تحقیق و بررسی در مورد ترانسفور ماتور فشار قوی خشک

اختصاصی از فایل هلپ تحقیق و بررسی در مورد ترانسفور ماتور فشار قوی خشک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

ترانسفور ماتور فشار قوی خشک

در ژوئیه 1999، شرکت ABB، یک ترانسفور ماتور فشار قوی خشک به نام “Dryformer “ ساخته است که نیازی به روغن جهت خنک شدن بار به عنوان دی الکتریک ندارد.در این ترانسفورماتور به جای استفاده از هادیهای مسی با عایق کاغذی از کابل پلیمری خشک با هادی سیلندری استفاده می شود.تکنولوژی کابل استفاده شده در این ترانسفورماتور قبلاً در ساخت یک ژنراترو فشار قوی به نام "Power Former" در شرکتABB به کار گرفته شده است. نخستین نمونه از این ترانسفورماتور اکنون در نیروگاه هیدروالکترولیک “Lotte fors” واقع در مرکز سوئد نصب شده که انتظار می رود به دلیل نیاز روزافزون صنعت به ترانسفورماتور هایی که از ایمنی بیشتری برخوردار باشند و با محیط زیست نیز سازگاری بیشتری داشته باشند، با استقبال فراوانی روبرو گردد.

ایده ساخت ترانسفورماتور فاقد روغن در اواسط دهه 90 مطرح شد. بررسی، طراحی و ساخت این ترانسفورماتور از بهار سال 1996 در شرکت ABB شروع شد. ABB در این پروژه از همکاری چند شرکت خدماتی برق از جمله Birka Kraft و Stora Enso نیز بر خوردار بوده است.

تکنولوژی ساخت ترانسفورماتور فشار قوی فاقد روغن در طول عمر یکصد ساله ترانسفورماتورها، یک انقلاب محسوب می شود. ایده استفاده از کابل با عایق پلیمر پلی اتیلن (XLPE) به جای هادیهای مسی دارای عایق کاغذی از ذهن یک محقق ABB در سوئد به نام پرفسور “Mats lijon” تراوش کرده است.

تکنولوژی استفاده از کابل به جای هادیهای مسی دارای عایق کاغذی، نخستین بار در سال 1998 در یک ژنراتور فشار قوی به نام “ Power Former” ساخت ABB به کار گرفته شد. در این ژنراتور بر خلاف سابق که از هادیهای شمشی ( مستطیلی ) در سیم پیچی استاتور استفاده می شد، از هادیهای گرد استفاده شده است. همانطور که از معادلات ماکسول استنباط می شود، هادیهای سیلندری ، توزیع میدان الکتریکی متقارنی دارند. بر این اساس ژنراتوری می توان ساخت که برق را با سطح ولتاژ شبکه تولید کند بطوریکه نیاز به ترانسفورماتور افزاینده نباشد. در نتیجه این کار، تلفات الکتریکی به میزان 30 در صد کاهش می یابد.

در یک کابل پلیمری فشار قوی، میدان الکتریکی در داخل کابل باقی می ماند و سطح کابل دارای پتانسیل زمین می باشد.در عین حال میدان مغناطیسی لازم برای کار ترانسفورماتور تحت تاثیر عایق کابل قرار نمی گیرد.در یک ترانسفورماتور خشک، استفاده از تکنولوژی کابل، امکانات تازه ای برای بهینه کردن طراحی میدان های الکتریکی و مغناطیسی، نیروهای مکانیکی و تنش های گرمایی فراهم کرده است.

در فرایند تحقیقات و ساخت ترانسفورماتور خشک در ABB، در مرحله نخست یک ترانسفورماتور آزمایشی تکفاز با ظرفیت 10 مگا ولت آمپر طراحی و ساخته شد و در Ludivica در سوئد آزمایش گردید. “ Dry former” اکنون در سطح ولتاژ های از 36 تا 145 کیلو ولت و ظرفیت تا 150 مگا ولت آمپر موجود است.

نیروگاه مدرن Lotte fors

ترانسفورماتور خشک نصب شده در Lotte fors که بصورت یک ترانسفورماتور – ژنراتور افزاینده عمل می کند ، دارای ظرفیت 20 مگا ولت امپر بوده و با ولتاژ 140 کیلو ولت کار می کند. این واحد در ژانویه سال 2000 راه اندازی گردید. اگر چه نیروگاه Lotte fors نیروگاه کوچکی با قدرت 13 مگا وات بوده و در قلب جنگلی در مرکز سوئد قرار دارد اما به دلیل نوسازی مستمر، نیروگاه بسیار مدرنی شده است. در دهه 80 میلادی ، توربین های مدرن قابل کنترل از راه دور در ان نصب شد و در سال 1996، کل سیستم کنترل آن نوسازی گردید. این نیروگاه اکنون کاملاً اتوماتیک بوده و از طریق ماهواره کنترل می شود.

