کاهش جریان خون موجب هیپوکسی ، هایپرکاپنه و اسیدوز و افزایش جریان خون و در نتیجه اتساع عروقی می شود.
این حالت در ترومای شدید سر و به ویژه در کودکان دیده
می شود.
برای دانلود کل پاپورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:
*مقاله اختلال اضطرابی*
تعداد صفحات:6
فرمت فایل:word
اختلالهای اضطرابی:
مضطرب بودن تا اندازه ای به عنوان بخشی از یک پاسخ مقابله ای طبیعی به مسائل زندگی روزمره در نظر گرفته می شود. با این حال، زمانی که اضطراب شدید و یا نا متناسب با موقعیت باشد به عنوانیک اختلال و یا یک شک مشکل بالینی در نظر گرفته می شود. تعاریف ارائه شده در مورداضطراب به عنوان یک پدیده بالینی متفاوت می باشند. بعضی از تعاریف بر علائم فیزیولوژیکی و بعضی بر علائم روانشناختی تأکید می ورزند. بطور کلی د رمورد این که آیا علائم فیزیولوژکی و روان شناختی هر دو برای تشخیص لازمند یا این که این علائم تا چه میزان باید آشکار شوند تا اضطراب به عنوان یک اختلال در فرد تشخیص داده شود. توافق نظر کمی وجود دارد.
اختلال اضطراب منتر: همان طور که درمورد بیماری افسردگی گفته شد، توصیفهای DSM III-R از اختلال اضطراب منتشر (GAD) اختصاصی تر از توصیفهای ICD-9 می باشد. ملاک هایی تشخیص اختلال اضطراب منتشر در جدول 7-1 آمده است.
هدف : از نظر بالینی تحریک پذیری در 25 تا 45 درصد از کودکان مبتلا به اختلالات نقص توجه یا کمبود توجه/بیش فعالی ADHD [1]تاثیر می گذارد. در عین حال ، ما در خصوص آن گونه مداخلاتی که در درمان کودکان مبتلا به این اختلالات و تحریک پذیری موثر هستند و همزمان با تحریک پذیری رخ می دهند ، آگاهی نداریم. ما از اطلاعات به دست آمده از مطالعه درمانی مرکب کودکان مبتلا به اختلال ADHD برای بیان سه نوع هدف استفاده نمودیم: 1- مشخص کردن این موضوع که آیا تحریک پذیری در کودکان مبتلا به اختلال ADHD را می توان از دیگر نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای ((ODD [2]متمایز ساخت؟ 2- بررسی این که آیا درمان ADHD در درمان تحریک پذیری موثر است ؟ 3- بررسی این که چگونه تحریک پذیری بر نتایج درمان ADHD تاثیر می گذارد.
روش ها : در تجزیه وتحلیل ثانویه داده ها از MTA شامل تجزیه و تحلیل چند متغیری وتمایل به درمان اثرات تصادفی مدل های رگرسیون استفاده شد.
ADHD 1-. اختلالی است که در آن پُرتحرکی، بی‌توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد. حدود 12-7 درصد کودکان به این بیماری مبتلا هستند و در پسرها شایع‌تر است. ممکن است در بعضی بیشتر علائم پرتحرکی و رفتارهای ناگهانی و در بعضی بیشتر علائم بی‌توجهی به چشم بخورد. علائم این بیماری قبل از 7 سالگی شروع می‌شود ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدی ایجاد می‌کند و مورد توجه قرار می‌گیرد.
2-اختلال نافرمانی مقابله‌ای (Oppositional defiant disorder) اختلالی رفتاری در دوران کودکی که کودک مبتلا به آن رفتارهای متمرّدانه یا ناسازگار یا خصمانه در برابر منابع اقتدار نشان می‌دهد. این اختلال یک الگوی رفتاری و مستمر از نافرمانی، پرخاشگری و به چالش کشیدن (تحریک) والدین، معلمان و دیگر مسئولان است که فراتر از رفتار عادی در روان‌شناسی رشد کودکان است.مبتلایان ممکن است بسیار لجباز و عصبانی به نظر رسند.اگر کودک اختلال رفتاری (Conduct Disorder;CD) نشان دهد، تشخیص ODD ممکن نیست.
