استاندارد جوشکاری خطوط لوله وتاسیسات وابسته

اختصاصی از فایل هلپ استاندارد جوشکاری خطوط لوله وتاسیسات وابسته دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

استاندارد جوشکاری خطوط لوله وتاسیسات وابسته (118 صفحه)

IPI 1104

دانلود تحقیق تشریح انواع روش های جوشکاری لوله ها

اختصاصی از فایل هلپ دانلود تحقیق تشریح انواع روش های جوشکاری لوله ها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق تشریح انواع روش های جوشکاری لوله ها در 101 صفحه با فرمت ورد بسیار جامع شامل بخش های زیر می باشد:

فصل اول عملیات آماده سازی درز جوش در لوله ها

آماده سازی لبه ها

عملیات تمیز نمودن سطوح اتصال

جفت نمودن لوله ها

انجام دادن خال جوش ها

سوراخ کلید ( The keyhole )

دادن حرکت سرد و گرم به الکترود ( Whipping Technique )

متوقف نمودن جوشکاری

فصل دوم جوشکاری به روش سربالا بر روی لوله های با ضخامت بالا ( روش G5 ) پاس ریشه

سوراخ کلید ( KEY  HOLE )

شروع به پاس ریشه

جوشکاری سربالای پاس ریشه

قطع نمودن و شروع مجدد

جوشکاری عمودی پاس ریشه در حالت سربالا

جوشکاری تخت پاس ریشه

جوشکاری نیمه دوم لوله

روش اتصال نهایی (Iie  in  )

بازرسی جوش

جفت نمودن بد، درز جوش با فاصله زیاد

آماده سازی بد و درز جوش بیش از اندازه بسته

آماده سازی بد، درز جوش باز و بسته در نقاط مختلف لوله

آماده سازی بد و پیشانی پخ خیلی نازک بوده

جوشکاری پاس ریشه با الکترودهای کم هیدروژن

خلاصه ای از جوشکاری  پاس ریشه

فصل سوم جوشکاری پاس ریشه با روش تیگ( GTAW )

روش تیگ ( GTAW )

دستگاه جوشکاری

گاز محافظ

ترج مخصوص جوش‌ آرگون ( GTAW )

الکترودها

آماده سازی درز اتصال

روش جوشکاری پاس ریشه

توقف و شروع مجدد جوشکاری

برقراری اتصال ( Iie- in )

فصل چهارم پاس های پر کن و پاس رو

لایه های چند تایی                                    

  آماده سازی برای پاس ریشه

تنظیم شدت جریان

زاویه الکترود

جوشکاری پاسهای میانی ( پاسهای پر کن )

توقف و شروع مجدد

اتصال نهایی

پاس رو

الکترودهای کم هیدروژن

فصل پنجم جوشکاری  لوله های با ضخامت دیواره کم

روش سرازیر

روش افقی ( 2G )

آماده سازی درز جوش

  انجام خال جوش ها

پاس ریشه

توقف و شروع مجدد

اتصال نهایی

آماده سازی برای پاس دوم

پاس دو ( HOT PASS )

پاس های میانی ( پاس های پرکن )

جفت نمودن نامناسب لوله

موقعیت 45 درجه ( 6G )

فصل ششم جوشکاری افقی لوله ( حالت G2 )

آماده سازی لوله

جوشکاری پاس ریشه به روش G2

توقف و شروع مجدد

به وجود آوردن اتصال ( Iie in )

جفت نمودن اشتباه

انجام پاس ریشه با الکترودهای کم هیدروژن

پاس دوم

پاس سوم و چهارم

  فصل اول عملیات آماده سازی درز جوش در لوله ها

عملیات آماده سازی درز لوله یکی از مراحل اساسی جوشکاری لوله بوده چرا که کیفیت جوش در ارتباط نزدیکی با نحوه آماده سازی لوله می باشد. در بعضی موارد، آماده سازی اشتباه اتصال میتواند منجر به بروز معایب و شکست در قطعه گردد. جوشکار لوله می بایستی اطلاعات مهارت کافی جهت آماده سازی لوله داشته باشد که این خود اولین گام در جهت حصول به جوش با کیفیت قابل قبول می باشد.

عملیات ذکر شده از 4 مرحله تشکیل شده است :

1- آماده سازی لبه ها

2- تمیز نمودن سطوح اتصال درز جوش

3- جفت کردن لوله ها

4- خال جوش زدن لوله ها

هر کدام از این مراحل به طور جداگانه مورد بحث قرار خواهند گرفت ولی ابتدا خلاصه ای در مورد نحوه جوشکاری لوله آورده خواهد شد. تکه هایی از لوله با طول کوتاه  یا به عنوان دیگر نیپل جهت صرفه جویی در لوله برای تمرین مورد استفاده قرار می گیرد. البته باید توجه نمود که طول لوله اگر خیلی کوتاه باشد سرعت سرد شدن جوش به حدی تحت تأثیر قرار گرفته که جوش شرایط کافی را جهت جوش  طول های بلند از لوله مهیا نمی نماید. بنابراین معمولاً در طول 7  اینچ برای هر کدام از دو لوله ای که مورد جوشکاری قرار می گیرند توصیه میگردد. تجربه نشان داده است که طول ذکر شده در سرعت سرد شدن جوش  تأثیری باقی نمی گذارد. همانطور که قبلاً نیز ذکر شد دو روش مختلف  برای جوشکاری لوله مورد استفاده قرار می گیرند. برای لوله هایی با ضخامت کم، روش سرازیر و برای لوله های با ضخامت بالا ، روش سربالا استفاده می شود. به جز چند مورد جزئی از قبیل اندازه اتصال و جوشکاری خال جوش ها، روش آ‌ماده سازی لوله برای هر دو روش یکسان می باشد.