ویژگیهای ترانسفورماتور خشک:

ترانسفورماتور خشک دارای ویژگیهای منحصر بفردی است از جمله: به روغن برای خنک شده با به عنوان عایق الکتریکی نیاز ندارد. سازگاری این نوع ترانسفورماتور با طبیعت و محیط زیست یکی از مهمترین ویژگی های آن است. به دلیل عدم وجود روغن، خطر آلودگی خاک و منابع آب زیر زمینی و همچنین احتراق و خطر آتش سورزی کم می شود. با حذف روغن و کنترل میدانهای الکتریکی که در نتیجه آن خطر ترانسفور ماتور از نظر ایمنی افراد ومحیط زیست کاهش می یابد، امکانات تازه ای از نظر محل نصب ترانسفورماتور فراهم میشود.به این ترتیب امکانات نصب ترانسفورماتور خشک در نقا شهری و جاهایی که از نظر زیست محیطی حساس هستند، فراهم میشود. در ترانسفورماتور خشک به جای بوشینگ چینی در قسمتهای انتهایی از عایق سیسیکن را بر استفاده میشود. به این ترتیب خطر ترک خوردن چینی بوشینگ و نشت بخار روغن از بین میرود. کاهش مواد قابل اشتعال، نیاز به تجهیزات گسترده آتش نشانی کاهش میدهد. بنابراین از این دستگاهها در محیط های سر پوشیده و نواحی سرپوشیده شهری نیز می توان استفاده کرد. با حذف روغن در ترانسفورماتور خشک، نیاز به تانک های روغن، سنجه سطح روغن، آلارم گاز و ترمومتر روغن کاملاً از بین میرود.بنابراین کار نصب آسانتر شده و تنها شامل اتصال کابلها و نصب تجهیزات خنک کننده خواهد بود. از دیگر ویژگی های ترانسفورماتور خشک، کاهش تلفات الکتریکی است. یکی از راههای کاهش تلفات و بهینه کردن طراحی ترانسفورماتور، نزدیک کردن ترانسفورماتور به محل مصرف انرژی تا حد ممکن است تا از مزایای انتقال نیرو به قدر کافی بهره برداری شود. با بکار گیری ترانسفورماتور خشک این امر امکان پذیر است . اگر در پست، مشکل برق پیش آید، خطری متوجه عایق ترانسفورماتور نمی شود. زیرا منبع اصلی گرما یعنی تلفات در آن تولید نمی شود.بعلاوه چون هوا واسطه خنک شدن است و هوا هم مرتب تعویض و جابجا می شود، مشکلی از بابت خنک شدن ترانسفورماتور بروز نمی کند.

نخستین تجربه نصب ترانسفررماتور خشک:

ترانسفورماتورخشک برای اولین بار در اواخر سال 1999 در Lotte fors سوئد به آسانی نصب شده و از آن هنگام تاکنون به خوبی کار کرده است. در آینده ای نزدیک دومین واحد ترانسفورماتور خشک ساخت ABB (Dry former ) در یک نیروگاه هیدروالکتریک در سوئد نصب می شود.

چشم انداز آینده تکنولوژی ترانسفورماتور خشک:

شرکت ABB در حال توسعه ترانسفورماتور خشک Dryformer است. چند سال اول از آن در مراکز شهری و آن دسته از نواحی که از نظر محیط زیست حساس هستند، بهره برداری می شود. تحقیقات فنی دیگری نیز در زمینه تپ چنجر خشک، بهبود ترمینال های کابل و سیستم های خنک کن در حال انجام است. در حال حاضر مهمترین کار ABB، توسعه و سازگار کردن Dryformer با نیاز مصرف کنندگان برای کار در شبکه و ایفای نقش مورد انتظار در پست هاست.

خشک کردن

اختصاصی از فایل هلپ خشک کردن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل:word

تعدادصفحات:26 صفحه

تعریف

خشک کردن، یکی از روش های نگهداری طولانی مدت از غذاهاست. این فرایند با گرفتن آب موجود در ماده غذایی صورت می گیرد. آب خود سبب فساد ماده غذایی شده و به رشد موجودات ریز زنده کمک می کند. معمولاً آب موجود در ماده غذایی ضمن تبخیر از دست می رود (خشک کردن در جریان هوا، خشک کردن زیر نور آفتاب، دودی کردن یا خشک کردن به وسیله باد). اما در خصوص خشک کردن ماده غذایی به وسیله منجمد کردن آن، ماده غذایی را ابتدا در فریزر قرار می دهند و پس از یخ بستن، آب موجود در آنرا طی فرایند تصعید (تبدیل جامد به گاز) می گیرند.
روش های مختلفی برای خشک کردن مواد غذایی وجود دارد. هر کدام از این روش ها، مزایای خاص و کاربردهای مخصوص به خود را دارند.
بسیاری از غذاها و میوه ها را با استفاده از این روش می توان تا مدت طولانی نگهداری نمود، از جمله گوشت گاوی که در نور آفتاب خشک شده باشد، میوه هایی که آب بسیار زیادی دارند همچون کشمش، آلو، انجیر و خرما.
استفاده از گوشت های نمک سود و خشک شده در تهیه غذاهای سنتی کاربرد دارد. ابتدا گوشت را به مدت چند روز داخل آب نمک قرار می دهند تا گوشت همچنان سالم بماند. سپس گوشت را در برابر نور آفتاب قرار می دهند تا خشک شود. این کار را در فصل های سرد انجام می دهند؛ زمانی که دمای هوا در روز، زیر صفر باشد. سپس گوشت حاصله را طی فرایندهای دیگری عمل آورده و بعد از آن می توان از این گوشت برای تهیه سوپ یا دیگر غذاها استفاده نمود.

