لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات: 37
اندکى پس از رحلتحضرت محمد(ص) مسلمانان به دو فرقه مخالف تقسیم شدند. فرقهاى و یا اهل سنتخوانده شد. این فرقه موسس سلسله اموى بود و از سال 41 - 132 ه.ق (661 - 2750) بر جهان اسلام حکم راند و دمشق را ایتختخویش قرار داد. خلفاى عباسى نیز که در سال 132 ه.ق (750 م) سلسله جدیدى را تاسیس کردند و بعد از بناى بغداد آن را مقر حکومتخویش قرار دادند، از اهل سنت بودند. پیروان مخالف سنى را شیعه یا اهل تشیع خواندهاند که معتقد به امامتحضرت على(ع) و فرزندان فاطمه زهرا(ع) بودند، پس از ارتحال امام ششم شیعیان یعنى حضرت امام جعفر صادق(ع) در سال 184 ه.ق (765 م) شیعیان به دو دسته عمده اثنى عشرى که معتقد به امامت امام موسى کاظم(ع) بعد از امامتحضرت جعفر صادق(ع) بودند به دوازده امام اعتقاد دارند که امام دوازدهم را حضرت مهدى صاحب الزمان مىدانند که در حال حاضر نیز زنده ولى به امر خداوند از نظرها غایب و پنهان است تا هر موقع که خداوند اراده نماید ظاهر گردد، اما گروهى دیگر از شیعیان معتقد با امامت اسماعیل - فرزند دیگر امام صادق(ع) بودند - اینها را شیعه سبعیه یا اسماعیلیه مىنامند
مقاله در مورد خلفاى فاطمى