لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:4
فهرست و توضیحات:
مقدمه
ترکان سلجوقی که قومی بیابانگرد بودند و به سال 1055 سلطه خود را بر همه ایران مستقر ساختند ، خود میراث فرهنگی نا چیزی داشتند اما زمانی که در ایران جایگزین شدند سر کرده های سر سخت و خشن آن قوم به حمایت از ادب و هنر ایران بر خاستند . آنان در رشته معماری از ایجاد سبک ها و بناهای مؤثری حمایت کردند که به فورم های پیشین معماری اسلامی در ایران خاصیت و کیفیت دقیقی بخشید . بدین گونه حمایت این پادشاهان موجب شد که اشکال معماری قدیم به صورتی معین متبلور شود . اگر این پشتیبانی
در کار نبود امکان داشت که معماری ایرانی مدتی دراز همچنان به صورتی کم ارزش و بی اهمیت باقی بماند . شماره نمونه هایاصیل زمان سلجوقی کم است : کمتر از بیست بنای مهم که در فاصله هجوم اعراب در قرن هفتم و سال 1055 ساخته شد ، هنوز به جای خود باقی هستند . این بناهای اولیه از نظر نقشه چندان جالب نیستند و معماران زمان نتوانسته اند واحد های جداگانه آنها را به صورت ترکیبی متعادل در آورند . از حیث روشهای ساختمانی دیده می شود که سازندگان این بناها هنوز به مدلهای زمان ساسانی و دیوار های عظیم و پر توان واستفاده از ستون های بلند و آزاد تکیه دارند ؛ از جهت مواد ساختمانی می توان دید که معماران به جای استفاده از سنگ یا سنگ و آجر به استفاده از آجر راغب بوده اند ؛ از حیث زینتگری ، هنرمندان زمان به گچبری و الگوها و طرحهای آجری رغبت بیشتر ابراز داشته اند .
بناهای تاریخی زمان سلجوقی که تاکنون به جای مانده اند ، غالباً دارای خصوصیات مذهبی هستند . در این بناهای آجری فورم های معماری که از روزگار ساسانیان به ارث مانده ، باکمال استادی بکار رفته اند و خصوصیات اساسی ساختن گنبد و ایوان – محوطه به شکل مستطیل و به اطاق هلالی که از یک طرف کاملاً گشوده است – برای همه دوره های بعد تثبیت شده است . با همه اینها دیده می شود که هنوز معماران زمان برای تحقیق بخشیدن به نقشه متحدالشکلی جهت بنای مسجد در کار آزمایش و تجربه بوده اند : تمایل آنان این بود که گنبد ایوان و اضلاع جانبی مسجد را گرداگرد حیاطی گشوده بسازند . راه حلی که در زمان تیموریان و صفویه برای این مشکل یافته شد و طرح مسجد شکلی معین یافت
مقاله درباره ترکان سلجوقی