وقتی مفاصل خشک می‎ ‎شوند

اختصاصی از فایل هلپ وقتی مفاصل خشک می‎ ‎شوند دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

مقاله : وقتی مفاصل خشک می شوند

پنجشنبه 24 فروردین 1385  - روزنامه شرق

عکسهای مرتبط

میلیون ها تن از مردم، گرفتار دردهای آزاردهنده و محدودیت های فیزیکی ناشی از بیش از یکصد شکل التهاب مفاصل (آرتریت)  هستند.

آرتریت روماتوئید از جمله ناتوان کننده ترین اشکال این بیماری است، که موجب درد و تیرکشیدن مفاصل و سرانجام تغییر شکل آن می شود. گاه، این علائم، حتی ساده ترین فعالیت ها - مانند باز کردن در بطری، یا قدم زدن معمولی- را مشکل می سازند.

برخلاف آرتروز (استئوآرتریت)، که حاصل از بین رفتن مفاصل است، آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی است. علت دقیق آرتریت روماتوئید معلوم نیست، ولی باور عمومی بر این است که حاصل و نتیجه حمله سیستم ایمنی بدن به بافتی است که مفاصل را می پوشاند.

آرتریت روماتوئید در خانم ها دو تا سه بار شایع تر از مردان است، و عموماً در سنین ۲۰ تا ۵۰ سالگی بروز می کند. با این حال، آرتریت روماتوئید می تواند کودکان کم سن وسال و افراد مسن تر از ۵۰ سال را نیز گرفتار کند.

هیچ راه علاجی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد. ولی با درمان مناسب، برنامه  درازمدت برای محافظت از مفاصل، و تغییر شیوه زندگی، بیماران می توانند، با وجود ابتلا به این بیماری، زندگی طولانی و پرباری داشته باشند.

نشانه ها و علائم

با گذشت زمان، نشانه ها و علائم آرتریت روماتوئید می آیند و می روند. اینها عبارتند از:

- درد و تورم مفاصل، به ویژه مفاصل کوچک دست ها و پاها

- درد یا سفتی عمومی مفاصل و عضلات، به ویژه پس از خواب یا در پی مدتی بی حرکتی و استراحت

- کاهش حرکت مفاصل مبتلا

- کاهش قدرت عضلات چسبیده به مفاصل مبتلا

- احساس خستگی، که می تواند در زمان عود و تشدید بیماری، بسیار شدید باشد.

- تب پایین

- تغییر شکل مفاصل با گذشت زمان

- احساس کسالت عمومی

آرتریت روماتوئید، معمولاً، هم زمان مشکلاتی در چندین مفصل ایجاد می کند. در ابتدا، مفاصل مچ ها، دست ها و زانوان بیشتر از مفاصل دیگر گرفتار می شوند.

با پیشرفت بیماری، شانه ها، آرنج ها، باسن، و گردن گرفتار می شوند. به طور کلی، بیماری هم زمان (به عنوان مثال، گرفتاری هم زمان مفاصل کوچک دست و انگشتان) دو طرف بدن را گرفتار می سازد.

گاه توده های کوچکی، در نواحی تحت فشار در زیر پوست - مثلاً، در آرنج ها، دست ها، پا ها، و تاندون های آشیل (در پشت هردو پا)- تشکیل می شوند. اما، این توده های کوچک (موسوم به ندول های روماتوئید) در هر کجای دیگر بدن (از جمله زیر پوست سر، زانوان یا حتی ریه ها)، نیز می توانند تشکیل شوند. این ندول ها، اندازه های متفاوتی دارند - از اندازه یک نخود گرفته تا به بزرگی یک عدد گردو. معمولاً، این ندول ها دردناک نیستند.

برخلاف استئوآرتریت، که تنها استخوان ها و مفاصل را گرفتار می سازد، آرتریت روماتوئید، اغلب می تواند موجب بیماری مزمنی شده، و شدت بیماری نیز در طول زمان متغیر است. در لابه لای دوره های تشدید بیماری، شاهد دوره های تخفیف و از میان رفتن تورم، درد، اشکالات خواب و ضعف عمومی نیز هستیم.

علت

آرتریت روماتوئید، مانند تمام انواع دیگر آرتریت ها، ضایعه ای التهابی در مفاصل به شمار می رود. در این بیماری، پرده نازکی که روی مفاصل متحرک را پوشانده (موسوم به سینوویوم) دچار التهاب شده، و گلبول های سفید (که کار اصلی شان حمله به مهاجمین ناخواسته، مانند باکتری ها و ویروس ها است) از خون بدان هجوم می آورند.

