دانلود مقاله کامل درباره فضائل سور سوره های حمد ، انعام

اختصاصی از فایل هلپ دانلود مقاله کامل درباره فضائل سور سوره های حمد ، انعام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

مقدمه

در این مبحث به بررسی روایات فضائل سور(سوره های حمد ، انعام) می پردازیم و در نهایت مشخص می شود که روایت در کدام کتاب حدیثی آمده است؟2) آیا راویان آن حدیث ثقه اند یاخیر؟3) در نهایت آیا آن حدیث پذیرفته است یا خیر.

روایات فضائل سوره حمد از تفاسیر نورالثقلین و البرهان:

فی مجمع البیان روی جعفر بن محمد عن ابیه عن آبائه عن النبی(ص) : لما اراد الله عزّو جّل ان ینزل فاتحه الکتاب و آیه الکرسی و شهد الله و قل اللهم مالک الملک الی قوله بغیر حساب تعلقن بالعرش و لیس بینهن و بین الله حجاب و قلن: یارب تحبطنا نادار الذنوب و الی من یعصیک و نحن معلقات بالطهور و القدس فقال: و عزتی و جلالی ما من عبد قراکن فی دبر کل صلوه الاّ اسکنته خطیره القدس علی ماکان فیه و نظرت الیه بعینی المکونه فی کل یوم سبعین نظره و الاقضیت له فی کل سبعین حاجه ادناها المغفره و الا اعذته من کل عدد ولضرته علیه و لایمنعه من دخول الجنه الا الموت

حدیث فوق فقط در کتاب مستدرک الوسائل و تنها با همین سند نقل شده است. این حدیث با توجه به اینکه ابتدای سندش کامل نیست نمی توان حکم به صحت مطلق آن نمود ولی با توجه به کل سند که راویان معصومین از اجدادشان هستند شاید بتوان به آن استناد کرد

فی کتب الخصال عن ابی عبدالله (ع) قال: رن ابلیس اربع رنات الوهن یوم لعن، و حین اهبط الی الارض و حین بعث محمد (ص) علی فتره من الرسل و حین انزلت ام الکتاب.

این حدیث با دو سند زیر در کتب مختلف از جمله بحار النوار،‌الخصال، القصص الجزایری آمده است:

الف) الخصال ابی عن سعد عن . ابن عیس عن ابن فضال عن علی بن عقبه عن اصحابنا عن ابی عبدالله (ع) قال: ان ابلیس اربع رنات اولهن یوم لعن و حین اهبط...

ب) الخصال عن ابیه عن سعدبن عبدالله عن احمد بن محمد بن عیسی عن الحسن بن علی بن فضال عن علی بن عقبه عن بعض اصحابنا عن ابی عبدالله قال ...

بررسی احوال راویان حدیث فوق:

سعد که در دو سند نامش آمده است با اسامی زیر بررسی شده است

سعد بن عبدالله قمی که در مورد وی گفته اند ممدوح ،‌ثقه جلیل امامی صحیح المذهب ظاهراً

سعد: ثقه: جلیل امامی

سعد بن ابی خلف الزام: ثقه، امامی، صحیح المذهب ظاهراً

احمد بن محمد بن عیسی الاشعری: امامی،‌ثقه ،‌جلیل

احمد بن الحسن بن علی بن الفضال: فطحی ،‌ثقه .

