این مطلب از مطالب آزاد موجود در اینترنت جمع آوری شده است و در مورد تولید ملی و نقش آن در اقتصاد ایران و در 18 صفحه می باشد و در زیر قسمتی از متن آورده شده است :در تعریف آینده نگری آمده است که به مفهوم مطالعه قبلی و حدس زدن از اوضاع و شرایطی است که ممکن است در آینده پیش بیایند و پیش بینی یا آینده نگری امری است که موردتوافق مدیران و علمای علم مدیریت نیز هست. «فایول» در مباحث مدیریتی خود پیوسته بر این نکته تاکید داشت که آینده سازمانها باید توسط مدیریت آنها ارزیابی شود و راهکارهای لازم را برای مقابله با مشکلاتی که ممکن است در آینده رخ دهند بیابند.
شاید یکی از راهکارهایی که می تواند مشکلات آتی سازمانها را رفع کند، پرداختن به مسایل کمی و کیفی شرایط آینده در تمام ابعاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی باشد. مانند محاسبه کمی شرایط آتی جامعه و حدس و گمان هایی که باید در این باره توسط مدیران سازمانها زده شود، بی تردید چنین گمان هایی به چند عامل مانند اطلاعات و تجارب مدیریتی مدیران از یک سو و بینش و دیدگاه آنها نسبت به آینده ازسوی دیگر بستگی دارد. اطلاعات، تجارب و بینش مدیریت سازمانها به آنها حکم می کند تا با مطالعه شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور ضمن درک جایگاه فعلی سازمانشان، به درکی عمیق تر نسبت به حرکتهای جدی برای دستیابی به آینده ای باثبات دست یابند اگر بپذیریم که آینده نگری و مطالعه شرایط داخلی و بیرونی سازمان، عوامل باارزشی در نظام برنامه‌ریزی سازمانها به حساب می آید، پس برنامه ریزان چه در سطح بنگاه و چه در سطح کلان جامعه قادر خواهندبود، وضعیتهای گوناگونی از آینده سازمانهای خود را شکل دهند و راهبردهای قوی و لازم را در محیط های مطمئن تری تدوین نمایند.
چنین صورت مساله ای درباره بنگاههای اقتصادی و سازمانها و شرکتهای صنعتی نیز صدق می کند. اما چگونه مدیران اقتصادی یا صنعتی قادرند باتوجه به شرایط نامتعادل اقتصادی مانند تغییرات سریع و غیرواقعی قیمتهای نفت و ارز و یا ناامنی های ناشی از شرایط تند سیاسی در محیط خارجی به برنامه ریزی، پیش بینی و گمان هایی برای آینده سازمانهای خود بپردازند که البته علم مدیریت گونه ای دیگر اعتقاد دارد و معتقد است، هنر و آگاهی‌های مدیران در چنین شرایط بحرانی و سخت است که نشان می‌دهد آنها تا چه اندازه در کنترل شرایط و هدایت سازمانهای خود توانا هستند.
در این زمینه چاره اندیشی، شجاعت و تدبیر دو واژه بسیار گرانبهایی هستند که مدیران بنگاههای صنعتی و اقتصادی کشورمان با به کارگیری آنان می توانند به فرایند و حرکتهای مدیریتی خود سامان و سرعتی مطمئن تر دهند.
آینده صنعت و اقتصاد و توسعه صنعتی کشورمان مساله جدیدی نیست که طی چند سال اخیر مطرح باشد بلکه موضوع مهمی است که از دیرباز در محیط های اقتصادی، مدیریتی و حتی سیاسی جامعه پیوسته یکی از دغدغه های مدیران تمام سطوح بوده است، اما اینکه باتوجه به مسایل امروز کشورمان و شرایط بیرونی و جریانات تند اقتصادی و بحرانهای جهانی، چه آینده ای برای توسعه اقتصادی و صنعتی ما رقم خواهد خورد مساله ای است که نیاز به بررسی و مطالعه ای ژرف از سوی مسئولان، تصمیم‌سازان و مدیران سطوح مختلف مدیریت دارد.
تدبیر نیز گزارش ویژه این شماره خود را به بررسی دلایل حرکتهای کند توسعه صنعتی کشور، چگونگی سرعت بخشیدن به توسعه موردنظر و نقش قوانین و مقررات، بخش خصوصی و مراکز صنعتی در دستیابی به توسعه واقعی که مدنظر برنامه ریزان کلان جامعه نیز می باشد، اختصاص داده است.
این گزارش درصدد است تا پیشنهادها و پیش بینی های صاحبنظران علم مدیریت، اقتصاد و صنعت را درباره آینده صنعت و توسعه صنعتی کشور فرا راه خود قرار دهد.
تولید ملی و نقش آن در اقتصاد ایران
