در این پاور 60 اسلایدی جامع و بسیار کاربردی درباره تحلیل حرکتی فوتبال،تحلیل فیزیولوژیکی فوتبال، تغییرات اسید لاکتیک، طراحی تمرینات آمادگی در فوتبال، تمرینات هوازی و بی هوازی در فوتبال و .... اشاره شده است.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات11
مندلیف دانشمند مشهور روسی و لوتارمیر دانشمند آلمانی، به طور همزمان و بدون اطلاع از کار یکدیگر، بررسیهای دقیق و بسیار اساسی در مورد ارتباط جرم اتمی عنصرها و خواص آنها به عمل آوردند که سرانجام منجر به کشف پدیده‌ای شد که امروزه قانون تناوبی نام دارد.
مندلیف در سال 1869 جدولی از عنصرهای شناخته شده زمان خود منتشر کرد که با جدول نیوزلندز، مشابهت داشت.
لوتارمیر نیز در همان سال و کمی پس از نشر جدول مندلیف، جدول مشابهی تنظیم و در سال 1875 منتشر کرد که تا اندازه‌ای با جدول مندلیف مشابهت داشت.
در فاصله بین سالهای 1869 تا 1871، لوتارمیر بررسیهای گسترده‌ای انجام داد و نمودار تغییرات بسیاری از خواص فیزیکی عنصرها را نسبت به جرم اتمی آنها رسم و مشاهده کرد که این تغییرات روندی تناوبی دارند. برای نمونه نشان داد که حجم اتمی عنصرها، نسبت به جرم اتمی آنها، مطابق شکل به طور تناوبی تغییر می‌کند.
هدف پژوهش حاضر تعیین اثرات دو برنامه تمرین تناوبی شدید (HIT) بر اجرای هوازی قایقرانان کانوپولو مرد نخبه می¬باشد. به این منظور 18 قایقران کانوپولوی مرد نخبه انتخاب و به سه گروه (دو گروه تجربی با دو روش تمرینی متفاوت=6، یک گروه کنترل=6) تقسیم شدند. پیش و پس از تمرین آزمودنی ها: یک آزمون فزاینده برای تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo2max)، سرعت در حداکثر اکسیژن مصرفی (vVo2max)، ضربان قلب در آستانه ی لاکتات (LTHR)، ضربان قلب در Vo2max (Vo2max HR) و درصد Vo2max در آستانه ی لاکتات (%Vo2max at LT) اجرا کردند. تمرین طی 9 جلسه (سه روز در هفته برای یک دوره ی 3 هفته ای) بر روی ارگومتر کایاک انجام شد که در یک گروه (GHIT-1) حجم تمرین و در گروه دیگر (GHIT-2) شدت تمرین به صورت پیشرونده افزایش می یافت. پروتکل تمرینی گروه 1 (افزایش در حجم تمرین و شدت ثابت) شامل: جلسة اول 6 تکرار 60 ثانیه ای با شدت 100درصد vVo2max، سپس 3 دقیقه ریکاوری بین هر تکرار، جلسة دوم 7 تکرار، جلسة سوم 8 تکرار، جلسة چهارم و پنجم و ششم 9 تکرار، جلسه هفتم 8 تکرار، جلسة هشتم 7 تکرار و جلسة نهم 6 تکرار و پروتکل تمرینی گروه 2 (افزایش در شدت تمرین و حجم ثابت) شامل: تعداد تکرارها در تمام جلسات 6 تکرار با 3 دقیقه ریکاوری بین هر تکرار می باشد که تمرین در جلسة اول با 100درصد vVo2max، جلسة دوم با 110درصد vVo2max، جلسة سوم با 120درصد vVo2max، جلسات چهارم و پنجم و ششم با 130درصد vVo2max، جلسة هفتم با 120درصد vVo2max، جلسة هشتم با 110درصد vVo2max، جلسة نهم با 100درصد vVo2max انجام شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) با آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه بین میانگین ها در سطح معناداری 05/0P< تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دا که پس از تمرین در هر دو گروه Vo2max افزایش داشت که این افزایش فقط در گروه اول نسبت به گروه کنترل معنادار بود. همچنین vVo2max در هر دوگروه افزایش داشت که این افزایش در هر دو گروه نسبت به پیش آزمون معنادار بود. همچنین بین میانگین پس آزمون GHIT-1 با میانگین پس آزمون GHIT-2 و بین میانگین پس آزمون GHIT-1 با میانگین پس آزمون Gcon اختلاف معناداری دیده شد. مقادیر LTHR، Vo2max HR و %Vo2max at LT هم افزایش محسوسی داشت که این افزایش از نظر آماری معنادار نشد. یافته های حاضر پیشنهاد می کند که یک دوره تمرین اینتروال شدید با توجه به حجم کم آن (6 الی 9 دقیقه در هر جلسه) موجب بهبود اجرای هوازی می شود. بنابراین برای افزایش اثربخشیHIT در افراد فعال ضرورتی به افزایش بیش از حد شدت تمرین نمی باشد، بلکه با ایجاد تعادل بین دو متغیر شدت و حجم در HIT می توان کارایی این نوع تمرینات را افزایش داد.