لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
کالیفرنیا- برکلی- نشان می دهد که وقتی از تکیه گاه لاستیکی بدون هیچ عضو اضافی استفاده شود تعامد مدهای بالاتر نسبت به حرکت واردشده اثر قابل توجه ای در کاهش عکس العمل تجهیزات ساختمان در مقایسه با سایر ساختمانهای مشابه دارد و درجه ایمنی در نظر گرفته شده برای تجهیزات ساختمان در مقایسه با سایر ساختمانهای مشابه دارد و درجه ایمنی در نظر گرفته شده برای تجهیزات سبک بالاتر از خود ساختمان است. در حالی که اضافه کردن اعضایی به منظور ایجاد استهلاک بیشتر موجب بازتاب در بسامدهای بالا شده شتاب وارد به تجهیزات ساختمان را افزایش می دهد گاهی این سیستم را با یک سیلندر سربی مرکزی همراه می کنند. هسته سربی افزایش قابل توجهی در استهلاک ایجاد میکند به طوری که حدود استهلاک بحرانی لاستیک از 3 درصد به 10 تا 12 درصد می رسد. ضمن اینکه مقاومت در برابر نیروهای کوچک نظیر باد افزایش می یابد. (شکل 1-9)
امروزه از لاستیک طبیعی کاملا متراکم با خواص مکانیکی مطلوب برای ساخت سیستم های جداساز استفاده میشود مقاومت برشی این لاستیک ها برای کرنشهای کم زیاد است. اما با افزایش کرنش کاهش می یابد تا به میزان حداقل در کرنش برشی 50 درصد برسد. برای کرنشهای بزرگتر از 100 درصد سختی مجددا شروع به افزایش می کند. پس در بارهای کوچک ناشی از باد یا زلزله های کم شدت سیستم دارای سختی بالا و دوره تناوت کوتاه است. ولی با افزایش شدت بار سختی افت میکند. افزایش مجدد سختی هنگام وجود بارهای خیلی زیاد (همانند زلزله) سازه را در برابر شکست ایمن میکند. تغییر میرایی سیستم نیز به همین شیوه ولی با تغییرات کمتر عمل میکند به طوری که نخستین از یک مقدار اولیه در حدود 20 درصد تا حداقل 10 درصد کاهش می یابد و سپس مجددا زیاد میشود. در طراحی این سیستم سختی و میرایی به میزان حداقل و طیف خطی فرض میشود. سختی بالای اولیه فقط برای بارباد و سختی در کرنش زیاد فقط برای ایمنی در برابر شکست در نظر گرفته میشود.
همچنین عوامل مختلف دیگری در طراحی این نوع لاستیک ها در نظر گرفته می شوند از جمله خزش کم و حفظ خواص در دماهای پایین.
خزش زیاد منجر به تنش و کرنش موضعی بالا در لاستیک می شود و در یک وضعیت بحرانی می تواند موجب انحراف ساختمان گردد. از طرف دیگر در حرارتها و بسامدهای بالاتر از حد معمول حساسیت خواص لاستیکها به حرارت و سرعت بار باعث تغییر سختی و استهلاک میشود. یک حالت ساده دیگر از سیستم های جدا کننده سیستم اصطکاکی است. این سیستم در حالت ساده با یک عنصر عصطکاکی مدل
می شود.
پژوهشهای به عمل آمده روی سیستم پی لغزش
همان گونه که در بخشهای قبلی شرح داده شد می توان برای تامین پایداری ساختمانهای کوچک یک سیستم پی لغزش ایجاد کرد که از نظر هزینه مصالح مصرفی و تکنولوژی اجرایی بسیار مطلوب است تحقیقات کاربردی به عمل آمده در جهان با استفاده از آزمایش میزلرزان نشان میدهد که این سیستم در کاهش نیروهای زلزله عملکرد خوبی دارد. از سوی دیگر تحلیلهای عددی نیز این نتایج را تاکید میکنند.
در چین، چهار ساختمان یک طبقه با مساحت 16 متر مربع در هوآپینگ در سال 1975 و یک خوابگاه چهار طبقه در پکن در سال 1981 ساخته شده که مثالهایی از تجربه عملی این سیستم است. در بخشهای قبلی شرح داده شده که لایه جداساز این ساختمانها از دولایه سفال مسلح صیقلی که با دانه های ماسه شسته به قطر 2/1 میلی متر جدا شده اند تشکیل شده است ضریب اصطکاک دینامیک این لایه براساس آزمایش میزلرزان 2/0 است. بنابراین انتظار می رود حداکثر شتاب ناشی از زلزله به g2/0 برای یک ساختمان سخت کاهش یابد.
آزمایشهای میز لرزان انجام شده روی نمونه های ساختمانهای 1و2و4و6 طبقه نیز نشان دادند که این سیستم جداساز برای ساختمانهای یک تا دو طبقه بخوبی عمل میکند. اما برای ساختمانهای بلند 4 و 6 طبقه به دلیل بزرگی نیروهای واژگونی از اثر بخشی سیستم کاسته می گردد.
جزئیات اجرایی این سیستم در شکل 1-15 نشان داده شده است.
یک ساختمان 2 طبقه نیز در مونترآل با کمک سیستم اصطکاکی جدا سازی شده است. در این ساختمان تکیه اصلی بر عملکرد استهلاکی نیروی اصطکاک بوده که با کاربرد لقمه لاستیکی یا شیبدار کردن سطوح تقویت شده است. در پژوهش انجام شده با توجه به بزرگی جا به جایی نسبی بین ساختمان و پایه آن در حالتی که اصطکاک بسیار ناچیز است سعی شده است از استهلاک استفاده شود تا حداکثر جا به جایی به 25 میلیمتر محدود گردد. لغزش بر روی ورقهای فولادی انجام میشود. نتایج تحلیل عددی سیستم فوق نشان می دهد که نیروهای مولد تنش به معمول کاهش می یابند و حداکثر جا به جایی نسبی می تواند 8 میلیمتر باشد و در پایان زلزله ساختمان 7 میلیمتر جا به جایی دائمی دارد.
سایر پژوهشهای انجام شده در این زمینه تنها در مقیاس آزمایشگاهی بوده و هدف از آنجام شدن آنها به دست آوردن ضریب اصطکاک مصالح گوناگون به عنوان لایه لغزنده بوده است این ضریب می تواند به دو روش استاتیکی و دینامیکی به دست آید که در روش دینامیکی از میر لرزان استفاده میشود.
یک پژوهش دیگر در مرکز تحقیقات دانشگاه تیانجین در چین به عمل آمده که در آن با انجام شدن آزمایش روی نمونه های ساختمان 6 طبقه از مصالح جدا کننده دیگری مانندگرافیت استفاده شده که نتایج آن در ادامه آورده شده است. نتایج به دست آمده از تحلیل عددی و آزمایش میز لرزان نشان داده شده است که میتوان سازه را در محدوده ارتجاعی تحلیل نمود.
تقارن سازه کوچک بودن بازشوها و انطباق مراکز جرم و سختی به حذف آثار پیچشی در ساختمان کمک خواهد
مقاله درباره لاستیک طبیعی
.jpg)
