روشهای انتقال و درمان زگیل تناسلی

اختصاصی از فایل هلپ روشهای انتقال و درمان زگیل تناسلی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

روشهای انتقال و درمان زگیل تناسلی (ویروس پاپیلومای انسانی)

نوامبر 19, 2010 — Dr. Serdar دکتر سردار

با سلام خدمت شما آقای دکتر ع.ح. سردار ، من به کل گیج شدم . از بچگی اونجور که یادم هست یک سری دونه دوره کلاهک آلت تناسلی من به یکباره پدید اومد و بعدها یک سری هم در ناحیه ختنه گاه اما خوب اونایی که در قسمت ختنه گاه بود زیاد بود ولی نه سوزش داشت نه خارش یکم هم شبیه گیاه قارچ اما خیلی کوچیک و لی بزرگتر از پرز های دور آلتم بود اما خوب گاهی لمسش که میکردم با عث تحریک بیشتر آلتم نیز میشد من اومدم یه کتاب رو خوندم دیدم راجع به زگیل آلت تناسلی نوشته خلاصه ترس برم داشت و رفتم دکتر پوست خوب من توی بدنم ارثی زیگیل های ریز داشتم حالا یا از گربه گرفته بودم یا از پدر و مادر نمی دونم چون حتی مادربزرگم هم داشت .دکتر که دید گفت بله زیگیل آلت تناسلی هست (البته بگما اصلا شبیه عکس هایی که شما گذاشتید نبود) . بعد ایشون اون ناحیه رو فیریز کرد و یه چند روزی گذشت و دیدم خوب اونا کم شد اما الان یه سری هست و اون ناحیه قرمز شده یکم گاهیم باعث سوزش اون قسمت شده .باز مراجعه کردم ایشون گفت باید فوق تخصص ببینه چون شک دارم که این الان زیگیل باشه . حالا نمی دونم چیه و یه چیز جالب که واقعا سر در نیا وردم اینه که هر کی یه چیزی میگه راجع به انتقال این زیگیل . دکتر خودم که میگه از طریق اورال س/ک/س به طرف انتقال پیدا نمیکنه با یکی یا دو بار کار و اصلا چون داخل واژن نبوده ایرادی نداره . توی سایت های مختلف هم گشتم یکی نوشته از حوله خیس هم انتقال پیدا میکنه یکی دیگه میگه فقط س/ک/س یکی دیگه میگه از طریق اورال س/ک/س هم انتقال پیدا میکنه اون یکی میگه حتی تماس هم ایجاد میکنه . خلاصه دیوونه شدم … ممنون میشم کمکم کنید.

دکتر ع.ح. سردار : اچ پی وی (ویروس پاپیلومای انسانی) از طریق مقاربت و غالبا هنگام رابطه واژنی و با مقعدی انتقال میابد . این ویروس همچنین ممکن است در طول س/ک/س دهانی انتقال یابد. ویروس فوق ، زمانی که شریک مقاربتی ناقل ، علائم و نشانه بیماری را نداشته باشد نیز میتواند انتقال یابد و شخص دوم نیز بدون علائم بیماری میتواند ناقل شود . همچنین امکان دریافت بیش از یک نوع از اچ پی وی به یک شخص وجود دارد . خیلی به ندرت ، یک زن باردار مبتلا به اچ پی وی می تواند ویروس را به نوزاد خود در هنگام زایمان انتقال دهد . این بیماری ارثی (ژنتیکی) نیست ولی کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند میتوانند قابلیت بیشتری برای آلودگی با ویروس فوق را داشته باشند . (تصاوبر مرتبط 1 - 2 - 3 - 4 )

هیچ روشی برای ریشه کن کردن کامل این ویروس وجود ندارد ، اما زگیل تناسلی قابل روئیت را می توان با روشهایی برداشت و در مجموع هیچ روش درمانی بهتر از روش دیگر نیست .(تصاوبر مرتبط 1 - 2 )

چند روش:

- کریوتراپی (Cryotherapy) : در این روش با استفاده از نیتروژن مایع زگیل را منجمد کرده و از بین میبرند .

- لیزر درمانی .

- الکترودسیکاسیون (Electrodesiccation) ، در این روش با استفاده از جریان الکتریکی زگیل را از بین میبرند .

