نوع فایل: word
قابل ویرایش 105 صفحه
چکیده:
هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه شوخ طبعی با سلامت روانی در دانشجویان روان شناسی ورودی 1380 در دانشکده روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرکز، و در سال تحصیلی 84-83 می باشد. در این تحقیق شوخ طبعی به عنوان متغیر ملاک و سلامت روانی به عنوان متغیر پیش بین برگزیده شده اند. نمونه تحقیق 100 نفر دانشجو را شامل می باشد که با روش نمونه گیری در دسترس از جامعه دانشجویان روان شناسی ورودی 80 دانشکده روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرکز انتخاب گردیده اند. پژوهش حاضر یک تحقیق کاربردی از نوع توصیفی است و روش تحلیل داده ها، همبستگی است که در طی آن ضرایب همبستگی ساده و چند گانه بین متغیرهای پیش بین و ملاک محاسبه شده است. فرضیه های تحقیق همگی دوسویه می باشند. در این تحقیق از پرسشنامه تجدید نظر شده علائم روانی SCL 25-R و مقیاس شوخ طبعی مارتین ولفکورت استفاده شد. نتایج حاکی از این بود که بین متغیرهای پیش بین و ملاک، همبستگی ساده و چند گانه وجود دارد.
مقدمه:
مزاح به عنوان یکی از ویژگیهای شخ+صیتی انسان، کیفیتی منحصر به نوع آدمی است. اگر چه ارائه تعریف دقیقی از مزاح دشوار است، اما حتی در تمدنهای باستان نیز در این باره نظرات و مطالب گسترده ای مطرح شده است. مثلاً در کتاب عهد عتیق، پندی به این مضمون وجود دارد که «دلی شاد به خوبی یک طبیب کار می کند» افلاطون، ارسطو و اندیشمندان و فلاسفه سایر اعصار و قرون نیز دربارة مزاح به اظهار نظر پرداختند. در متون احادیث اسلامی نیز روایاتی از پیامبر و ائمه وجود دارد که حاکی از تأثیرات مثبت مزاح در زندگی مؤمنان است. در روایاتی از پیامبر اکرم (ص) ایشان فرموده اند «هیچ مؤمنی نیست جز این که او را شوخی و مزاح است».
متون اخیر روان شناسی بر نقش مزاح در سازگاری و مقابله با استرس از یک سو و اثرات آن در افزایش بهبود کیفیت زندگی از سوی دیگر تأکید کرده اند (نجاریان، براتی و ابراهیمی قوام، 1373). در اصطلاح Humor (به معنی مزاح) از کلمة لاتین Humere به معنای «جاری ساختن» و «مرطوب بودن» مشتق شده است. از دیدگاه فلاسفه و اندیشمندان باستان، مزاح متأثر از اخلاط چهارگانه بدن است که سبب علامت جسمی و روانی اند. آنان معتقد بودند خون قرمز، جاری، گرم و مرطوب است و چنانچه بر سایر اخلاط غالب شود، فرد سالم، امیدوار، با نشاط و سر حال می گردد. اما چنانچه ترشحات سایر اخلاط غلبه یابند فرد در حالتی مرضی قرار می گیرد برای مثال اگر ترشحات کبد که صفرای سیاه است غالب شود فر دچار نوعی حالت مرضی می شود و از نظر خلقی، حساس، زودرنج، کج خلق و دچار حالات مالیخولیا و افسردگی می شود که سبب نگ`رشی منفی و غمگنانه به زندگی می گردد. بدین ترتیب علت انتخاب اصطلاح Humor به جاری و مرطوب بودن خون به مثابة علت سببی مزاح است. در قرون میانه و پس از آن نیز پیرامون مزاح و شوخی نظراتی ارائه شده است. مثلاً توماس هابز فیلسوف انگلیسی معتقد بود که شوخی در درجه اول، روشی در جهت ابراز خشم و غضب آدمی است و هدف آن توهین به مخاطب یا شخص ثالث است (به نقل از راسکین، 1985). کانت مزاح را احساس و تأثیر حاصل از تغییر شکل ناگهانی و بی ربط یک توقع یا انتظار به هیچ و پوچ می دانست.
