فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات75
نخستین نوع بیمه که قبل از سده نوزدهم مود عمل قرارگفته، بیمه باربری دریایی است. بقیه رشته ها کم و بیش بعد از انقلاب صنعتی به تدریج از این زمان به بعد شروع شده است. دومین رشته، بیمه آتش سوزی است که بعد از آتش سوزی مهیب لندن به فکر اندیشه گران رسید. عموماً با پیشرفت تکونولوژی و ورود فراورده های صنعتی، با وجود رفاهی که برای بشر به ارمغان می آورند، بالقوه خطرهای جانبی و مالی نیز درپی دارند.
بیمه گران مدام درفکر ارائه تأمین بیمه ای برای این دسته ازخطرها هستند. اینکه کدامین قوم یا ملت، نخستین بار با بیمه آشناشد معلوم نیست. برخی دریانوردان فینیقی را مبتکر بیمه دریایی می دانند. بدین صورت که دریانوردان ازبازرگانان وام دریافت می کردند و هرگاه دریانورد بدهکار با موفقیت سفر خود را به پایا می برد، موظف بود که اصل و بهره وام دریافتی را ظرف مدت معین به بازرگانان طلب کار بپردازند. درطی این مدت کالای دریانورد درگرو بازرگانان بود و اگر به موقع موفق به پرداخت طلب خود نمی شد می توانست کالا را حراج کند ولی اگر کشتی دریا با حوادث دریا مواجه می شد یا دزدان دریایی حمله ور می شدند و کالا به غارت می‌رفت وام دهنده حقی در مورد اصل و بهره وام پرداختی نداشت. این نوع وامها را در تاریخ و پیدایش بیمه، بیمه وامهایی دریایی نامیده اند. که درسده های پنجم و ششم قبل ازمیلاد مسیح درمدیترانه شرقی که مرکز تجارت اروپایی آن زمان بود رواج داشت. برخی معقتدند که تقسیم ریسک را که امروزه یکی از ویژگیهای مهم حرفه بیمه گری محسوب می شود، چینها درسه هزار سال قبل ازمیلاد رعایت می‌کرده اند. به نظر بسیاری از مولفان، بیمه به مفهوم واقعی و امروزی آن درسده چهاردهم به وجود آمده است. ازسده پانزدهم، شماری ازبازرگانان فعالیت خود را به صدور بیمه نامه منحصر کردند و حرفه بیمه گری اهمیتی خاص یافت.
درسال 1310 خورشیدی فعالیت جدی ایران درزمینه بیمه آغاز شد. دراین سال بود که قانون و نظامنامه ثبت شرکتها درایران به تصویب رسید و متعاقب آن بسیاری از شرکتهای بیمه خارجی ازجمله اینگستراخ، آلیانس، ایگل استار، یورکشایر، رویال ، ویکتوریا، ناسیونال سویس، فنیکس، اتحاد الوطنی و … به تاسیس شعبه یا نمایندگی درایران پرداختند.
گسترش فعالیت شرکتهای بیمه خارجی، مسئولان کشور رامتوجه ضرورت تاسیس یک شرکت بیمه ایرانی کرد و دولت درشانزدهم شهریور 1314 شرکت سهامی بیمه ایران را سرمایه 20 میلیون ریال تاسیس نمود. فعالیت رسمی شرکت بیمه ایران، نقطه عطفی درتاریخ فعالیت بیمه ای کشور به شمار می رود زیرا ازآن پس دولت با دراختیار داشتن تشکیلات اجرای مناسب، قادر به کنترل بازار و نظارت برفلعالیت موسسات بیمه خارجی شد. دوسال پس از تاسیس شرکت سهامی بیمه ایران یعنی درسال 1316،«قانون بیمه» در36 ماده تدوین شد و به تصویب مجلس رسید.
شرکت سهامی بیمه ایران با حمایت دولت به فعالیت خود ادامه داد و این حمایت منجر به تقویت نقش این شرکت دربازار بیمه کشور و توقف تدریجی فعالیت شعب و نمایندگیهای شرکتهای بیمه خارجی شد.
نخستین شرکت بیمه خصوصی ایران به نامه «بیمه شرق» درسال 1321 خورشیدی تاسیس شدند و به فعالیت بیمه ای پرداختند.
با افزایش تعداد شرکتهای بیمه، ضرورت اعمال نظارت بیشتر دولت براین صنعت و تدوین اصول و ضوابط استاندارد برای فعالیتهای بیمه به منظور حفظ حقوق بیمه گذاران و بیمه گران احساس می شد. به همین دلیل در سال 1350 «بیمه مرکزی ایران» به منظور تحقق هدفهای فوق تاسیس شد. موسسات بیمه کشور تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی باترکیبی از یک شرکت دولتی، دوازه شرکت خصوصی و دو موسسه بیمه خارجی به صورت نمایندگی درسطح کشور فعالیت می کردند.
دلایل عدم گرایش افراد به بیمه آتش‌سوزی (رشته مدیریت بیمه)