نمودار های تعادلی آلیاِژهای مس
1- برنج ها
2- برنزها
نمودار های تعادلی آلیاژ های غیر آهنی
این فایل در قالب ورد و قابل ویرایش در 140 صفحه می باشد.
پایان نامه کارشناسی ارشد جوشکاری - روشهای عملیات سطحی آلیاژ و مواد سخت پوشی توسط فرایندهای جوشکاری و پاشش دهی حرارتی
فهرست مطالب
فصل اول : مقدمه
1-1- تعریف و مفهوم عملیات سطحی 2
1-2- انواع روشهای عملیات سطحی 4
فصل دوم : مواد سخت پوشی
2-2-1-3- فولادهای مارتنزیتی 18
2-2-3-1- آلیاژهای پایه کبالت کاربیدی 31
2-2-3-2- آلیاژهای پایه کبالت حاوی فاز بین فلزی لاوه 35
2-2-4-1- آلیاژهای پایه نیکل بورایدی 38
2-2-4-2- آلیاژهای پایه نیکل کاربیدی 40
2-2-4-3- آلیاژهای پایه نیکل حاوی فاز بین فلزی لاوه 41
2-2-4-4- آلیاژهای پایه نیکل پرسیلسیم 41
2-2-5- فولادهای زنگ نزن پرسیلیسیم 42
فصل سوم : عوامل موثر بر انتخاب فرآیند های سخت پوشی
3-2- مشخصات فیزیکی قطعه کار 50
3-3- مشخصات متالورژیکی فلز پایه 52
فصل چهارم : سخت پوشی توسط فرآیند های جوشکاری
4-2- جوشکاری قوسی با الکترود روپوش دار 63
4-3- جوشکاری قوسی زیر پودری 65
4-4- جوشکاری قوس باز با الکترود تو پودری 67
4-5- جوشکاری قوسی فلزی با گاز محافظ 68
4-6- جوشکاری قوسی الکترود تنگستن با گاز محافظ 69
فصل پنجم : سخت پوشی توسط فرآیند های پاشش دهی حرارتی
5-1- پاشش سیمی توسط شعله اکسی گاز 81
5-2- پاششی سیمی توسط قوس الکتریکی 85
5-3- پاشش پودری توسط شعله اکسی گاز 87
5-4- پاشش پودری توسط قوس پلاسما 91
5-4-2- پاشش توسط قوس پلاسمای منتقل شده 95
5-5- پاشش پودری توسط شعله اکسی گاز با سرعت بالا 96
5-6- مواد پاشش حرارتی و کاربردها 103
5-6-1- پوششهای مقاوم در برابر سایش 105
5-6-2- پوششهای مقاوم در برابر خوردگی 105
5-6-3- پوششهای محافظ در برابر اکسیداسیون 107
5-6-4- پوششهای عایق حرارتی 107
5-6-7- پوششهای بازیابی ابعادی 108
فصل ششم : مراجع
مراجع.........................................................................................................................................113
تعریف و مفهوم عملیات سطحی
عملیات سطحی عبارت است از رسوب دهی یک ماده پر کننده روی سطح قطعه کار جهت به دست آوردن خواص یا ابعاد مورد نظر که به طور معمول به منظور افزایش عمر کاری قطعه یا جایگزینی فلزی به کار میرود که فرسوده یا خورده شده است. عملیات سطحی میتواند موجب افزایش مقاومت به خوردگی، مقاومت به سایش، چقرمگی، یا خواص ضد اصطکاکی در محل مورد نظر گردد. برخی از پوششها توسط فرآیندهای جوشکاری گازی یا قوسی و یا توسط فرآیندهای پاشش دهی حرارتی رسوب داده میشوند و روشهای دستی، نیمه اتوماتیک یا اتوماتیک را میتوان برای هر یک از فرآیندها به کار برد. مواد پرکننده مناسب در شکلها و انواع گوناگون نظیر میله جوشکاری، الکترودهای پوششدار، خمیرها و پودرها موجود میباشند. چسبندگی این مواد بر روی فلزات پایه از طریق نفوذ، پیوندهای متالورژیکی یا پیوندهای مکانیکی صورت میگیرد.
به طور کلی خواص مهم آلیاژهایی که جهت عملیات سطحی به کار میروند عبارتند از:
1- سختی
الف- ماکرو سختی
ب- میکرو سختی یا سختی اجزاء تشکیل دهنده یک ساختار ناهمگن
ج- سختی گرم یا مقاومت در برابر اثر تضعیف کننده دما
2- مقاومت به سایش
الف- تحت شرایط کم تنش
ب- تحت شرایط پر تنش
ج- تحت شرایطی که قطعه توسط مواد ساینده و در سرعتهای متفاوت رویه برداری میشود.
3- مقاومت به ضربه
الف- مقاومت به تغییر شکل تحت ضربه های متوالی (مربوط به تنش تسلیم)
ب- مقاومت به ترک خوردگی تحت ضربه (مربوط به استحکام و چکش خواری)
ج- استحکام فشاری
د- چکش خواری فشاری
4- مقاومت حرارتی
الف- مقاومت در برابر باز پخت (تمپر شدن)
ب- حفظ استحکام حرارتی در دمای بالا
ج- مقاومت به خزش
د- مقاومت در برابر اکسیداسیون یا خوردگی داغ
ه- مقاومت در برابر خستگی حرارتی
5- مقاومت در برابر خوردگی
6- خواص اصطکاکی و قابلیت جوشکاری
عملیات سطحی دارای مزایایی است که مهمترین آنها عبارتند از:
1- افزایش مقاومت به سایش و خوردگی در محل مورد نیاز
2- استفاده آسان از ترکیبات خیلی سخت و آلیاژهای مقاوم به سایش
3- سهولت کاربرد در محل
4- استفاده اقتصادی از عناصر آلیاژی گران قیمت
5- اقتصادی بودن برای کاربر به علل زیر:
1-2- انواع روشهای عملیات سطحی (با استفاده از جوشکاری)
روشهای گوناگون عملیات سطحی به چندین گروه به شرح زیر تقسیم میشوند:
1) پر کردن (بازسازی)[1]
در این روش با افزودن فلز جوش به سطح فلز پایه، قطعاتی که نیاز به بازسازی ابعادی دارند را میتوان تعمیر نمود. همچنین میتوان به منظور بزرگ تر کردن یا پر کردن سطح قطعه از این روش استفاده کرد. در فرآیند بازسازی، خواص لایه رسوب داده شده اغلب مشابه با خواص فلز قطعه کار میباشد [2].
2) لایه نشانی[2]
لایه نشانی نیز به منظور افزودن یک یا چند لایه از فلز جوش به سطح اتصال یا سطوحی که جوشکاری میشوند، انجام میگیرد. این روش بر خلاف روش بازسازی، جهت بزرگ کردن ابعاد انجام نمیشود، بلکه به دلایل متالورژیکی صورت میگیرد. به عنوان مثال گاهی اوقات به منظور جوشکاری دو قطعه غیر مشابه، ابتدا باید روی لبههای اتصال، توسط چند نوع الکترود، لایههایی از رسوب ایجاد شود تا ترکیب شیمیایی و خواص دیگر دو لبه به یکدیگر نزدیک شود، سپس عملیات اتصال انجام گیرد. با روشهای مختلف جوشکاری لایههای مورد نظر را میتوان رسوب داد، اما باید توجه داشت تا حد امکان عمق نفوذ و میزان رقت[3] کم باشد.