حاصل این تهاجم، آزاد شدن پروتئین هایی است که با گذشت ماه ها و سال ها موجب ضخیم تر شدن سینوویوم می شوند. به علاوه، این پروتئین ها به غضروف، استخوان، تاندون ها و لیگامان ها (این دو، رشته های ضخیم و بسیار محکمی هستند، که عضلات و استخوان ها را به یکدیگر پیوند می دهند) آسیب رسانده، به مرور شکل و ماهیت مفاصل را دگرگون می سازند. حاصل تمام این تحولات تخریب مفصل است.

برخی از پژوهشگران بر این گمان اند در کسانی که از نظر ارثی زمینه مساعدی برای ابتلا به آرتریت روماتوئید دارند، بیماری با یک عفونت (ویروسی یا باکتریال) آغاز می شود. ذکر این نکته نیز لازم به نظر می رسد که، کسانی که ژن های خاصی را به ارث می برند، لزوماً به این بیماری مبتلا نمی شوند. با این حال، این افراد بیشتر از دیگران گرفتار بیماری شده، و شدت بیماری نیز در آنها بیشتر است.

عوامل خطر

علت (یا علل) آرتریت روماتوئید دقیقاً مشخص نیست، ولی این عوامل خطر را می توان برشمرد:

- سن بالا؛ ولی، پس از ۸۰ سالگی، در خانم ها، از تعداد موارد ابتلا به بیماری کاسته می شود.

- جنسیت (خانم ها بیشتر در معرض ابتلا به بیماری هستند).

- ابتلا به هرگونه عفونت (احتمالاً ویروسی یا باکتریال) در کسانی که زمینه مساعدی دارند.

- به ارث بردن برخی از ژن ها

- سیگار کشیدن به مدت طولانی

چه وقت باید به پزشک مراجعه کنیم

هرگاه احساس درد یا تورم در چندین مفصل در دو طرف بدن داشتید، به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است داروهایی برای درمان درد یا بیماری تجویز کند. نیز هرگاه با عوارض جنبی داروهای مصرفی مواجه شدید، موضوع را با پزشک تان در میان گذارید. این عوارض جنبی، عبارتند از تهوع، درد شکم، مدفوع سیاه یا قیری، تغییر در اجابت مزاج، یبوست و سرگیجه.

تشخیص

- آزمایش های خونی: اندازه گیری ESR می تواند مبین وجود التهاب در بدن باشند. این معیار در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بالاست، در حالی که در بیماری استئوآرتریت طبیعی است. شاهد دیگر، وجود نوعی آنتی بادی موسوم به فاکتور روماتوئید است، هر چند که ممکن است در اوایل حضور نداشته باشد. عکس آن، نیز، ممکن است؛ یعنی فردی دارای فاکتور روماتوئید در خون، ولی فاقد بیماری باشد.

- تصویربرداری: این تصاویر، به ویژه به تمایز بین دو بیماری آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت کمک می کنند.

عوارض

آرتریت روماتوئید موجب سفتی و درد مفاصل و عضلات، و گاه نیز خستگی، می شود. گاه، حتی بیمار در گرفتن دستگیره و باز کردن در یا گرفتن قلم در دست مشکل دارد. از سویی، خود این گرفتاری ها منشا و موجب احساس خستگی و افسردگی اند.

آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به پوکی استخوان ها را نیز بیشتر می کند. برخی پژوهشگران بر این گمان اند که این بیماری می تواند، خطر ابتلا به بیماری های قلبی را نیز افزایش دهد. در گذشته، بیماران نهایتاً زمین گیر و اسیر چرخ می شدند، اما امروز، با درمان ها و مراقبت های بهتر، کمتر با این گونه عواقب مواجه می شویم.

درمان

در سالیان اخیر، تحولات چشمگیری در درمان آرتریت ها صورت گرفته است. مهم ترین بخش درمان، استفاده از داروهاست. ولی، در پاره ای از موارد، ممکن است نیاز به اعمال جراحی نیز پیش آید.

داروها

- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی: این داروها به تخفیف و تسکین درد کمک می کنند. داروهایی که بدون ارائه نسخه پزشک می توان آنها را از داروخانه ها تهیه نمود، عبارتند از آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم. اما، آنهایی که نیاز به نسخه پزشک دارند: کتوپروفن، ناپروکسن، تولمتین، دیکلوفناک، نابومتون، و ایندومتاسین. از جمله مهم ترین عوارض جانبی مصرف این داروها مشکلات و خونریزی های گوارشی اند؛ ولی با طولانی شدن مصرف آنها، باید انتظار بروز ضایعاتی در کبد، کلیه ها، وزوز گوش ها، احتباس مایعات و فشار خون بالا را نیز داشته باشیم. به علاوه، داروهای مذکور (به استثنای آسپرین) می توانند موجب عوارض قلبی-عروقی، چون سکته های قلبی و مغزی، نیز شوند.

- مهارکننده های COX-2 : این گروه از داروها، احتمالاً، کمتر به معده آسیب می زنند. برخی از این داروها، از جمله سلبرکس، آنزیمی به نام سیکلواکسیژناز را، که در التهاب مفاصل بسیار فعال است، مهار می کنند. از جمله عوارض جانبی مصرف این داروها، تجمع مایعات است که می تواند منجر به فشار خون بالا شود. به علاوه، این گروه از داروها متهم به افزایش خطر وقوع و بروز حملات قلبی و مغزی اند.

