فریت آلفا (Alpha Ferrite) یا فریت محلول جامد کربن در آهن آلفا است. ساختار بلوری این فاز BCC است، و در صفر درصد کربن، آهن آلفا است. دیاگرام فازی نشان می دهد که کربن فقط کمی در فریت حل می شود و حداکثر حلالیت آن در 723 درجه سانتی گراد برابر با 0.02 درصد است. با کاهش دما حلالیت کربن در فریت آلفا کاهش می یابد و در صفر درجه سانتی گراد برابر با 0.008 درصد است. حد حلالیت بسیار محدود کربن در فریت آلفا، توسط منطقه بسیار کوچک فریتی در سمت چپ دیاگرام آهن - کربن مشخص شده است.
همانند آهن FCC، در آهن BCC نیز دو نوع فضای بین نشینی، یکی اکتاهدرال و دیگری تتراهدرال وجود دارد که ممکن است اتم های کربن را در خود جای دهند. از آنجایی که فضاهای بین نشینی در فریت بسیار کوچکتر از آستنیت هستند، حد حلالیت کربن در اولی بسیار کمتر از دومی است. در فریت یک فضای اکتاهدرال می تواند اتمی به شعاع 0.35 آنگستروم و یک فضای تتراهدرال می تواند اتمی به شعاع 0.19 آنگستروم را در خود جای دهد. لازم به اشاره است که فضاهای اکتاهدرال در فریت متقارن نیستند و بنابراین موقعی که یک اتم کربن در فضاهای مزبور قرار می گیرد فقط اتم ها با فاصله a/2 را شدیدا جابجا می کند. مشخص شده است که در فریت اتم های کربن ترجیح می دهند که در فضاهای اکتاهدرال قرار گیرند و بنابراین انبساط زیادی در شبکه، در جهت محورهای 100 به وجود می آورند. از آنجایی که در فریت تعداد محدودی اتم های کربن می توانند در شبکه باقی بمانند، شبکه کریستالی اساسا به صورت مکعبی شکل باقی خواهد ماند. اگر اتم های بسیار زیادی از کربن که در آستنیت موجوداند، در اثر سریع سرد کردن در حفره های اکتاهدرال محبوس شوند، در اثر انبساط و اعوجاج شدید که در جهت محورهای 100 به وجود می آید، شبکه کریستالی مکعبی فریت به صورت تتراگونال (مکعب مستطیل) در می آید. ساختمان مزبور از جمله مشخصه های مارتنزیت است.
شامل 10 صفحه فایل WORD قابل ویرایش
دانلود مقاله فریت آلفا (Alpha Ferrite)