- داروها ، داروهای متعددی برای درمان زگیل تناسلی وجود دارد :

•Podophyllum resin (Pod-Ben-25, Podofin)

•Podofilox (Condylox)

•Trichloroacetic acid or bichloracetic acid

•5-Fluorouracil (Efudex)

•Interferon alpha-n3 (Alferon N)

•Imiquimod (Aldara)

بانک اطلاعات پزشکی پاراسات مطلبی را در ارتباط با این بیماری ارائه داده است و مطالعه قسمتهایی از آنرا به شما پیشنهاد میدهم :

بیماری زگیل تناسلی، یک بیماری ویروسی است که از طریق مقاربتی انتقال میابد که هر دو جنس را مبتلا می کند. این بیماری ضایعات پوستی به شکل برامدگیهای تو پر و کوچک در پوست یا مخاط ناحیه تناسلی ایجاد می کند که فاقد درد یا خارش می باشند. زگیلها می توانند از چند هفته تا چند ماه بعد از تماس با فرد آلوده ایجاد شوند. عامل ایجاد کننده ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی است که در ایجاد برخی تومورهای بدخیم نیز نقش دارد . این ویروس مشابه با ویروس ایجاد کننده ی زگیل معمولی است ولی در مقایسه با آن از قدرت انتقال بیشتری برخوردار است . ضایعات بیشتر در نواحی مرطوب ایجاد می شوند.

راه انتقال بیماری جنسی زگیل آلت تناسلی :

از طریق تماس مستقیم با زگیل تناسلی صورت می گیرد که حاوی ویروس است و می تواند از طریق ارتباط جنسی، تماس با ترشحات تناسلی و لباس آلوده و همچنین از طریق مادر به نوزاد در هنگام تولد منتقل شود.

علایم زگیل تناسلی:

برآمدگی های پوستی‌ توپری‌ به ابعاد حدود 2 تا چند میلیمترهستند که‌ ممکن است به صورت متعدد وحتی خوشه‌ای باشند.فاقد درد، سوزش و خارش بوده ومسری تر از زگیل معمولی سایر نواحی بدن هستند. اگرچه زگیلهای کوچک بدون درمان نیز پس از مدتی خود به خود از بین خواهند رفت اما از آنجا که این بیماری می تواند زمینه ساز بدخیمی باشد باید در پی درمان و پیگیری بود. احتمال عود بیماری نیززیاد است. زگیل تناسلی ممکن است درمردان منجر به انسداد ادراری ویا در زنان موجب ایجاد سرطان گردن رحم گردد.

روش پیشگیری از زگیل تناسلی:

- تا زمان بهبودی کامل ضایعات باید ازارتباط جنسی خودداری شود زیرا احتمال انتقال زیاد است.

- استفاده از کاندوم در سایرمواقع احتمال ابتلا را کاهش می دهد.

- همچنین از خراشیدن و دستکاری ضایعات باید پرهیز نمود چرا که موجب انتقال آلودگی شده ویا ممکن است عفونت ثانویه باکتریایی روی دهد.

- رعایت بهداشت و تمیز وخشک نگه داشتن محل ضایعات به بهبودی کمک می کند.

- همچون سایر بیماریهای مقاربتی بهترین راه پشگیری، ارتباط جنسی معقول ومطمئن است.

واکسن جدیدی را که (FDA) سازمان تائید غذا و داروی آمریکا در سال 2006 برای پیشگیری از چهار گونه از ویروسهای زگیل به نام گارداسیل (Gardasil) ساخته شد، مورد تائید قرار داد که می توان آنرادر سه نوبت به فاصله 6 ماه جهت پیشگیری تزریق نمود.

درمان از زگیل آلت تناسلی:

روش درمان توسط پزشک و با توجه به محل درگیری و اندازه ضایعات تعیین می شود.بسته به نظر پزشک درمان استفاده از داروهای موضعی مثل پودوفیلین، استفاده از کرایوتراپی ونیتروژن مایع، تا استفاده از لیزر یا جراحی متفاوت است.

پیگیری توسط آزمون پاپ اسمیر خانمها باید به صورت جدی مد نظر قرار گیرد. ممکن است در این زمینه حتی به بررسیهای بیشترمانند نمونه گیری از بافت نیز نیاز باشد.درمان کامل ضایعات توصیه می شود.

منابع تصاویر ( 1 - 2 - 3 - 4 - 5 )

به‌اشتراک‌گذاری این:

اشتراک‌گذاری

دوست‌داشتن:

دوست داشتن

نخستین کسی باشید که این را دوست دارد.

نوشته شده در مقاربت, کل مطالب, پوست, پزشکی به زبان ساده. 32 دیدگاه »

32 پاسخ به “روشهای انتقال و درمان زگیل تناسلی (ویروس پاپیلومای انسانی)”

زگیلها می‌گوید:

نوامبر 20, 2010 در 7:56 ب.ظ.