- داروهای کورتونی (کورتیکوستروئیدها): این گروه از داروها، از جمله پردنیزون و متیل پردنیزولون، از شدت التهاب و درد مفاصل می کاهند، و فرآیند تخریب مفاصل را کند می کنند. ولی، با گذشت ماه ها و سال ها، از میزان تاثیرشان کاسته شده، عوارض مهمی چون کبودی های پوست، نازک شدن استخوان ها، آب مروارید، افزایش وزن، گرد شدن صورت، و دیابت را به دنبال دارند.

- داروهایی که بر رفتار بیماری تاثیر می گذارند: از این دسته داروها، برای محدود و محصور کردن شدت تخریب مفاصل استفاده می کنند. مصرف به موقع و زودهنگام آنها بسیار مهم است، چون به کندی اثر می کنند و هفته ها و گاه ماه ها طول می کشد تا اثرات شان آشکار شود. معمولاً، داروهای این دسته دارویی همراه با داروهای گروه های دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله این داروها، هیدروکسی کلروکین، سولفاسالازین طلا، ماینوسایکلین و متوترکسات هستند.

- مهارکننده های ایمنی: این گروه از داروها سیستم ایمنی را مهار می کنند، که در نهایت بر سیر بیماری تاثیر می گذارد. برخی از پرمصرف ترین آنها، عبارتند از لفلونومید، آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، و سیکلوفسفامید. یکی از عوارض بسیار مهم این داروها، آمادگی ابتلا به عفونت هاست.

- داروهای مهار کننده عامل نکروز تومور: عامل نکروز تومور، نام یکی از واسطه های شیمیایی التهابی است، که در آرتریت روماتوئید بسیار فعال است. مصرف داروهایی که این واسطه شیمیایی را مهار می کنند، معمولاً ظرف یک تا دو هفته، به تخفیف یا رفع عوارضی چون درد، سفتی صبحگاهی، و حساسیت و تورم مفاصل کمک می کند. برخی از داروهای این گروه، که برای درمان آرتریت روماتوئید توصیه شده اند، عبارتند از اتانرسپت، اینفلیکسی  ماب، و آدالیموماب.

- داروهای ضدگیرنده اینترلوکین : مانند آناکینرا، در مواردی تجویز می شوند، که درمان های معمول و متداول نتیجه بخش نبوده اند. برخی از عوارض جنبی مصرف این داروها عبارتند از ایجاد واکنش پوستی در محل تزریق، کاهش شماره گلبول های خون، سردرد، و افزایش عفونت های دستگاه تنفس فوقانی.

- آباتاسپبت: این دارو، که در اواخر سال ۲۰۰۵ به تایید اداره غذا و دارو رسید، از شدت التهاب و تخریب مفاصل می کاهد. مکانیسم اثر آن، مقابله با و غیرفعال کردن سلول های T (نوعی از گلبول های سفید خون) است. مصرف دارو به صورت تزریق ماهی یک بار بوده، و عوارض جانبی آن عبارتند از سردرد، تهوع و عفونت های نه چندان شدید، مانند عفونت های دستگاه تنفس فوقانی. عوارض شدیدی چون پنومونی نیز می توانند پیش آیند.

- داروهای ضد افسردگی: برخی از بیماران دچار علائم افسردگی نیز می شوند. برخی از داروهای ضدافسردگی مفید در درمان این گونه عوارض، عبارتند از آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین، و ترازودون.

دکتر عبدالوهاب فخریاسری

دانلود تحقیق درمورد وقتی مفاصل خشک می‎ ‎شوند

اختصاصی از فایل هلپ دانلود تحقیق درمورد وقتی مفاصل خشک می‎ ‎شوند دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

مقاله : وقتی مفاصل خشک می شوند

پنجشنبه 24 فروردین 1385  - روزنامه شرق

عکسهای مرتبط

میلیون ها تن از مردم، گرفتار دردهای آزاردهنده و محدودیت های فیزیکی ناشی از بیش از یکصد شکل التهاب مفاصل (آرتریت)  هستند.

آرتریت روماتوئید از جمله ناتوان کننده ترین اشکال این بیماری است، که موجب درد و تیرکشیدن مفاصل و سرانجام تغییر شکل آن می شود. گاه، این علائم، حتی ساده ترین فعالیت ها - مانند باز کردن در بطری، یا قدم زدن معمولی- را مشکل می سازند.

برخلاف آرتروز (استئوآرتریت)، که حاصل از بین رفتن مفاصل است، آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی است. علت دقیق آرتریت روماتوئید معلوم نیست، ولی باور عمومی بر این است که حاصل و نتیجه حمله سیستم ایمنی بدن به بافتی است که مفاصل را می پوشاند.

آرتریت روماتوئید در خانم ها دو تا سه بار شایع تر از مردان است، و عموماً در سنین ۲۰ تا ۵۰ سالگی بروز می کند. با این حال، آرتریت روماتوئید می تواند کودکان کم سن وسال و افراد مسن تر از ۵۰ سال را نیز گرفتار کند.

