فرمت فایل :word (قابل ویرایش) تعداد صفحات58صفحه
سابقهتاریخی:
پس از جنگ جهانی دوم، متفقین هر گونه فعالیت در زمینه توسعه صنعتی یا تحقیقاتی هسته ای را در هر دو بخش آلمان ( شرقی و غربی) ممنوع کردند. پس از آنکه آلمان غربی رسما اعلام کرد که هیچ گونه سلاح هسته ای تولید نمی کند و در اختیار هم ندارد، در سال 1955 به عنوان یک کشور مستقل اجازه تحقیق و توسعه در زمینه انرژی هسته ای و استفاده صلح آمیز از آن را کسب کرد. تا آن زمان، برخی کشورها تحقیقات و کار روی فناوری هسته ای را آغاز کرده بودند و برخی حدود 10 سال در این زمینه سابقه داشتند. برای پر کردن این فاصله آلمان ها دست به کار شدند و بخش های سیاسی، اقتصادی و علمی مختلف در این کشور برای جلب همکاری همه جانبه بین المللی به صورت همسو وارد عمل شدند. بر همین اساس "برنامه هسته ای آلمان" تدوین شد. این برنامه شامل ساخت چند راکتور اولیه، فراهم کردن چرخه کامل سوخت و دورریزی زباله های رادیو اکتیو می شد. در سال 1955 دولت فدرال آلمان، وزارت انرژی این کشور را تاسیس کرد. به این ترتیب آلمان به یکی از اعضای تشکیل دهنده "جامعه انرژی اتمی اروپا" (EUROTOM ) و همچنین "آژانس انرژی هسته ای" (NEA) تبدیل شد. توافق نامه هایی برای همکاری با فرانسه، انگلیس و آمریکا به امضا رسید. با مشارکت تولید کنندگان آمریکایی، آلمان ها شروع به ساخت نیروگاه های هسته ای تجاری کردند. (شرکت های زیمنس و وسیتنگهاوس برای ساخت PWR راکتورهای آبی و شرکت های AEG و جنرال الکتریک برای ساخت
تحقیق درباره انرژی هسته ای