فایل پی ان جی -PNG- گلدان گل بسیار زیبا
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
عکاسی با فلاش در نور کمعکاسی در نور کم از سوژه های متحرک گاهی اوقات محدودیتی جدی در کار عکاسان ایجاد می کند. کاهش نور محیط عکاس را وادار به استفاده از سرعت کمتر، دیافراگم بازتر و یا حساسیت بیشتر می کند که هر کدام محدودیت ها و یا مشکلات خاص خود را در پی دارد. لنز های سریع تر قیمتی بالاتر از لنز های معمولی دارند. سیستم های لرزه گیر دوربین و یا لنز هم برای عکاسی از سوژه های سریع، محدودیت های خاص خود را دارند. استفاده از درجه حساسیت بالاتر اغلب به قیمت نویز دار شدن تصویر و کم رنگ شدن آن تمام می شود. برای تثبیت تصویری با کیفیت و شفافیت قابل قبول، سرعت شاتر را از حد معینی نمی توان پایین تر آورد. استفاده از حداکثر سرعت های در دسترس در نور کم معمولا نتایج درخشانی به همراه ندارد:
پانینگ یکی از تکنیک های قابل استفاده برای عکاسی از سوژه های متحرک در نور کم است. در این روش در واقع دوربین به طرف سوژه نشانه رفته و به گونه ای حرکت داده می شود که همواره رو به سوژه بماند. در این حالت چنین به نظر می رسد که سوژه ثابت است و این پس زمینه است که حرکت می کند. اگر بخش هایی از سوژه در جهت و یا با سرعتی متفاوت از جهت و سرعت کلی آن حرکت کنند (مثلا حرکات دست و پای یک دونده)، در عکس تثبیت نشده و اغلب جلوه ای زیبا به عکس می بخشند. استفاده از فلاش روشی معمول برای کمک در عکاسی از سوژه های متحرک در نور کم است ولی استفاده نامناسب از آن همیشه به نتایج دلخواه منجر نمی شود. اگر قبلا سرعت بالای همزمانی فلاش و شاتر باعث مباهات دوربین های قطع متوسط با شاتر پره ای می شد، امروزه سرعت همزمانی فلاش دوربین های قطع کوچک اس ال آر مرزهای جدیدی را در می نوردند. استفاده از سرعت های بالا در استفاده از فلاش، تصویر سوژه های سریع را به اصطلاح منجمد می کند:
با کاهش سرعت شاتر می توان نتایج بهتری را مشاهده کرد:
با پایین بردن سرعت شاتر از مرزی مشخص و متناسب با سرعت حرک سوژه و اجزای آن، می توان به نتایجی قابل قبول و راضی کننده رسید که با کمی دقت می توان صحنه های زیبا را با آن به تصویر کشید.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 4
نقش نور در عکاسی معماری
اجسام گوناگون موجود در طبیعت دارای سه بُعد طول، عرض و ارتفاع هستند که مجموع این ابعاد، حجم را به وجود میآورد. اما هنگامی که اجسام به تصویر در میآیند، خصوصیات سه بُعدی آنها بر روی سطحی دو بُعدی نمایان میشود. درست است که توقع نداریم ابعاد حجم را در تصویر لمس کنیم، اما به کمک سایهروشنهایی که بر روی حجم مورد نظر تشکیل میشود، میتوان احساس حجم و برجستگی را در تصویر ایجاد کرد.
حجمهایی که به طور یکنواخت و یکدست روشن شده باشند و یا به طور یکدست در سایه قرار گیرند در تصویر از برجستهنمایی مطلوبی برخوردار نیستند. بنابراین، نور در عکاسی معماری اهمیت فوقالعادهای دارد.
اغلب عکاسان برای عکاسی معماری و منظره مایل به استفاده از نور مایل صبحگاهی یا هنگام عصر هستند چرا که این نور کنتراست متعادلی دارد. اما نور نیمه روز به خصوص در فصل تابستان شدید است و سایههایی عمیق ایجاد میکند. در عکاسی معماری ایدهآل آن است که نمای اصلی ساختمان و یا قسمتی که در تصویر مورد توجه اصلی قرار میگیرد، در معرض تابش نور قرار گرفته و در سایه نباشد.
