پاورپوینت بیش فعالی و نقص توجه ADHD
فرمت فایل: پاورپوینت
تعداد اسلاید: 73
uتعریفA.D.H.D
الگوی پایدارعدم توجه یا بیش فعالی ورفتارهای تکانشی که شدیدتر وشایعتر از آن چیزی است که نزد همسالان دیده می شود و در عملکرد یا رشد اختلال ایجاد می کند.
دقت کنید که برای این تشخیص بیش فعالی ورفتارهای تکانشگری( imulsivity )بایستی تواما“ وجود داشته باشند
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 22
ADHD بیش فعالی چیست ؟
تعریف : ADHDاختلالی است که در آن پرتحرکی ، بی توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد . ۳ تا ۵ درصد کودکان به این اختلال مبتلا هستند و در پسرها شایع تر است . ممکن است در بعضی بیشتر علائم پرتحرکی و رفتارهای ناگهانی و در گروهی علائم بی توجهی بیشتر دیده شود . علائم این بیماری قبل از ۷ سالگی شروع می شود ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدی ایجاد می گردد .
علت :
این بیماری سالهاست که شناخته شده و وعوامل متعددی در ایجاد آن نقش دارند . به نظر می رسد علت آن بیشتر قص در تکامل سیستم اعصاب باشد . کودکان مبتلا احتمالاً در قسمت هایی از مغز که مسئول توجه ، تمرکز و تنظیم فعالیت های حرکتی می باشد دچار نقص جزئی هستند . توارث و ژنتیک در این اختلال نقش دارد . همچنین در بعضی موارد در جریان حاملگی یا زایمان یا پس از آن صدمات جزئی به ساختمان مغز وارد می شود که می تواند باعث این مشکل گردد .
علائم :
مشکل اصلی کودکان عدم توانایی آنها در حفظ و تنظیم رفتارشان است ، در نتیجه اغلب نمی توانند رفتار مناسبی که لحظه به لحظه با شرایط محیط هماهنگ باشد نشان دهند . خوابیدن و غذاخوردن آنها منظم نیست به نظر میرسد در همه چیز دخالت می کنند و مراقبت دائمی نیاز دارند . از نظر هیجانی ثبات ندارند ، بطور ناگهانی می خندند یا گریه می کنند و رفتارشان غیرقابل پیش بینی یا ارزیابی است . سریع از کوره در می روند و نمی توانند پیامدهای رفتارشان را پیش بینی یا ارزیابی نمایند . در فعالیت های خطرناک شرکت می کنند و احتمال صدمه دیدن آنها زیاد است . قبل از فکر کردن عمل می کنند ،قبل از پایان سئوال جواب می دهند ،اشیاء را پرتاب می کنند و ناخواسته به دیگران صدمه می زنند ، پرفعالیت و پرتحرک هستند ، هرلحظه در حال رفتن هستند ، انگار موتوری درون بدن آنهاست که آنها را به حرکت دائمی مجبور می کند ، نمی توانند آرام بنشینند و بی قرار هستند .
اختلال تمرکز در این کودکان در کارهایی که فعالیت دائم و جدی مغزی را لازم دارد مشهودتر است . آنها ممکن است در تماشای تلویزیون ، بازی با کامپیوتر و فعالیتهای لذت بخش با کودکان دیگر تفاوتی نداشته باشند ولی در کارهایی که فعالیت مداوم مغزی و تمرکز لازم دارد ( انجام تکالیف درسی ) تفاوت آنها با کودکان دیگر نمایان می شود . به نظر می رسد مغز آنها اطلاعات محیطی را بیش از حد لازم می گیرد ، یعنی در انتخاب توجه به اطلاعات ضروری و بی توجهی و حذف اطلاعات غیرضروری ضعف دارند . رعایت قوانین منزل و مدرسه برای آنان مشکل است و برای پیروی از قوانین توجه بیشتری لازم دارند . در انجام تکالیف مدرسه ، تمرکز روی درس ، رعایت قوانین مدرسه و داشتن روابط اجتماعی مناسب با همکلاسی ها مشکل دارند . برای رسیدن به اهداف درازمدت برنامه ریزی نمی کنند.
عوارض
رفتار کودکان روی عملکرد آنها در خانواده ، اجتماع مردم و مدرسه تأثیر سوء می گذارد و باعث واکنش های منفی اطرافیان ، خانواده ، کادر مدرسه و همسالان می شود . این رفتارها مشکلات جدی در مدرسه و اجتماع ایجاد می کند و باعث کاهش اعتمادبه نفس و احساس بی کفایتی در این کودکان می گردد . ممکن است آنها از مدرسه و اجتماع متنفر گردند . کودکان طبیعی به خاطر رفتارهای مناسب و موفقیت های تحصیلی و اجتماعی زمینه زیادی برای تشویق شدن دارند و همین تشویق ها موجب پرورش اعتماد به نفس و عزت نفس در آنها می شود ولی کودکان دچار ADHD کمتر به این موفقیت ها دسترسی پیدا می کنند . کودکان ADHD ممکن است به صورت ثانویه دچار اختلالات ارتباطی ، مشکلات تحصیلی ، اضطراب افسردگی و بزهکاری شوند .