هیچ راه علاجی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد. ولی با درمان مناسب، برنامه  درازمدت برای محافظت از مفاصل، و تغییر شیوه زندگی، بیماران می توانند، با وجود ابتلا به این بیماری، زندگی طولانی و پرباری داشته باشند.

نشانه ها و علائم

با گذشت زمان، نشانه ها و علائم آرتریت روماتوئید می آیند و می روند. اینها عبارتند از:

- درد و تورم مفاصل، به ویژه مفاصل کوچک دست ها و پاها

- درد یا سفتی عمومی مفاصل و عضلات، به ویژه پس از خواب یا در پی مدتی بی حرکتی و استراحت

- کاهش حرکت مفاصل مبتلا

- کاهش قدرت عضلات چسبیده به مفاصل مبتلا

- احساس خستگی، که می تواند در زمان عود و تشدید بیماری، بسیار شدید باشد.

- تب پایین

- تغییر شکل مفاصل با گذشت زمان

- احساس کسالت عمومی

آرتریت روماتوئید، معمولاً، هم زمان مشکلاتی در چندین مفصل ایجاد می کند. در ابتدا، مفاصل مچ ها، دست ها و زانوان بیشتر از مفاصل دیگر گرفتار می شوند.

با پیشرفت بیماری، شانه ها، آرنج ها، باسن، و گردن گرفتار می شوند. به طور کلی، بیماری هم زمان (به عنوان مثال، گرفتاری هم زمان مفاصل کوچک دست و انگشتان) دو طرف بدن را گرفتار می سازد.

گاه توده های کوچکی، در نواحی تحت فشار در زیر پوست - مثلاً، در آرنج ها، دست ها، پا ها، و تاندون های آشیل (در پشت هردو پا)- تشکیل می شوند. اما، این توده های کوچک (موسوم به ندول های روماتوئید) در هر کجای دیگر بدن (از جمله زیر پوست سر، زانوان یا حتی ریه ها)، نیز می توانند تشکیل شوند. این ندول ها، اندازه های متفاوتی دارند - از اندازه یک نخود گرفته تا به بزرگی یک عدد گردو. معمولاً، این ندول ها دردناک نیستند.

برخلاف استئوآرتریت، که تنها استخوان ها و مفاصل را گرفتار می سازد، آرتریت روماتوئید، اغلب می تواند موجب بیماری مزمنی شده، و شدت بیماری نیز در طول زمان متغیر است. در لابه لای دوره های تشدید بیماری، شاهد دوره های تخفیف و از میان رفتن تورم، درد، اشکالات خواب و ضعف عمومی نیز هستیم.

علت

آرتریت روماتوئید، مانند تمام انواع دیگر آرتریت ها، ضایعه ای التهابی در مفاصل به شمار می رود. در این بیماری، پرده نازکی که روی مفاصل متحرک را پوشانده (موسوم به سینوویوم) دچار التهاب شده، و گلبول های سفید (که کار اصلی شان حمله به مهاجمین ناخواسته، مانند باکتری ها و ویروس ها است) از خون بدان هجوم می آورند.

حاصل این تهاجم، آزاد شدن پروتئین هایی است که با گذشت ماه ها و سال ها موجب ضخیم تر شدن سینوویوم می شوند. به علاوه، این پروتئین ها به غضروف، استخوان، تاندون ها و لیگامان ها (این دو، رشته های ضخیم و بسیار محکمی هستند، که عضلات و استخوان ها را به یکدیگر پیوند می دهند) آسیب رسانده، به مرور شکل و ماهیت مفاصل را دگرگون می سازند. حاصل تمام این تحولات تخریب مفصل است.

برخی از پژوهشگران بر این گمان اند در کسانی که از نظر ارثی زمینه مساعدی برای ابتلا به آرتریت روماتوئید دارند، بیماری با یک عفونت (ویروسی یا باکتریال) آغاز می شود. ذکر این نکته نیز لازم به نظر می رسد که، کسانی که ژن های خاصی را به ارث می برند، لزوماً به این بیماری مبتلا نمی شوند. با این حال، این افراد بیشتر از دیگران گرفتار بیماری شده، و شدت بیماری نیز در آنها بیشتر است.

عوامل خطر

علت (یا علل) آرتریت روماتوئید دقیقاً مشخص نیست، ولی این عوامل خطر را می توان برشمرد:

- سن بالا؛ ولی، پس از ۸۰ سالگی، در خانم ها، از تعداد موارد ابتلا به بیماری کاسته می شود.

- جنسیت (خانم ها بیشتر در معرض ابتلا به بیماری هستند).

- ابتلا به هرگونه عفونت (احتمالاً ویروسی یا باکتریال) در کسانی که زمینه مساعدی دارند.