فهرست مطالب:
چکیدهفصل اول: موضوع تحقیق
مقدمه
بیان مسئله تحقیق
اهمیت و ضرورت تحقیق
اهداف تحقیق
تعریف مفهومی و عملیاتی متغیرها
فصل دوم: مبانی نظری و یافته های پژوهشی
مبانی (رویکردهای) نظری روان شناختی مزاح
نظریه اهانت
نظریه تخلیه هیجانی و آسودگی
نظریه ناهماهنگی و تباین
واکنشهای مزاح
مزاح و سیستم ایمنی بدن
مزاح و عملکرد تحصیلی
نقش درمانی مزاح
تبین روان شناختی از تأثیر مزاح در مقابله با استرس
مدل تعاملی استرس
مبانی نظری سلامت روانی
نظریه موری
نظریه آدلر
نظریه فروم
نظریه مزلو
نظریه اسکینر
نظریه یونگ
افراد سالم از نظر روانی
نظریه اسلام
اهمیت سلامت روان
عوامل زیستی
عوامل عاطفی و روانی
عوامل اجتماعی
رابطة بین استرس، کنار آمدن و سلامتی
پیامدهای استرس
اختلال هیجانی
اختلال شناختی
اختلال فیزیولوژیکی
کنار آمدن
روشهای کنار آمدن مستقیم
کنار آمدن مواجهه ای
مسئله گشایی برنامه ریزی شده
حمایت اجتماعی
روشهای کنار آمدن دفاعی
مکانیزمهای دفاعی
کاهش دهندگان شیمیایی استرس
پسخوراند زیستی
ورزش
یافته های پژوهشی در زمینة مزاح (شوخ طبعی)
ترغیب پرورش توانایی شوخ طبعی
فصل سوم: روش تحقیق
جامعه آماری و روش نمونه گیری
ابزار اندازه گیری (پرسشنامة تجدید نظر شدة علائم روانی SCL25-R)
نمره گذاری پرسشنامه SCL25-R
پایایی پرسشنامه تجدید نظر شدة علائم روانی SCL25-R
مقیاس شوخ طبعی (مزاح) مارتین ولفکورت
نمره گذاری مقیاس سنجش شوخ طبعی
طرح تحقیق و منطق انتخاب آن
روش اجرا تحقیق
روش تحلیل داده ها
فصل چهارم: یافته های تحقیق
یافته های توصیفی
یافته های مربوط به فرضیه تحقیق
فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری تحقیق
تبیین یافته های تحقیق
محدودیتهای تحقیق
پیشنهادات
فهرست منابع
ضمائم
منابع ومأخذ:
تورنس، نی پال. استعدادها و مهارتهای خلاقیت و راههای آزمون و پرورش آنها، ترجمه: حسن قاسم زاده (1372). نشر دنیای نو.
ریو، جان مارشال (1995). انگیزش و هیجان. ترجمه: یحیی سید محمدی (1373)، چاپ اول. تهران: نشر ویرایش.
ساعتچی، محمود (1369). روانشناسی در کار، سازمان و مدیریرت. چاپ اول. تهران: انتشارات رشد.
شفیع آبادی، عبدالله (1375). راهنمایی و مشاورة شغلی و حرفه ای. چاپ هشتم، تهران، انتشارات رشد.
کریمی، یوسف (1374). روانشناسی شخصیت. جاپ اول. تهران: نشر ویرایش
میلانی فر، بهروز (1373). بهداشت روانی. تهران: نشر قومس.
نجاریان، بهمن (1373). مزاح از دیدگاه روانشناسی، مجلة علوم انسانی دانشگاه الزهراء شماره 11 و 12.
REFERENCES
Allport, G.W. (1950). The Indivdual and His Religion. New York: Macmillan.
Arieti, S. (1975). Creativity: The Magic synthesis. New York: Basic Books, INC. Publishers.