سیر :
سیر ADHD متنوع است . بهبودی در صورت وقوع معمولاً بین ۱۲ تا ۲۰ سالگی رخ میدهد و بهبودی قبل از ۱۲ سالگی نادر است . گاهی علائم در بلوغ بهبود یافته و گاهی نیز تا بزرگسالی ادامه می یابد .
با افزایش سن پرتحرکی کمتر شده ولی اختلال تمرکز و رفتارهای ناگهانی می تواند باقی بماند . در ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد علائم همراه با افزایش سن ادامه می یابد . بدون درمان تنها یک سوم تا نصف کودکان دچار ADHD می توانند با علائم خود در زندگی سازگار و منطبق باشند و بقیه مستعد بروز مشکلات ثانویه خواهند بود .
درمان :
درمان هایی که برای کودکان ADHD به کار میرود می تواند به چهار گروه تقسیم گردد :
آموزش والدین
آموزش آموزگاران
استفاده از کلاسهای مخصوص
درمان دارویی و درمان های روان شناختی
آموزش والدین و معلمین بخش مهمی از درمان را تشکیل می دهد و شامل دو بخش است ؛
آموزش برای شناخت بیماری
آموزش برای بکارگیری روش های درمانی
والدین باید این بیماری را به عنوان یک نقص خفیف در مراحل اولیه رشد مغز دانسته و به کودک خود به دید کودکی تنبل ، نافرمان ، شرور و فضول که اگر بخواهد می تواند رفتاری طبیعی داشته باشد نگاه نکنند ، بلکه او را کودکی بدانند که تلاش می کند با ناتوانی خود که خارج از کنترلش است ، کنار بیاید .
مقدمه
بیش فعالی یکی از شایع ترین مشکلات روان شناختی است که در دوران کودکی تشخیص داده میشود. یکی از اختلال هایی که می تواند با میزان شیوع 4 تا6 درصد در سنین کودکی موجب بروز مشکلاتی می شود اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی می باشد(انجمن روان پزشکی آمریکا،2000).طبقDSM-IV –TR،تشخیص یا تایید علایم متعدد در زمینه ی بی توجهی یا بیش فعالی –تکانشگری یاهردوآنها به عمل می آید وبه 3 نوع فرعی بی توجه،بیش فعال-تکانشگر ویانوع مرکب آن تقسیم می شود(گاب،2005).حدود 3 تا 5 درصدکودکان سنین مدرسه دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی هستند ودرپسرها2-9برابرشایع تر است.در مطالعات کشور ما شیوع آن 5/5الی8/5 درصدگزارش شده است.همچنین فیاد وهمکاران(2007)درگزارش های خود،اظهار می کند که شیوع این اختلال در کشورهای ثروتمند بیشتراز کشورهای فقیراست.همچنین عوامل خانوادگی مثل تعداد فرزندان،سابقه ی ابتلای والدین به بیش فعالی یاسایراختلالات روان پریشی ووزن پایین هنگام تولد می تواند از دیگرعوامل بروز این اختلال باشد همچنین 30تا70 درصد از کودکانی که دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی هستند علائم این اختلال راتا بزرگسالی نیز از خود نشان می دهند
روش های تعامل با بیش فعالی (ADHD) درکودکان
فهرست مطالب
مشخصات رفتاری کودکان بیش فعال با تاکید براختلال درنقص توجه. 7
اولیا وتعامل با کودکان بیش فعال : 9
راهبردهای آموزشی در اصلاح رفتار: 15
اجرای نقش مثبت از طریق تئاتر و نمایش: 16
راهبردهای آموزشی در اصلاح رفتار: 18
اجرای نقش مثبت از طریق تئاتر و نمایش: 19
نقش بازی در کاهش اختلالات بیش فعالی: 25
Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD, similar to hyperkinetic disorder in the ICD-10) is a neurodevelopmental psychiatric disorder in which there are significant problems with executive functions (e.g., attentional control and inhibitory control) that cause attention deficits, hyperactivity, or impulsiveness which is not appropriate for a person's age. These symptoms must begin by age six to twelve and persist for more than six months for a diagnosis to be made. In school-aged individuals inattention symptoms often result in poor school performance. Although it causes impairment, particularly in modern society, many children with ADHD have a good attention span for tasks they find interesting.
اختلال کم‌توجّهی بیش‌فعالی (به انگلیسی: Attention-deficit hyperactivity disorder) (به صورت مخفف: ADHD) یک اختلال رفتاری رشدی است. معمولاً کودک توانایی دقّت و تمرکز بر روی یک موضوع را نداشته، یادگیری در او کند است و کودک از فعّالیّت بدنی غیر معمول و بسیار بالا برخوردار است. این اختلال با فقدان توجه، فعّالیت بیش‌ازحد، رفتارهای تکانشی، یا ترکیبی از این موارد همراه است. هر کودکی با شک ADHD باید به دقت تحت نظر یک پزشک معاینه گردد. بسیاری از این کودکان، یک یا چند اختلال رفتاری دیگر نیز دارند. همچنین ممکن است یک مشکل روانی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی داشته باشند.