- به ارث بردن برخی از ژن ها

- سیگار کشیدن به مدت طولانی

چه وقت باید به پزشک مراجعه کنیم

هرگاه احساس درد یا تورم در چندین مفصل در دو طرف بدن داشتید، به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است داروهایی برای درمان درد یا بیماری تجویز کند. نیز هرگاه با عوارض جنبی داروهای مصرفی مواجه شدید، موضوع را با پزشک تان در میان گذارید. این عوارض جنبی، عبارتند از تهوع، درد شکم، مدفوع سیاه یا قیری، تغییر در اجابت مزاج، یبوست و سرگیجه.

تشخیص

- آزمایش های خونی: اندازه گیری ESR می تواند مبین وجود التهاب در بدن باشند. این معیار در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بالاست، در حالی که در بیماری استئوآرتریت طبیعی است. شاهد دیگر، وجود نوعی آنتی بادی موسوم به فاکتور روماتوئید است، هر چند که ممکن است در اوایل حضور نداشته باشد. عکس آن، نیز، ممکن است؛ یعنی فردی دارای فاکتور روماتوئید در خون، ولی فاقد بیماری باشد.

- تصویربرداری: این تصاویر، به ویژه به تمایز بین دو بیماری آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت کمک می کنند.

عوارض

آرتریت روماتوئید موجب سفتی و درد مفاصل و عضلات، و گاه نیز خستگی، می شود. گاه، حتی بیمار در گرفتن دستگیره و باز کردن در یا گرفتن قلم در دست مشکل دارد. از سویی، خود این گرفتاری ها منشا و موجب احساس خستگی و افسردگی اند.

آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به پوکی استخوان ها را نیز بیشتر می کند. برخی پژوهشگران بر این گمان اند که این بیماری می تواند، خطر ابتلا به بیماری های قلبی را نیز افزایش دهد. در گذشته، بیماران نهایتاً زمین گیر و اسیر چرخ می شدند، اما امروز، با درمان ها و مراقبت های بهتر، کمتر با این گونه عواقب مواجه می شویم.

درمان

در سالیان اخیر، تحولات چشمگیری در درمان آرتریت ها صورت گرفته است. مهم ترین بخش درمان، استفاده از داروهاست. ولی، در پاره ای از موارد، ممکن است نیاز به اعمال جراحی نیز پیش آید.

داروها

- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی: این داروها به تخفیف و تسکین درد کمک می کنند. داروهایی که بدون ارائه نسخه پزشک می توان آنها را از داروخانه ها تهیه نمود، عبارتند از آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم. اما، آنهایی که نیاز به نسخه پزشک دارند: کتوپروفن، ناپروکسن، تولمتین، دیکلوفناک، نابومتون، و ایندومتاسین. از جمله مهم ترین عوارض جانبی مصرف این داروها مشکلات و خونریزی های گوارشی اند؛ ولی با طولانی شدن مصرف آنها، باید انتظار بروز ضایعاتی در کبد، کلیه ها، وزوز گوش ها، احتباس مایعات و فشار خون بالا را نیز داشته باشیم. به علاوه، داروهای مذکور (به استثنای آسپرین) می توانند موجب عوارض قلبی-عروقی، چون سکته های قلبی و مغزی، نیز شوند.

- مهارکننده های COX-2 : این گروه از داروها، احتمالاً، کمتر به معده آسیب می زنند. برخی از این داروها، از جمله سلبرکس، آنزیمی به نام سیکلواکسیژناز را، که در التهاب مفاصل بسیار فعال است، مهار می کنند. از جمله عوارض جانبی مصرف این داروها، تجمع مایعات است که می تواند منجر به فشار خون بالا شود. به علاوه، این گروه از داروها متهم به افزایش خطر وقوع و بروز حملات قلبی و مغزی اند.

- داروهای کورتونی (کورتیکوستروئیدها): این گروه از داروها، از جمله پردنیزون و متیل پردنیزولون، از شدت التهاب و درد مفاصل می کاهند، و فرآیند تخریب مفاصل را کند می کنند. ولی، با گذشت ماه ها و سال ها، از میزان تاثیرشان کاسته شده، عوارض مهمی چون کبودی های پوست، نازک شدن استخوان ها، آب مروارید، افزایش وزن، گرد شدن صورت، و دیابت را به دنبال دارند.

- داروهایی که بر رفتار بیماری تاثیر می گذارند: از این دسته داروها، برای محدود و محصور کردن شدت تخریب مفاصل استفاده می کنند. مصرف به موقع و زودهنگام آنها بسیار مهم است، چون به کندی اثر می کنند و هفته ها و گاه ماه ها طول می کشد تا اثرات شان آشکار شود. معمولاً، داروهای این دسته دارویی همراه با داروهای گروه های دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله این داروها، هیدروکسی کلروکین، سولفاسالازین طلا، ماینوسایکلین و متوترکسات هستند.

- مهارکننده های ایمنی: این گروه از داروها سیستم ایمنی را مهار می کنند، که در نهایت بر سیر بیماری تاثیر می گذارد. برخی از پرمصرف ترین آنها، عبارتند از لفلونومید، آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، و سیکلوفسفامید. یکی از عوارض بسیار مهم این داروها، آمادگی ابتلا به عفونت هاست.