Treatment of Children With Attention-Deficit/Hyperactivity
Disorder (ADHD) and Irritability: Results From the
Multimodal Treatment Study of Children With ADHD (MTA)
Lorena Fernandez de la Cruz, PhD, Emily Simonoff, MD, James J. McGough, MD,
Jeffrey M. Halperin, PhD, L. Eugene Arnold, MD, MEd, Argyris Stringaris, MD, PhD, MRCPsych
Objective: Clinically impairing irritability affects 25% to
45% of children with attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD); yet, we know little about what interventions are effective in treating children with ADHD and
co-occurring irritability. We used data from the Multimodal Treatment Study of Children With ADHD (MTA)
to address 3 aims: to establish whether irritability in
children with ADHD can be distinguished from other
symptoms of oppositional defiant disorder (ODD); to
examine whether ADHD treatment is effective in treating
irritability; and to examine how irritability influences
ADHD treatment outcomes.
Method: Secondary analyses of data from the MTA included multivariate analyses, and intent-to-treat randomeffects regression models were used.
Results: Irritability was separable from other ODD
symptoms. For treating irritability, systematic stimulant
treatment was superior to behavioral management but not
to routine community care; a combination of stimulants
and behavioral treatment was superior to community care
and to behavioral treatment alone, but not to medication
alone. Irritability did not moderate the impact of treatment on parent- and teacher-reported ADHD symptoms
in any of the 4 treatment groups.
Conclusion: Treatments targeting ADHD symptoms are
helpful for improving irritability in children with ADHD.
Moreover, irritability does not appear to influence the
response to treatment of ADHD.
Clinical trial registration information—Multimodal
Treatment Study of Children With Attention Deficit
and Hyperactivity Disorder (MTA); http://www.
clinicaltrials.gov; NCT00000388.
Key Words: irritability, attention-deficit/hyperactivity
disorder, oppositional defiant disorder, treatment outcomes
J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2015;54(1):62–70
تعداد صفحات فارسی= 18
تعداد صفحات لاتین= 7 ص دو ستون
لینک پرداخت و دانلود
*پایین مطلب * فرمت فایل :Word ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه:8
فهرست مطالب:
اختلال استرس پس از سانحه یا P.T.S.D
درمان اسکیزوفرنی
خانواده درمانی
گروه درمانی
disosorder )
برای آنکه بیماری مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه شود باید یک استرس هیجانی را که شدت آن برای هر کس آسیب رسان خواهد بود تجربه کند . چنین ضربه هایی مشتملند بر ، جنگ ، سوانح طبیعی ، تجاوز به عنف و تصادفات شدید .
ـ اختلال استرس پس از سانحه مرکب است از :
فرمت:word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:46
فهرست مطالب:
