مقاله کامل بعد از پرداخت وجه
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات: 13
فهرست:
سنگواره چیست؟
نگاه اجمالی
شرایط تشکیل فسیل
انواع فسیل شدن
موارد استفاده سنگواره‌ها
چگونگی نامگذاری سنگواره‌ها
جمع آوری سنگواره ها
افزایش دمای زمین و فسیل شدن
سنگواره چیست؟ فسیل یا سنگواره عبارت است از آثار و بقایای گیاهان و جانوران گذشته که در بین رسوبات به حالت سنگواره تا به امروز محفوظ مانده‌اند. برای مثال ، صدف دو کفه‌ای‌ها ، استخوان مهره داران ، حشرات داخل کهربا و جای پای داینوسورها همگی سنگواره هستند. واژه «فسیل» از کلمه لاتین «فسیلز» (fossilis) به معنای «کندن و بیرون آوردن» ، گرفته شده است و به همین دلیل در بعضی از کتابهای قدیمی به کانیها و سنگهای قیمتی که بر اثر کندن از زمین بیرون آورده می‌شود، فسیل می‌گفتند. نگاه اجمالی
دیرینه شناسی یا پالئونتوژی (palaenotology) علم مطالعه سنگواره‌هاست. علم دیرینه شناسی با گذشت زمان و با فعالیت گستره دانشمندان جایگاه واقعی خود را در رشته زمین شناسی باز کرد و بررسی آثار و بقایای جانوران را در سرلوحه کار خود قرار داد. از اواخر قرن هیجدهم فسیل شناسی به صورت علم واقعی در آمد و خاستگاه آلی سنگواره‌ها مورد توجه قرار گرفت و اصول آن پایه ریزی شد.
شرایط تشکیل فسیل
فساد ، اکسیداسیون ، احیا ، انحلال و فعالیت موجودات به هرحال قبل و بعد از دفن ، اغلب ترکیب شیمیایی موجود را تجزیه و متلاشی می‌کنند. قسمتهای نرم موجود قبل از سایر بخشهای آن متلاشی می‌شوند. فقط در موارد استثنایی ممکن است اعضای نرم موجود محافظت شده (مانند ماموت‌های منجمد در یخهای سیبری و آلاسکا) و یا به صورت بقایایی مانند استخوان و صدف محفوظ بمانند. قسمتهای سخت که از کربنات کلسیم ، سیلیس و غیره درست شده‌اند، در مقابل تجزیه و تخریب مقاومت کرده و فقط در صورتی که به مدت طولانی در مجاورت هوا ، آب و فعالیت موجودات زنده قرار بگیرند، تجزیه شده و از بین می‌روند. شرایطی که در ارتباط با تشکیل فسیل یا سنگواره می‌باشد، عبارتند از:
وجود اندامهای سخت (اسکلت) یا صدف در موجود.
- مدفون شدن موجود در رسوبات و پوشش کامل آن تا زمان فسیل شدن.
- فعالیت باکتریها که منجر به از بین رفتن اندام های آلی جانور می‌گردد.
- فعل و انفعالات شیمیایی و جانشینی مواد و عناصر در اسکلت یا صدف.
انواع فسیل شدن
- فسیل شدن کامل : در این حالت بدن موجود بدون این که تجزیه شود، بطور کامل باقی می‌ماند. مانند فسیل ماموت در یخهای سیبری و فسیل مهره داران در رسوبات آغشته و به قیر و آسفالت و فسیل شدن حشرات در صمغهای کربونیفر.
- فسیل شدن اعضای سخت : مانند اسکلت ، صدف و کاراپاس کیتینی
مقالة: چگونگی تشکیل فسیل