لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 24
تعریف پزشکی ورزشی یا طب ورزش
پزشکی ورزشی تخصصی است که به پیشگیری، تشخیص و درمان آسیب هایی که درتمرینات و مسابقات ورزشی رخ داده اند،مخصوصا صدمات مربوط یه چرخش و پیچش مفصلی که منجر به آسیب عضلات،تاندون ها(زردپی)،لیگامان ها(رباط)،منیسک(مینیسک)،استخوان و خود مفاصل میشود،میپردازد.
شاخه ای از پزشکی، در ارتباط با تناسب فیزیکی و همچنین تشخیص و درمان آسیب های ناشی از فعالیتهای ورزشی است.
پزشکی ورزش شاخه ی متنوع و گسترده ای از پزشکی است که نه تنها به درمان و توان بخشی بلکه بر پیشگیری نیز تاُکید دارد.
در ایران نیز در رشته های تربیت بدنی و علوم ورزشی به آن پرداخته شده است و هم اکنون نیز در سالهای اخیر رشته ی تخصصی آن در دو دانشگاه علوم پزشکی ایران و تهران تدریس می شود.
علاوه بر این در طب ورزش به: تناسب و سلامت،تغذیه و رژیم های غذایی ،دوپینگ و... در ورزش و ورزشکاران می پردازد
تاریخچه رشته پزشکی - ورزشی
اولین تلاش‌ها در زمینه پزشکی ورزشی در سال 1928 توسط پزشکان تیم‌های یونان و فرانسه در جریان بازیهای المپیک زمستانی سوئیس شکل گرفت. با افزایش تعداد شرکت کنندگان در ورزشهای تفریحی و رقابتی، این رشته در دهه هفتاد میلادی سریعاً گسترش یافت و باعث حل مشکلات طبی ورزشکاران و ارتقا وضعیت جسمانی آنان شد.
هرچند رشته پزشکی ورزشی به عنوان یک رشته تخصصی پزشکی در چند دهه اخیر مطرح شده است ولی سابقه آن با تاریخ ورزش درجهان پیوند خورده است واز هنگامیکه ورزش وجود داشته همراه مباحث پزشکی مرتبط با ورزش نیز در کنار آن مطرح بوده است. دریک کتابچه پزشکی یافت شده در هند با عنوان Arthava-Veda که مربوط به 800 تا 100 سال قبل از میلاد مسیح می باشد از اثرات درمانی ورزش نام برده شده است. با گسترش ورزش وهمگانی تر شدن آن دانش بشری درخصوص پزشکی ورزشی خصوصاً دربعد آسیب های ورزشی و بازتوانی ورزشی افزایش یافت.
ابن سینا در کتاب قانون خود فصول و مباحثی را به موضوعات مرتبط با پزشکی ورزشی اختصاص داده است. موضوعاتی مانند اثر ورزش برسلامت جسمی, اثرات انواع ماساژها, ورزش در کودکان وسالمندان و نحوه برخورد با خستگی های ناشی از ورزش ودرمان آن, منافع و مضار ورزش در بیماریها و آسیب های ناشی از ورزش از جمله مباحثی که بخشی از کتاب قانون را به خود اختصاص داده است.
گالن پزشک یونانی سده دوم وسوم پیش از میلاد نگرش جدیدی را درمورد سلامت و بهداشت ارائه داد که می توان آن را فیزیولوژی کاربردی ورزش نامید. همین پزشک است که استفاده از فرآورده های گیآهی محرک را برای افزایش کارائی ورزشکاران در یونان باستان گزارش نموده است. سابقه استفاده ورزشکاران از ماساژ و رژیم غذائی خاص به مدت 10 ماه قبل از آغاز مسابقات المپیک یونان باستان یافت شده است. انواع رژیم های غذائی توسط Promous قهرمان دو دوره دوهای استقامت در 43 قبل از میلاد و اشکال تغییر یافته این رژیم توسط Gardine در ورزشهای مختلف در تاریحچه المپیک ثبت شده است. این موارد حاکی از آن است که هرچند عنوان پزشکی ورزشی مربوط به سده اخیر می باشد ولی سابقه آن به میزان سابقه علم پزشکی و ورزش می باشد.