- D., Christine, A. & Sonia, S. (1988). Sense of humor as a moderator of the relation between events and psychological distress: A perspective analysis. Journal of Personality and Social Psychology, 56(3), 320-325.
Baron, R.A., Byrne, D. And Griffitt, W. (1974). Social psychology (Understanding Human Relation). Boston: Allyn and Bacon. Inc.
Couvsins, N. (1979). Anatomy of on Illnes. New York: Norton.
Dixon, N.F. (1980). Humer: A cognitive alternatitive to stress? In I.G.Sarason and C.D. Spielberger (eds), Stress and Anxiety (Vol.7). Hemisphe: Washington, D.C.
Fleming, R., Baum, A. & Singer, J.E. (1984). Towards an integrative approach to the study of stress. Journal of Personality and Social Psychology, Vol. 46, 939-949.
Folkman, S. (1984). Personal control, stress and coping processes: A theoretical analysis.
Journal of Personality and Social Psychology, 46(4), 839-852.
Freud, S. (1961). Wit and its Relation to the Unconscious. New York: Moffat.
Getzels, J.W. & Jackson, P.W. (1962). Creativity and intelligence: Explorations with Gifted students. New York: John Willey.
Goldstein, J.H. (1982). A laugh day: can mirth keep disease at bay? The Sciences. Vol. 22, 221-25.
Hilgard, E.R., Atkinson, R.C. & Atkinson, R.L. (1975). Introduction to psycology (6 th end). New York: Harcourt Brace Jovanovich, Inc.
Jemmott, J.B. & lock, S.E. (1984). Psychological factors, immunological mediation and human susceptibility to infectious disese: How much do we know? Psychological Bulletin, Vol. 95, 75-108.
Johnson, H.A. (1990). Humor as an innovative method for teacning sensitive topics. Educational Gerontology, 916(6), 547-559.
Kortkov, D. (1991). An exploratory factor analysis of the sense of humor pesonality construct: A pilot project. Personality and Individual Differences, 12(5), 395-397.
Labott, S., Ahleman, S., Wolever, M.E., & Martin, R.B. (1990). The Psychological effects of the expression and inhibition of emotion. Behavioral Medicine. 1694. 182-189.
Lazarus, R.S. & Folkman, S. (1984). Stress appraisal, and coping. New York: Springer.
Lefcuort, R.S. & Martin, R.A. (1986). Humor and Life Stress: Antidote to Adversity. New York: Springer/verlag.
Levine, J. (1977). Humoras form of therapy. Inteoduction to symposium, In A.G. Chapaman & H.C. Foot (Eds.) It’s a Funny Thing. Oxford: Humor Pergamon Press.
Martin, R.A. & lefcourt, H.M. (1983). Sense of humor as a moderator of the relation between stressors and moods. Journal of Personality and Social Psychology, 45(6). 1313-1324.
Martin, R.A. & Dobbin, J.P. (1988). Sense of humor, hassels, and immunolobin An evidence for astress-moderation effect of humor. International Journal of Psychiatry in Medicine. Vol. 18, 93-105.
Maslow, A.H. (1972). A holistic approach to creativity. In C.W. Taylor, Climate for Creativity. New York: Pergamon Press.
Mindess, H. & Corbin, S. (1985). The humor movement. Paper presented at the fifth Internation Conference of Humor, Irland.
Nezu, A.M, Nezu, C.M. & Blissett, S.E. (1988). Sense of humor as a moderator of the relation between stressful events and psycholgical distress: A persepective analysis. Journal of Personality and Social Psycholgy, Vol. 54, 520-525.
Plutchik, R. (1981). Emotion: A Psycoevolutionary synthesis. New York: Harper and Rom.
Raskin, V. (1982). Psychological theories of humor. Psychology Today, October, 39.
Saper, B. (1990). The therapeutic use of humor for psychiatric disturbances of adolescents and adults. Psychiatric Quarterly, 61(4), 261-172.
پروژه بررسی رابطه شوخ طبعی با سلامت روانی در دانشجویان روان شناسی در دانشکده روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی. doc