ظاهر یک زگیل بستگی به محل پیدایش آن دارد. زگیل ها معمولا به رنگ پوست بوده و در لمس زبر و ناصاف هستند اما گاهی هم می توانند تیره یا صاف و هموار باشند. انواع مختلف از زگیل وجود دارد که عبارتند از: زگیلهای صاف، زگیلهای کف پا، زگیلهای صاف، زگیلهای تناسلی.

زگیل معمولی:

این نوع زگیل معمولا اطراف ناخن، روی انگشتان و پشت دست دیده می شوند. این نوع زگیل‌ها بیشتر در نواحی‌ای که در پوست خراشیدگی ایجاد شده است( مثلا به دنبال جویدن ناخنها یا کندن گوشه های ناخن) به وجود می‌آیند.

زگیل‌های پا:

این زگیلها که معمولا در کف پا ایجاد می‌شوند و به تعداد زیاد و دسته دسته به وجود می‌آیند، زگیلهایی موزائیکی خوانده می‌شوند. بیشتر زگیلهای کف پا( بر خلاف زگیلهای معمولی) به سمت خارج پوست برجسته نمی‌شوند. زیرا فشار حاصل از راه رفتن روی کف پا، باعث صاف و پهن شدن آنها شده و آنها را به داخل پوست فشار می دهد.

در سطح این نوع زگیلها اکثرا نقاط سیاهی دیده می‌شود که همان عروقی خونی است که تغذیه آنها را به عهده دارند.

زگیلهای کف پا ممکن است دردناک باشند مثل اینکه سنگی در کفش قرار گرفته باشد.

زگیلهای مسطح:

این زگیلها از زگیلهای دیگر کوچک تر بوده، سطحی هموارتر دارند و اکثرا به تعدا زیاد ایجاد می‌شوند (۲۰ تا ۱۰۰) . ممکن است هر جایی از بدن را درگیر کنند ولی در کودکان بیشتر روی صورت به وجود می‌آیند. این زگیلها در بزرگسالان بیشتر اوقات در آقایان، در نواحی رویش ریش و در خانمها روی ساق پا پیدا می‌شود. احتمالا صدمه دیدن پوست هنگام تراشیدن موهای آن ناحیه علت ایجاد این پدیده است.

زگیل تناسلی:

این زگیل ها شکل شایع نگران کننده ای در بالغین به شمار می روند و اکثرا کوچک و صاف هستند. ولی می‌توانند باریک و بلند هم باشند. این زگیلها نرم بوده و برخلاف بقیه زگیلها زبر و پوسته پوسته نیستند. زگیلهای تناسلی ممکن است، داخل مهبل یا گردن رحم در خانمها، اطراف معقد و یا داخل راست روده را گرفتار کنند.

ویروس‌هایی که عامل زگیلهای تناسلی هستند به ندرت باعث زگیلهای دست یا پا می‌شوند، ولی می‌توانند باعث پدید آمدن زگیلهایی در دهان شوند. به نظر می‌رسد زگیلهای تناسلی با سرطانهای ناحیه تناسلی مرتبط می‌باشند.

علت ابتلا به زگیل چیست؟

زگیلها می‌توانند از شخصی به شخص دیگر، گاهی بطور غیر مستقیم از طریق وسایل آلوده منتقل شوند. از اولین تماس با ویروس تا زمانی که زگیل آنقدر بزرگ شود که با چشم قابل دیدن باشد، معمولا چندین ماه طول می‌کشد. خطر ابتلا به زگیلهای دست، پا و زگیلهای صاف کم است.

به نظر می‌رسد که زگیلهای تناسلی بیشتر واگیردار باشند. معمولا چندین ماه طول می‌کشد. خطر ابتلا به زگیلهای دست، پا و زگیلهای صاف کم است.

به نظر می‌رسد که زگیلهای تناسلی بیشتر واگیردار باشند. بنابراین لازم است تدابیری به کار برده شود که از انتقال زگیلهای تناسلی از بیمار به همسر او جلوگیری شود.

برخی از مردم، به علت ضعف ایمنی نسبت به این ویروس، هر بار که با ویروس زگیل تماس پوستی داشته باشند مبتلا به ضایعات جدید می‌شوند. اگر پوست به هر شکل آسیب ببیند، ویروسها راحت تر زگیل ایجاد می‌کنند.

به همین دلیل کودکانی که ناخن خود را می جوند یا گوشه‌های ناخن خود را می‌کنند بیشتر مبتلا به زگیل می‌شوند، برخی نیز بیشتر از بقیه مبتلا به زگیل می‌شوند. همچنین بیمارانی که سیستم ایمین ضعیفی دارند بیشتر مستعد عفونت با ویروسهای زگیل هستند.

ضرورت درمان زگیل تا چه اندازه است؟