز، سیر، مارچوبه، ریحان، چغندرقند، فلفل، گلرنگ، خیار، خربزه، هویج، سیب زمینی و از گیاهان زینتی گل داوودی، کوکب، انواع نعناع، عشقه، شمعدانی، لادن و پتونیا را نام برد. علف های هرز خارشتر، توق، تاجریزی، خرفه، تاج خروس، پیچک، علف شور و سلمک نیز از میزبانهای سس هستند
گونه های رایج در ایران:
در ایران گونه های مختلفی از سس در بسیاری از مناطق کشور وجود دارد. مثلاَ دو گونهC. campestris و C. cepithymum در مزارع یونجه، اسپرس و چغندرقند در برخی مناطق مشاهده شده است که درصد آلودگی آنها بین 5 تا 20 درصد بوده است. در برخی مناطق، گونههای C. approximate، C. monogyna و C. planiflora به ترتیب با 44 درصد، 25 درصد و 5 درصد آلودگی، حائز اهمیت بوده است
شامل 13 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت علف هرز سس
