مقاله درختان میوه

اختصاصی از فایل هلپ مقاله درختان میوه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات 25

(ترجمه متن صفحة 158)

درخت آقطی درختی است از انواع زمستان خواب، آقطعی معمولی بومی نواحی اروپا، غرب آسیا و مناطقی از شمال آفریقا می‌باشد، و هم‌اکنون بصورت وحشی در مناطق وسیعی از آمریکا و کانادا می‌روید. میوه‌های سیاه و ارغوانی درخشان این درخت بصورت گسترده‌‌ای در انواع مربّا مصرف می‌‌گردد؛ و هم گل و هم میوة آن شهرت زیادی در تهیة شراب دارند. بلندی این گیاه به بلندی بک درخچة بزرگ و یا یک درخت کوچک می‌رسد و در باغ به عنوان یک درخچة وحشی و مقاوم کاشته می‌شود شاخه‌های جوان این گیاه از خود بوی نامطبوعی متصاعد می‌کنند که در گذشته به عنوان دور کنندة حشرات مورد استفاده قرار می‌گرفت. در شمال آمریکا، گونة آمریکائییا آقطی شیرین بصورت وسیعی پرورش یافته است و چندین گونة اصلاح شده آن در دسترس می‌باشد.

رشد و نمو: تمشک آقطی سیاه فقط بخاطر میوة آن پرورش می‌یابد و نوع قرمز این میوه غیر خوراکی می‌باشد.

خاک و موقعیت کاشت: درخت آقطی با انواع خاک با گستره‌ای از PH سازگار است، حتی خاکهائی که بسرعت آب خود را از دست می‌دهند. درخت آقطی در بیشتر وضعیتها می‌روید امّا باردهی آن در وضعیتهای بیشتر آفتابی، بیشتر می‌باشد.

کاشت: گیاه آقطی ممکن بصورت اصلاح شده دارای یک تنه و شاخه و برگ باشد، ولی معمولاً بصورت یک بوتة گرد انبوه چهار هفته قبلا ز کاشت زمین آنرا آماده نمائید و گیاهان هرز پایا را تا 30 سانتی‌متر مربع از اطراف محل کاشت درخچه پاک نمائید و سپس یک مقدار 3 اُنس به ازای هر متر مربع کوه رابعنوان مثال کود با مارک تجاری گرومور را توسط چنگک خوب با خاک محل کاشت قاطی نمائید و سپس تا زیر پائین ترین‌ شاخه‌های درخت باشد. گیاهرا درچاله قرار دهید، درست به همان اندازه که درخچه در زمین نهالتان قرار داشت، و به آرامی در اطراف ریشه خاک بریزید و همزمان خاک آنرا سفت نمائید. جهت محافظت از درخچه چوبی را بعنوان قیّم در زمین فرو کرده و گیاه را با نوار و نمد مخصوص این کار ببنیدید. گیاهی که به صورت بوته می‌باشد احتیاجی به قیّم ندارد. درخت آقطی آمریکائی درختی خود لقاح نمی‌باشدو به همین علپت نمی‌تواند از گره‌های درخت خود مویه بوجود بیاورد و باری دگر لقاحی باید دو درخت دیگر حداقل به فاصلة3 متر از درخت اصلی کاشته شود.

(بقیة ترجمه صفحة 158)

هرس : بعد از کاشت ، شاخه های ضعیف و ناقص روئیده شده را قطع کنید . شاخه های اصلی را 2 تا 3 سانتی متر مانده به یک جوانه قابل مشاهده هرس نمائید ، اینکار باعث می شود تا اطمینان حاصل کنیم که در اولین فصل رویش ، گیاه انرژی لازم جهت ساختن یک پایه و چهارچوب قوی را در خود بشکل ذخیره شده ، موجود دارد.

هر کدام از پاجوشها را که موردنیاز نمی باشد از سطح زمین قطع کنید . نهال تازه کاشته شده در سال اول شکوفه های کوچکی می دهد در سالهای بعد در فصل زمستان شاخه های مرده و پرتراکم را جهت خوب ماندن شکل ظاهری درخت هرس نمائید و حدود یک چهارم از شاخه ها را از قسمت پایه ، جهت تحریک گیاه برای رویش قسمتهای تازه و جوان قطع نمائید و پاجوشهای ناخواسته را از انتها قطع نمائید و محل قطع شدن را جهت محافظت با یک رنگ زخم بندی درخت خوب بپوشانید .