در سده گذشته که با گسترش دامنه علوم از جمله علم پزشکی از یک سو و گسترش کمی و کیفی ورزش از سوی دیگر توجه به این رشته در زمره دانش آکادمیک بیشتر شد. در سال 1928 فدراسیون بین المللی پزشکی ورزشی در جریان بازیهای المپیک زمستانی جهت کمک به ورزشکاران پایه گذاری شد. درسال 1950 انجمن ملی مربیان ورزشی جهت آموزش علمی مربیان ورزشی تآسیس شد وبدنبال آن در سال 1951 انجمن پزشکی آمریکا کمیته ای را برای مطالعه برروی آسیبهای ورزشی پایه گذاری نمود که فعالیت ادامه دارد. شاید بتوان این کمیته را اولین اقدام در جهت آکادمیک نمودن رشته پزشکی ورزشی قلمداد نمود. بزرگترین سازمان پزشکی ورزشی کالج آمریکائی پزشکی ورزشی the American College of Sports Medicine می باشد که در سال 1954 تأسیس شده است. حوزه فعالیت رشته پزشکی ورزشی در سالهای اخیر پیشرفت چشم گیری نموده و درحال حاضر در چندین کشور دنیا انجمن های پزشکی ورزشی, فدراسیون پزشکی ورزشی و رشته آموزشی پزشکی ورزشی در دانشگاهها و درسطوح مختلف فعالیت دارد.
تاریخچه رشته پزشکی ورزشی در ایران نیز به دهه گذشته مربوط می شود. تاسیس رشته فیزیولوژی ورزشی در سال 1374 در دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران و رشته تحصصی پزشکی ورزشی در دانشگاه تهران در سال 1380 و تاسیس مرکز تحقیقات پزشکی ورزشی در دانشگاه علوم پزشکی تهران در همان سال مجموع سوابق این رشته در ایران می باشد.
بطور کلی پزشکی ورزشی شاخه ای از علم پزشکی است که در زمینه سلامتی ورزشکاران وهمچنین استفاده از ورزش در جهت حفظ سلامت عمومی انسانها مطالعه می نماید. هرچند از دیدگاه دست اندرکاران ورزش مبحث پزشکی ورزشی بیشتر محدود به درمان آسیبها و بازتوانی آسیب دیدگان و کنترل سلامت عمومی ورزشکاران می شود ولی رفته رفته دامنه این علم توسعه یافته و موضوعات زیر را شامل می شود:
• فیزیولوژی ورزشی و شرایط سازگاری بدن در محیط های مختلف
• فیزیوتراپی وبازتوانی آسیب های ورزشی
• بیومکانیک حرکات بدن وپی بردن به حرکات خطا جهت کسب بیشترین راندمان و کمترین آسیب
• آسیب های ورزشی (تشخیص و درمان آسیب ها)
• اختلالات و بیماریهای ناشی از ورزش و نحوه برخورد با آنها
• تغذیه ورزشی ومکمل های غذائی مجاز
• روانشناسی ورزشی
• ورزش دربیماران و در افراد دارای معلولیـهای جسمی و ذهنی
• ورزش در کودکان و نوجوانان
• نحوه شناسائی استفاده از داروها و مواد نیروزا غیر مجاز در ورزش (دوپینگ | Doping)
• ورزش در افراد دارای معلولیـهای جسمی و ذهنی
• ورزش در درمان بیماران و پیشگیری از بیماریها
معنا و مبانی پزشکی ورزشی
اگرچه پزشکی ورزشی تلفیقی از ورزش و علم پزشکی است، اما گستره آن به هیچ عنوان محدود به پزشکان نیست.
تحقیق و بررسی در مورد تعریف پزشکی ورزشی یا طب ورزش 20 ص