فصل اول: مقدمه2 بیان مسأله4 سوالات پژوهشی6 اهداف تحقیق6 فرضیه های تحقیق7 تعریف اصطلاحات عمومی10 تعریف عملیاتی10فصل دوم: تاریخچه نوجوانی13 نوجوانی16 جهش نموی نوجوانی20 تفکر انتزاعی در دوران نوجوانی21 تقسیم بندی نوجوانی به مراحل خاص24 نوجوان و خانواده26 طبقه بندی مشکلات نوجوانان29 بزهکاری30 بزهکاری نوجوانان34 دیدگاه هایی در مورد بزهکاری35 علل بزهکاری39 اختلالات شخصیت46 سبب شناسی اختلالات شخصیت53 طبقه بندی اختلالات شخصیت در Dsm- IV60 طبقه بندی اختلالات شخصیت در ICD- 1061 اختلال شخصیت پارانوئید63 اختلال شخصیت اسکیزوئید69 اختلال شخصیت اسکیزوتایپال73 اختلال شخصیت مرزی75 اختلال شخصیت هیستریک78 اختلال شخصیت خودشیفته85 اختلال شخصیت دوری گزین83 اختلال شخصیت وابسته86 اختلال شخصیت وسواسی- جبری89 اختلال شخصیت انفعالی- پرخاشگر91 اختلال شخصیت ضد اجتماعی92 علل رفتار ضد اجتماعی102 سابقه تاریخی اختلال شخصیت ضد اجتماعی111 همه گیر شناسی اختلال شخصیت ضد اجتماعی115 ویژگی های بالینی اختلال شخصیت ضد اجتماعی116 تشخیص افتراقی اختلال شخصیت ضد اجتماعی119 سیر و پیش آگهی اختلال شخصیت ضد اجتماعی122 مشخص کردن اختلال شخصیت ضد اجتماعی123 درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی126 سایر اختلالات شخصیت130فصل سوم: جامعه تحقیق133 نمونه و روش نمونه گیری133 ابزار اندازه گیری133 روش تحقیق136 روش تحلیل داده ها136فصل چهارم: جدول داده ها138 تجزیه و تحلیل آماری140 بحث در مورد یافته های به دست آمده141 نمودار ستونی داده ها142 فصل پنجم: خلاصه پژوهش145 نتیجه گیری147 محدودیتها148 پیشنهادات148 منابع149
مقدمه:
منظور از اختلالات شخصیت، الگوهایی از رفتار غیر انطباقی است. به طوری که هنگامی ویژگیهای شخصیت چنان انعطاف ناپذیر و غیر انطباقی شوند که کارکرد فرد را به میزان چشمگیری مختل کنند، در این صورت به اختلالهای شخصیت تبدل می شوند.
اختلالات شخصیت در واقع شیوه های نامناسب برای حل مسئله و کنار آمدن با فشار روانی هستند که اغلب در اوایل نوجوانی بروز می کنند و در سراسر بزرگسالی ادامه می یابند.
افراد مبتلا به اختلالات شخصیت معمولا ناراحتی یا اضطرابی احساس نمی کنند، انگیزشی برای تغییر رفتار خود نشان نمی دهند و برخلاف افراد اسکیزوفرنیایی تماس خود را با واقعیت از دست نمی دهند و نابسامانی چشمگیری در رفتارشان مشاهده نمی شود.
در III DSM از 12 نوع اختلالات شخصیت یاد شده است که یکی ازآنها اختلال شخصیت ضد اجتماعی است که در این پژوهش مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
افرادی که به اختلال شخیت ضد اجتماعی مبتلا هستند فاقد حس مسئولیت و درک اخلاقی هستند و توجهی به دیگران ندارند. رفتار آنها کم و بیش زیر سلطه نیازهای خود آنان است و به عبارت دیگر آنها فاقد وجدان هستند.
اختلال شخصیت ضد اجتماعی الگوی رفتاری خاصی است مشخص با شرارت، اعمال ضد اجتماعی، جنایی که در کودکی و اوایل نوجوانی شروع می شود و منجر به اختلالات شدید در خیلی از زمینه های زندگی مثل روابط خانوادگی، تحصیل، شغل، خدمت سربازی و ازدواج می گردد.
علام اساسی این اختلال عبارتند از: بی قراری، میدان توجه کوچک، نزاعهای مکرر که اغلب منجر به درگیری با افراد دیگر می شود، سابقه تحصیلی خراب، فرار از منزل، سابقه شغلی ناموفق، درگیری با پلیس، دروغگویی، هرزگی، بی مبالاتی در رفتار جنسی، همجنس خواهی، عدم احساس گناه، فقدان محبت، اضطراب، عدم وجود شرم و حیا و غیره.
شیوع اختلال شخصیت ضد اجتماعی میان نوجوانان بسیار دیده می شود. زیرا دوره نوجوانی مرحله حساسی از رشد یک انسان است و دوره نوجوانی در میان دوران رشد انسان، یکی از حقایق قطعی و غیر قابل سوال می باشد.
همانطور که در هر دوره جبر تاریخ جوی بوجود می آورد که باعث ظهور بعضی افراد می گردد، حوادث فرهنگی و اجتماعی نیز نوجوانی را به عنوان یک مرحله قطعی و مشخص در رشد انسان بوجود آورده است که زمینه ای است برای مطالعات وسیع.