(عکس پایین: استفاده از نورپردازی صحیح در نشان دادن حجم ساختمان)
بهتر است نماهای رو به مشرق هنگام صبح که آفتاب به آنها میتابد و بناهایی که نمای اصلی آنها رو به مغرب است، هنگام عصر عکسبرداری شوند. هنگام عکسبرداری در نور صبحگاهی، برای اینکه بنا در تصویر از برجستهنمایی بهتری برخوردار باشد ترجیح دارد سایههایی که در سمت چپ ساختمان ایجاد میشود، در تصویر بگنجانید و هنگام عکسبرداری از بنا در غروب بهتر است زاویه عکسبرداری اندکی به سمت راست بنا متمایل باشد تا سایههای ایجادشده نیز در تصویر بیاید.
(عکس پایین: استفاده از سایه ها در بنا)
نورهای بسیار ملایم و بدون سایه مانند نور هوای ابری یا مهآلود، احساس برجستهنمایی را در تصویر کاهش میدهد.عکسبرداری از بناهای تاریخی و قدیمی در شب هنگام (زیر نور ماه) حالت جالبی را برای نشاندادن قدمت آنها به وجود میآورد.
(عکس پایین: بناهای قدیمی همراه با تصویر ماه)
همچنین اغلب بناها هنگام شب زیباترند، به ویژه اگر از آنها عکس رنگی گرفته شود. تداخل و ترکیب رنگهای حاصل از نورهای مختلف موجود نیز بر جلوه و زیبایی تصویر میافزاید. دقت در نورسنجی استفاده از سه پایه و سیم دکلانشور نکات مهم در این شرایط است. با نصب این سیم در محل مخصوص و هنگام فشردن آن به خصوص در استفاده از سرعتهای کمشاتر، دوربین دچار کمترین لرزش شده و از وضوح تصویر کاسته نمیشود.
(عکس پایین: برخی بناها در شب زیباترند)
عکاسی از بناهای معماری در وضعیت ضد نور تصویری را میسازد که فقط کلیاتی از ساختمان دیده میشود. در حالت ضد نور چون منبع نور پُشت بنا و رو به عکاسی است، موضوع کاملاً تیره دیده میشود و حالتی مرموز به خود میگیرد.(عکس پایین : تصویر ضد نور از یک بنا)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 20
خطوط در عکاسی
نقطه و خط در عکاسی
در بحثهای متعدد ترکیببندی عکاسی متوجه میشویم که اجزا مخلتف ساخت تصویر، عموما مجزا نیستند و همگی در اثر نهایی شرکت دارند.
برخورد نقطهها و خطها بر روی تصویر تعادلی را معین میسازد. نقطهای که در پای خطی عمودی واقع باشد، پایداری آن را افزایش میدهد. اگر نقطه در انتهای بالایی این خط واقع باشد ( عکس گاو نزدیک به سر پیرمرد باشد ) تعادل میتواند گسسته شود.
نقطه برحسب اهمیتش قادر است که به وسیله حرکتی دیدگانی خط عمودی را از محور خود جابجا کند .
همینطور خطی عمودی میتواند به خاطر اثر نقطهای در یکی از انتهایش بیتعادل شود. وجود یک نقطه دوم که در برابر نقطه اول باشد، خطی دیدگانی را شکل خواهد داد.
نقطه ، خط و سطح
در واقع نقطه و خط هیچگاه به صورت مجزا پدیدار نمیشوند، زیرا یک خط به قویترین دلایل برای بخشکردن فضای عکس به اجزا مختلف کافی است. همینطور حضور چند نقطه میتواند سطحهای دیدگانیی را به وجود آورد .
نقطههای مختلف بر روی منظره باز از طبیعت خطها و شکلهای دیدگانی را محدود میکند.در عکس پرنده ، نقطهای با سطحی ضدیت دارد، خط به سادگی به وسیله پشتی صندلی القا میشود . هر اندازه مشخصی پیشزمینه با محوی پسزمینه بیشتر ضدیت داشته باشد، این تضاد نقطه- سطح قویتر میشود. در عکس پایینی سطحها به وسیله خطهای بسیار کلفتی قویا محصور میشوند .درجای دیگر ، این سطحها به کمک خطهای باریکتری به کثرتی از سطحهای کوچک بریده شدهاند.
