تحقیق در مورد دیپلماسی ایران و آمریکا

اختصاصی از فایل هلپ تحقیق در مورد دیپلماسی ایران و آمریکا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه36

بخشی از فهرست مطالب

 نهضت مشروطه و آمریکا به عنوان گزینۀ سوم: 1945-1906

 جنگ سرد و شاه: 1979-1946

دوران متقدم- از 1834 تا 1906

روابط رسمی میان ایالات متحده و ایران در سال 1856 و زمانی آغاز شد که ناصرالدین شاه قاجار اولین سفیر ایران، میرزا عبدالحسن شیرازی، را به واشنگتن دی سی اعزام کرد. ایالات متحده نیز نمایندۀ سیاسی خود ساموئل بنجامین را در سال 1883 به ایران گسیل داشت. این مناسبات در سال 1944 به سطح سفارتی ارتقا یافت. در قرن نوزدهم، مناسبات ایران با قدرت های بزرگ بیشتر بر روابط یک جانبۀ گسترده، اما غیر استعماری با بریتانیای کبیر و روسیه تمرکز داشت. هر دوی این قدرت ها تا اوایل قرن بیستم بر ایران تسلط داشتند. در این دوران، رهبران ایران در جستجوی کشوری ثالث بودند تا به ایران در مقاومت دربرابر قدرت های بریتانیا و روسیه کمک کند، و در این مورد، نظر مثبتی نسبت به ایالات متحده داشتند. مناسبات متقدم فرهنگی، که ده ها سال قبل از روابط رسمی آغاز شده بود، به جایگاه آمریکا در افکار عمومی ایران کمک زیادی کرده بود.

مناسبات فرهنگی میان ایران و آمریکا در سال 1834 و با ورود جاستین پرکینز، مبلغ پروتستان و دکتر اساهل گرانت که پزشک بود، آغاز شد. پرکینز و گرانت که از سوی مأموریت های خارجی شورای کمیسیون پروتستان ها برای برآوردن نیاز های مسیحیان آسوری/نستوری به ایران اعزام شده بودند، اولین شهروندان آمریکایی بودند که در ایران اقامت گزیدند و با همسران خود در ارومیه، واقع در شمال غرب ایران ساکن شدند. کمی بعد از آن، در سال 1848 جوزف کوچران نیز به عنوان مبلغ مذهبی با خانوادۀ پر تعداد خود در ارمیه مستقر گشت. یکی از فرزندان کوچران، (جوزف جونیور)، بعد از فارغ التحصیل شدن از مدرسۀ پزشکی در سال 1878 با همسر خود به ارومیه بازگشت. در سال 1879، دکتر کوچران با حمایت شورای مبلغان آسوری، اولین مدرسۀ مدرن پزشکی ایران، دانشکدۀ پزشکی ارومیه، را تأسیس کرد.