- داروهای مهار کننده عامل نکروز تومور: عامل نکروز تومور، نام یکی از واسطه های شیمیایی التهابی است، که در آرتریت روماتوئید بسیار فعال است. مصرف داروهایی که این واسطه شیمیایی را مهار می کنند، معمولاً ظرف یک تا دو هفته، به تخفیف یا رفع عوارضی چون درد، سفتی صبحگاهی، و حساسیت و تورم مفاصل کمک می کند. برخی از داروهای این گروه، که برای درمان آرتریت روماتوئید توصیه شده اند، عبارتند از اتانرسپت، اینفلیکسی  ماب، و آدالیموماب.

- داروهای ضدگیرنده اینترلوکین : مانند آناکینرا، در مواردی تجویز می شوند، که درمان های معمول و متداول نتیجه بخش نبوده اند. برخی از عوارض جنبی مصرف این داروها عبارتند از ایجاد واکنش پوستی در محل تزریق، کاهش شماره گلبول های خون، سردرد، و افزایش عفونت های دستگاه تنفس فوقانی.

- آباتاسپبت: این دارو، که در اواخر سال ۲۰۰۵ به تایید اداره غذا و دارو رسید، از شدت التهاب و تخریب مفاصل می کاهد. مکانیسم اثر آن، مقابله با و غیرفعال کردن سلول های T (نوعی از گلبول های سفید خون) است. مصرف دارو به صورت تزریق ماهی یک بار بوده، و عوارض جانبی آن عبارتند از سردرد، تهوع و عفونت های نه چندان شدید، مانند عفونت های دستگاه تنفس فوقانی. عوارض شدیدی چون پنومونی نیز می توانند پیش آیند.

- داروهای ضد افسردگی: برخی از بیماران دچار علائم افسردگی نیز می شوند. برخی از داروهای ضدافسردگی مفید در درمان این گونه عوارض، عبارتند از آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین، و ترازودون.

دکتر عبدالوهاب فخریاسری

حقیق و بررسی در مورد خشک کردن

اختصاصی از فایل هلپ حقیق و بررسی در مورد خشک کردن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

1) BST

BST یک شکل از هورمون رشد گاوی است که از طریق DNA نوترکیب منتقل شده به E.coli تولید شده و لکون می شود.

این هورمون به منظور افزایش 10 تا 20 درصدی محصول شیر در گاوهای شیری استفاده می شود.

در مورد اثبات این هورمون رشد در گاوهای شیر نگرانی های جدی وجود دارد. بر طبق نتایج Monsanto، یک شرتک که نوعی BST با نام posilac تولید می کند، گاوهایی که با BST درمان می شوند در معرض ریسک بالایی از التهاب کلینیکی پستان قرار دارند و مصرف posilac ممکن است منجر به افزایش اختلالات گوارشی مثل نفخ و اسهال و ... شود.

گاوهایی که posilac به آنها تزریق شده موارد افزایش یافته ای از ضایعات گسترده ی زانو دارند.

گاوهای پیرتر یا آنهایی که در دوره ی دوم شیردهی هستند اختلالات بیشتری در ناحیه ی پا دارند که به کاهش هموگلوبین مربوط می شده است.

BST به طور روزانه به گاو شیری تزریق می شود و باعث می شود مواد مغزی بیشتری از آنچه به سمت تولید شیر هدایت می شود ایجاد شود.

بنابراین همان مقدار شیر توسط تعداد کمتری گاو تولید می شود.

BST در حال حاضر به وسیله ی تزریق روزانه داده می شودو در مورد گاوهایی که تزریق منظم ندارند نگرانی وجود دارد.

محل های عفونت مستعد تشکیل آبسه هستند.

پروفسور جان ورستر متذکر می شود که این کافی می باشد و او بیشتر از این را نمی تواند تحمل کند.

روده ی گاوه شیری متلاشی می شود و ما این را نمی خواهیم و بقیه هم این را نمی خواهند گاوها هم به این نیازی ندارند.

خوشبختانه استفاده وتجارت هورمون افزایش دهنده ی شیر که از طریق مهندسی ژنتیک ساخته شده، somatotropin Bovin . از اول ژوئن سال 2000 در انگلستان ممنوع شده است که از یک مدت قانونی 10 ساله در مورد استفاده از BST در انگلستان پیروی می کند. اگر چه ممنوعیت در انگلستان در مورد واردات محصولات شیری مثل بستنی و گوشت از کشورهایی مثل آمریکا که از BST استفاده می کنند، به کار نمی رود.

2) تولید مثل های مختلف برای نیازهای مختلف

گاوهای شیرده نژادهایی هستند که برای تولید شیر پرورش داده شده اند در حالی که گاوهای گوشتی پیش از این برای تولید گوشت انتخاب و پرورش داده شده اند.

نژادهای دو منظوره نیز موجودند که برای تولید شیر و گوشت هر دو انتخاب و پرورش داده شده اند.

در 20 سال اخیر ساختار ژنتیکی گله های شیری انگلیسی تغییر کرده است و هنوز هم تغییر می کند.

گاوها بزرگتر هستند، زودتر بالغ می شوند و شیر خیلی بیشتری تولید می کنند و در تبدیل غذا به شیر کارآمدتر هستند.