خط اصلی و خط فرعی در عکاسی
در موارد متعددی خط اصلی تصویر به وسیله یک یا چند خط دیگر همراهی و تشدید میشود. در اینجا است که مسئله فاصلههای میان خطها مطرح میشود. اگر خطها نسبت به یکدیگر بسیار نزدیک باشند، خطهای منفی جدیدی آفریده میشوند. اما اگر خطها با هم فاصله داشته باشند، در میان هم سطحهای دیدگانیی را شکل میدهند؛ د رواقع چشم پایانهای خطها را در میان آنها پیوند میدهد. در عکس سمت راست درخت خطی را شکل میدهد که مسیر نردبان را به آزادی همراهی میکند . اثر نهایی به دو دلیل پویا است: تضاد خطها، و بازی خط آزاد که گاه خط راست را قطع میکند و گاه به موازات آن امتداد مییابد.
شکلیابی خط در عکاسی
خط از رد نقطهای شکل میگیرد که به وسیله یک یاچند نیرو به حرکت درآمده است. دخالت نیروی خارجی، نقطه ایستا را تبدیل به خطی پویا میکند . این واضحترین تضادی است که میتوانیم میان نقطه و خط تصور کنیم. اگر نقطه به وسیله نیرویی به جلو رانده شود، از آن خطی مستقیم نتیجه میگردد.تمامی خطهای دیگر از دادو ستد دائمی این دو نیروی مجزا نتیجه میشوند. نقطههای نورانی متحرکی که روشنایی ثابتی داشته باشند تبدیل به خطها میشوند ( به عکس سمت راست توجه
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 44
جهت نور
در عکاسی، چه از نوع دیجیتال باشد یا آنالوگ، نور همه چیز است. نه تنها نور تنها چیزی است که دوربین احساس میکند، بلکه زاویهای که نور به سوژه میتابد نیز تاثیر زیادی بر جلوه عکس میگذارد.در این نوشته قصد داریم توضیحی ساده از تاثیری که محل منبع نور بر عکس می گذارد برایتان ارائه دهیم. دوربین دقیقا مشابه آنچه که ما مشاهده میکنیم را نمیبیند. چشمهای ما نه تنها با نور محیط تطبیق مییابند، بلکه میتوانند نواحی تاریک و روشن موجود در یک صحنه را با وضوح نسبتا مشابهی ببینند. یک دوربین نمی تواند چنین کاری نماید. اگر منبع نور فقط بالا یا پشت دوربین باشد دید تک بعدی دوربین سوژه را بصورت تک بعدی نشان میدهد.
بنابر این برای نشان دادن پستی و بلندی جسم زاویه تابش نور مهم میباشد و ترکیب نور وسایه می تواند حالت عکس را تغییر دهد.
هر منبع نور را میتوان با نشان دادن محل آن روی یک کره نشان داد.عکس میتواند با توجه به شکل سوژه، محدوده دید دوربین، و محل منبع نور تا حد زیادی تغییر نماید.در عکاسی در هوای آزاد، باید به نحوه تابش نور خورشید به سوژه توجه نمایید. در یک روز بسیار آفتابی سایهها تند و در یک روز ابری سایهها نرم تر و نور پخش تر میباشد.در عکسهای زیر مطالب مربوط به نور بصورت تصویری شرح داده میشود. در این عکسها منبع نور مصنوعی است، اما موضوع عنوان شده در مورد نور خورشید نیز صادق است (اگر در همان موقعیت نسبت به سوژه باشد).در این عکسها موقعیت دوربین و همچنین سوژه ثابت است و فقط موقعیت نور تغییر مینماید. شکل کوچک کنار هر تصویر محل منبع نور را نشان می دهد.
شکل 1
شکل 2
در شکل 1 منبع نور تقریبا در بالای سر و جلوی سوژه واقع شده است. توجه نمایید که سایه اندکی در صورت وجود دارد و عمق تصویر کم است.در شکل 2 منبع نور کمی پایینتر است و اندکی به کنار آورده شده است. دراین حالت یک طرف از سوژه سایه و در نتیجه عمق بیشتری دارد.با تغییر محل منبع نور به سمت بالاتر و کنارتر تصویر تغییر بیشتری مینماید. این موضوع در شکلهای 3 و 4 نشان داده شده است که تقریبا مشابه عکسی می باشند که در وسط روز زیر نور خورشید گرفته شود.
شکل 3