شامل 18 صفحه فایل word
هدف : از نظر بالینی تحریک پذیری در 25 تا 45 درصد از کودکان مبتلا به اختلالات نقص توجه یا کمبود توجه/بیش فعالی ADHD [1]تاثیر می گذارد. در عین حال ، ما در خصوص آن گونه مداخلاتی که در درمان کودکان مبتلا به این اختلالات و تحریک پذیری موثر هستند و همزمان با تحریک پذیری رخ می دهند ، آگاهی نداریم. ما از اطلاعات به دست آمده از مطالعه درمانی مرکب کودکان مبتلا به اختلال ADHD برای بیان سه نوع هدف استفاده نمودیم: 1- مشخص کردن این موضوع که آیا تحریک پذیری در کودکان مبتلا به اختلال ADHD را می توان از دیگر نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای ((ODD [2]متمایز ساخت؟ 2- بررسی این که آیا درمان ADHD در درمان تحریک پذیری موثر است ؟ 3- بررسی این که چگونه تحریک پذیری بر نتایج درمان ADHD تاثیر می گذارد.
روش ها : در تجزیه وتحلیل ثانویه داده ها از MTA شامل تجزیه و تحلیل چند متغیری وتمایل به درمان اثرات تصادفی مدل های رگرسیون استفاده شد.
ADHD 1-. اختلالی است که در آن پُرتحرکی، بی‌توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد. حدود 12-7 درصد کودکان به این بیماری مبتلا هستند و در پسرها شایع‌تر است. ممکن است در بعضی بیشتر علائم پرتحرکی و رفتارهای ناگهانی و در بعضی بیشتر علائم بی‌توجهی به چشم بخورد. علائم این بیماری قبل از 7 سالگی شروع میشود ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدی ایجاد می‌کند و مورد توجه قرار می‌گیرد.
2-اختلال نافرمانی مقابله‌ای (Oppositional defiant disorder) اختلالی رفتاری در دوران کودکی که کودک مبتلا به آن رفتارهای متمرّدانه یا ناسازگار یا خصمانه در برابر منابع اقتدار نشان میدهد. این اختلال یک الگوی رفتاری و مستمر از نافرمانی، پرخاشگری و به چالش کشیدن (تحریک) والدین، معلمان و دیگر مسئولان است که فراتر از رفتار عادی در روان‌شناسی رشد کودکان است.مبتلایان ممکن است بسیار لجباز و عصبانی به نظر رسند.اگر کودک اختلال رفتاری (Conduct Disorder;CD) نشان دهد، تشخیص ODD ممکن نیست.
Treatment of Children With Attention-Deficit/Hyperactivity
Disorder (ADHD) and Irritability: Results From the
Multimodal Treatment Study of Children With ADHD (MTA)
Lorena Fernandez de la Cruz, PhD, Emily Simonoff, MD, James J. McGough, MD,
Jeffrey M. Halperin, PhD, L. Eugene Arnold, MD, MEd, Argyris Stringaris, MD, PhD, MRCPsych
Objective: Clinically impairing irritability affects 25% to
45% of children with attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD); yet, we know little about what interventions are effective in treating children with ADHD and
co-occurring irritability. We used data from the Multimodal Treatment Study of Children With ADHD (MTA)
to address 3 aims: to establish whether irritability in
children with ADHD can be distinguished from other
symptoms of oppositional defiant disorder (ODD); to
examine whether ADHD treatment is effective in treating
irritability; and to examine how irritability influences
ADHD treatment outcomes.
Method: Secondary analyses of data from the MTA included multivariate analyses, and intent-to-treat randomeffects regression models were used.
Results: Irritability was separable from other ODD
symptoms. For treating irritability, systematic stimulant
treatment was superior to behavioral management but not
to routine community care; a combination of stimulants
and behavioral treatment was superior to community care
and to behavioral treatment alone, but not to medication
alone. Irritability did not moderate the impact of treatment on parent- and teacher-reported ADHD symptoms
in any of the 4 treatment groups.
Conclusion: Treatments targeting ADHD symptoms are
helpful for improving irritability in children with ADHD.
Moreover, irritability does not appear to influence the
response to treatment of ADHD.
Clinical trial registration information—Multimodal
Treatment Study of Children With Attention Deficit
and Hyperactivity Disorder (MTA); http://www.
clinicaltrials.gov; NCT00000388.
Key Words: irritability, attention-deficit/hyperactivity
disorder, oppositional defiant disorder, treatment outcomes
J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2015;54(1):62–70
تعداد صفحات فارسی= 18
تعداد صفحات لاتین= 7 ص دو ستون