در رجال بخاشی آمده است : یقال انّه کان فطحیّا و کان ثقه فی الحدیث

علی بن عقبه: ثقه ثقه ،‌امامی ثقه ‌، جلیل

در رجال بخاشی و خلاصه حلی: ثقه ثقه

اگر چه به نظر می رسد که حدیث فوق سندش کامل نیست ولی با توجه به اینکه آن را راویان ثقه ای نقل کرده اند می توان آن را پذیرفت

فی کتاب ثواب الاعمال باسناده قال ابوعبدالله (ع): اسم الله الاعظم مقطع فی ام الکتاب

این حدیث با سندهای زیر آورده شده است :

و فی ثواب الاعمال عن ابیه عن محمد بن یحیی عن محمد بن احمد عن محمد بن حسان عن اسماعیل بن مهران عن الحسن بن علی بن ابی حمزه عن ابیه قال ،‌قال ابوعبدالله (ع)

السید علی بن طاووس فی مهج الدعوات باسناده الی محمد بن الحسن الصفار من کتاب فضل الدعا عن الحسن بی علی بن ابی حمزه عن ابیه عن ابی عبدالله

ثواب الاعمال: ابی عن محمد العطاّر عن الاشعری عن محمد بن حسان عن اسماعیل بن مهران عن ابن البطائنی ابیه قال قال ابوعبدلله ....

بررسی راویان حدیث:

اسماعیل بن مهران: امامی، ثقه، لیس بغال و لاضعیف

ابن الغضائری،‌لیس حدیثه بالنقی یضطرب تاره و یصلح اخری و یروی عن الضعفا کثیراً یجوز ان یخرج شاهداً

ابن بطائنی در موردش چیزی نیامده است ولی اگر منظور از وی همان علی بن ابی حمزه بطائنی باشد : من مرئوس الواقفه لکن اخذ المشایخ عنه قبل وقفه و هو امامی ثقه. در رجال الکشی یونس بن عبدالرحمن قال مات ابوالحسن ولیس من قوامه احد الّا و عنده المال الکثیر و کان ذلک سبب و قفهم وجهودهم موته و کان عند علی بن ابی حمزه ثلاثون الف دینار

الحسن بن علی بن ابی حمزه : من روسا الواقفیه ، ضعیف

رجال کشی : محمد بن مسعود قال سالت علی بن الحسن بن فضال عن الحسن بن علی بن ابی حمزه البطائنی فقال کذاب ملعون رویت عنه احادیث کثیره و کتبت عنه تفسیر القران کله من اوله الی اخره الاّ انی استحل ان اروی عنه حدیثا واحداً

محمد بن احمد : در این مورد اطلاعی در دست نیست.

محمد بن یحیی: در این مورد اطلاعاتی موجود نیست .

محمد بن حسان: ضعیف فی الحدیث،‌فاسد المذهب .

رجال بخاشی: یعرف و ینکر بین بین یروی عن الغضفا کثیراً.

با توجه به اینکه این حدیث از افراد ضعیف و ناشناس و مجهول نقل شده است نمی توان آن را پذیرفت.

عن علی بن ابراهیم عن ابیه عن ابن ابی عمیر عن معاویه بن عمار عن ابی عبدالله علیه السلام قال: لو قرأت الحمد علی میت سبعین مره ثمّ ردت فیه الروح ما کان ذلک عجبا

این روایت به صورت های زیر در کتب بحار الانوار، مکارم الاخلاق، الدعوات آمده است

روی عن ابی عبدالله (ع) قال

وقال: ما قرات الحمد علی و جع سبعین مره الاّ سکن ولو قرات الحمد علی میت سبعین مره فردت فیه الروح ماکان ذلک بعجب

بررسی راویان:

محمد بن ابی عمیر : امامی، ثقه،‌جلیل،‌من اصحاب الجماع لایروی و لا یرسل الا عن ثقه

معاویه بن عمار الدهنی : امامی ثقه جلیل

علی بن ابراهیم : اگر او علی بن ابراهیم قمی باشد: امامی ثقه جلیل در رجال نجاشی : ثقه فی الحدیث، ثبت، معتمد،‌صحیح المذهب، معجم :‌ثقه فی الحدیث ،‌ثبت ،‌معتمد،‌صحیح المذهب

و اگر منظور از علی بن ابراهیم ، القاسم بن محمد بن علی بن ابراهیم الهمذانی باشد وی امامی ،‌ثقه علی الظاهر، وکیل الناحیه