لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 19
مقدمه
در چند سال اخیر با گسترش سیستمهای کامپیوتری و توسعه کاربردهای متنوع آن، لزوم شبکهسازی و اتصال کامپیوترهای مستقل به یکدیگر شدت گرفته است. شبکه جهانی اینترنت به عنوان شبکهای از شبکهها، در سطح کل جهان توسعه یافته و تقریباً تمام نقاط جهان به آن دسترسی دارند. شبکهسازی و تکنیکهای مربوط به آن مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است و تا کنون فعالیتهای تحقیقاتی بسیار زیادی در راستای گسترش شبکههای کامپیوتری و کاربردهای متنوع آن انجام شده است. در چند سال اخیر کاربردهای متنوعی از شبکههای کامپیوتری و اینترنت ارائه شده است.
سرعت ارسال اطلاعات در شبکه موضوع بسیار مهمی است. امروزه اکثر نقاط از طریق تلفن یا خطوط کابلی دیگر به شبکه اینترنت وصل هستند. شبکههای محلی از گستردگی بسیار زیادی برخوردار میباشند. اتصال این شبکهها میتواند از طریق خطوط عمومی مثل تلفن و یا دیگر رسانهها از قبیل فیبر نوری و یا بیسیم باشد. خطوط تلفن دارای سرعت کافی نبوده و هزینه استفاده از خطوط استیجاری نیز بالا است. لذا میتوان با صرف هزینههای اولیه از خطوط بیسیم در فاصلههای زیر 50 کیلومتر و خطوط فیبر نوری در فاصلههایی حتی دورتر استفاده نمود.
اولین پیشنهاد برای استفاده از نور در انتقال اطلاعات به مفهوم امروزی آن از آنجا ناشی گردید که در نیمه دوم قرن نوزدهم ماکسول و فاراده تئوری امواج الکترومغناطیسی و امکان استفاده از طیف این امواج را برای مقاصد ارتباطی عنوان نمودند. از آن زمان تاریخچة انتقال اطلاعات و استفاده از طول موجهای کوتاهتر آغاز شد که هدف آن دستیابی به ظرفیتهای بالاتر فرکانسهای بالا نسبت به استفاده از خطوط مشترکی بود که سیستمهای با ظرفیت پایینتر اطلاعات را با خود حمل میکند. با اختراع لیزر در سال 1960 منابع تشعشع الکترومغناطیس همدوس در دسترس قرار گرفت و باعث شد که طیف مرئی مورد استفاده قرار گیرد. از آنجا که اتمسفر باعث تضعیف زیاد اطلاعات بخصوص در شرایط نامساعدی جوی میشود لذا مرحلة بعدی مطالعات سیگنالهای نوری هدایت شده بود، زیرا یک موجبر نوری اشعه را در مقابل مزاحمتهای جوی مصون میدارد و این کار با بکارگیری عدسیها و آینههای کوچک در طول مسافت طولانی انجام شد و به این ترتیب از نفوذ رطوبت و نور خارجی به آن جلوگیری شد به این ترتیب هدایت شعاع نور در داخل فیبر نازکی از شیشهای دیالکتریک در مقالهای توسط Kao و Kockham که در آزمایشگاههای یکی از دانشگاههای انگلستان کار میکردند مطرح گردید و مهمترین فاکتور در یک سیستم انتقال فیبر نوری تعیین شد، در اصل تمرکز روی فیبرهای بود که اطلاعات را با سرعت زیاد در سیستمهای انتقال باینری دیجیتال توسط یک منبع لیزری حمل میکردند.
در سال 1970 با اعلامیه شرکت corning class works آمریکا در مورد فیبر نوری با تضعیف کمتر از db/km 20 فعالیتهای گسترده در مراکز تحقیقاتی در تمام جوانب مربوط به فیبر نوری بسرعت شکل گرفت. بعد از پیشرفتهایی که در این زمینه بدست آمده، فیبرهای نوری به قطر یک تار موی انسان ساخته شده است : یک فیبر نوری از سه بخش تشکیل شده است.
1- هسته (core) : هسته نازک شیشهای که پیامهای نوری در آن حرکت میکند.
2- روکش (cladding) : بخش خارجی فیبر است که دور تادور هسته را احاطه میکند و باعث برگشت نور منعکس شده به هسته میگردد.
3- پوشش بیرونی (Buffercoating) : روکش پلاستیکی که باعث حفاظت فیبر در مقابل رطوبت و . . . میشود.
صدها و هزاران فیبر نوری در کلافهایی که توسط روکشی به نام Jachet محافظت میشود کابل نوری را بوجود میآورند.
فیبرهای نوری در دو گروه عمده عمل میکنند :
فیبرهای تک حالته (single-made) : به منظور ارسال یک پیام در هر فیبر استفاده میشود. (نظیر تلفن)
فیبرهای چند حالته (multi-made) : به منظور ارسال چندین پیام در یک فیبر
استفاده میشود. (نظیر شبکههای رایانهای) فیبرهای تک حالته قادر به ارسال نور لیزری فروسرخ (1550nmتاλ=1300 ) میباشند و فیبرهای
فیبر نوری