بیان مسأله:
نوجوانی به عنوان دوره انتقال از کودکی به بزرگسالی، مرحله ای بسیار با ارزش در فرایند رشد و تکامل فرد است. سنین بین 12 تا 19 سالگی همیشه یک مرحله آمادگی برای نوجوانان بوده است تا به تدریج با کسب دانش و تجارب لازم مسئولیت های پخته تر و پیچیده تری را در جامعه بر عهده گیرند. امروز با رشد جمعیت و گسترش شهرها و صنعتی شدن جوامع و تنوع وسایل ارتباط جمعی و نیز دوره های گسترده و متنوع آموزش و پرورش و امکانات شغلی و حرفه ای و تحولات درونی خانواده ها از نظر روانی وعاطفی و غیره، دوره نوجوانی به عنوان یک واقعیت مشخص و معین جای خود را در زندگی هر فرد یافته است و طبیعتاً برای والدین، مربیان تعلیم و تربیت و مسئولان اضطرابها و نگرانیهای زیادی را موجب شده است. نوجوانی نمایانگر رشد نهایی کودکی و آستانه ورود او به مرحله بزرگسالی است. در دوران کودکی، کودک به سرعت رشد می کند و بنیان مفهوم خود نظام ارزشی خویش را در خانواده استوار می سازد. نوجوان در خلال تغییرات روانی- جنسی خود در این دوره کاملا متاثر از باورها، اعتقادات، انتظارات و معیارهای اخلاقی، مذهبی، اجتماعی والگوهای فرهنگی خانواده است. و درست در همین مرحله است که نوجوان با مشکل اساسی بحران هویت مواجه می شود.
ساخت و روابط خانوادگی به ویژه رابطه به ویژه والدین با فرزندان در علت شناسی بزهکاری نوجوانان نقش کلی و بسیار مهمی دارد، خواه رفتار و اعمال ضد اجتماعی نوجوان منشأ و سرچشمه زیستی و بیولوژیکی داشته باشد یا معلول فرایندهای پیچیده اجتماعی باشد، تحقیقات نشان می دهد که شرایط خانواگی به عنوان یک عامل بسیار مهم و موثر در بزهکاری نوجوانان به حساب آمده است.
اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی از اختلالاتی است که از دوره حساس نوجوانی آغاز می شود و نوجوانان بسیاری در معرض ابتلاء به این اختلال هستند.
عوامل بسیاری در مبتلا شدن به اختلال شخصیت ضد اجتماعی دخالت دارند که از جمله می توان به روابط خانوادگی تنش زا، بزهکاری، طلاق، از دست دادن والدین اشاره که در این رساله به توضیح تک تک آنها خواهیم پرداخت.
سوالات پژوهشی:
آیا رابطه معناداری میان محرومیت از والد و اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود دارد؟
آیا رابطه معناداری میان محرومیت از والد و اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود ندارد؟
اهداف تحقیق:
هدف از این تحقیق این است که بدانیم آیا از نظر زمینه های رفتاری و روانی وشخصیتی میان نوجوانان والد دار و بدون والد تفاوتی وجود دارد یا خیر؟
هدف دیگر این است که میزان شیوع اختلال شخصیت ضد اجتماعی را میان نوجوانان والد دار و بدون والد تعیین کنیم.
هدف دیگر این است که در صورت مشخص شدن تفاوتها، نتایج در اختیار موسسات و کسانی که در کار تعلیم و تربیت و آموزش نوجوانان هستند، قرار بگیرد تا گامی موثر باشد در تدوین برنامه های منظم برای رفع مسائل و مشکلاتی که ممکن است در میان نوجوانان وجود داشته باشد.
فرضیه های تحقیق:
H0: رابطه معناداری میان محرومیت از والد و اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود دارد.
H1: رابطه معناداری میان محرومیت از والد و اختلال شخصیت ضد اجتماعی وجود ندارد.