1- آماده سازی لبه ها :

معمولاً از اتصال نوع جناغی یکطرفه جهت جوشکاری لوله ها استفاده می شود. به قسمت های مختلفی که مورد اتصال قرار می گیرند نام های مختلفی داده شده است که در شکل 1 ذکر شده است .این  اسامی بیشتر در جوشکاری لوله ها مورد استفاده قرار می گیرند.        

شکل شماره2 مشخصات استاندارد معین شده برای جوشکاری لوله های با ضخامت بالا که توسط  روش جوشکاری قوس با الکترود روپوش دار انجام می گیرد را مشخص می  کند. زاویه شیار این نوع اتصال75 درجه می باشد. جهت حصول به این زاویه، زمانی که لوله ها جهت شروع به جوشکاری جفت می شوند زاویه پخ در  انتهای هر کدام از لوله می بایستی برابر با نصف زاویه شیار یعنی 5/37 درجه باشد...

.

.

.

جوشکاری پاس ریشه با الکترودهای کم هیدروژن

معمولاً در پاس ریشه از الکترود کم هیدروژن کمتر استفاده می شود. چرا که احتیاج به مهارت بسیار بالای جوشکاری دارد. پاس ریشه لوله های فشار قوی معمولاً با الکترودهای با قدرت نفوذ بالا مثل E 6010 و یا به وسیله روش  GTAW جوشکاری گشته و سایر پاس ها توسط  الکترود کم هیدروژن پر میگردد. اما با این وجود در صورتی که مهارت و دقت کافی در امر جوشکاری شود می توان پاس ریشه را با الکترود کم هیدروژن انجام داد. البته نکات زیر حتماً بایستی رعایت گردد.

قطر پوشش الکترودE 7018 ( 8/1 ) از الکترود E 6010  8/1 بیشتر می باشد. پوشش با ضخامت بالاتر الکترود E 7018  اجازه نزدیک شدن بیش از اندازه قوس را به پیشانی پخ نمی دهد. بنابراین برقرار نمودن طول قوس مناسب مشکل می باشد. جوشکاری با قوس بلند نیز سبب به وجود آمدن عیبی به نام Suck- in ( مراجعه به شکل 25 ) می شود. علاوه بر آن، ضخامت بیشتر پوشش مانع حرکت آزاد الکترود میگردد. بنابر دلایل فوق، جهت پاس ریشه از الکترود کم هیدروژن با قطر کمتر ( 093/ ) استفاده می شود. قطر پوشش این الکترود تقریباً برابر با قطر الکترود E 6010 سایز 8/1 می باشد.       

هنگام جوشکاری با الکترود کم هیدروژن در صورت برقرار نمودن ناصحیح قوس، وجود رطوبت در درز جوش و یا الکترود مرطوب، مک های گازی تولید می گردند. جهت جلوگیری از به وجود آمدن این مک ها، قوس  را در قسمت جلوی محل شروع روشن کرده و سریعاً طول قوس را به اندازه مورد نیاز می رسانیم. سپس قوس را به محل شروع برگردانده و به محض تشکیل حوضچه مذاب جوشکاری را آغاز میکنیم.       

اتصال مرطوب را نیز با مشعل اکسی استیلن می توان گرم و خشک نمود. پوشش فلاکس الکترود نسبت به جذب رطوبت بسیار حساس بوده و می بایستی در محل  خشک نگهداری شوند. الکترودهایی که در قوطی های باز می باشند در کوره بین درجه حرارت 300 و 400 درجه فارنهایت گرم می شوند. الکترودهایی که در معرض رطوبت قرار گرفته اند به مدت یک ساعت در درجه حرارت 800-600 درجه فارنهایت نگهداری میشوند.     

هنگام استفاده از الکترودهای کم هیدروژن، از شدت جریانهای بالا استفاده میشود. این نوع الکترودها دارای قوس نرمی  بوده ولی قدرت نفوذ آن به اندازه الکترودهای با پوشش نازکتر نمی باشد. پوشش ضخیم  این نوع الکترود لایه ضخیمی از گل جوش بر روی  حوضچه مذاب تشکیل میدهد که باعث آن شده که سرعت خنک شدن آرامتر بوده و فلز مذاب مدت زمان بیشتری به حالت مایع باقی بماند...

.

.

.

آماده سازی درز جوش

مشخصات استاندارد درز جوش برای لوله های با ضخامت کم در شکل 61 نشان داده شده است معمولاً قسمتی از لوله که مورد جوشکاری قرار می گیرد قبلاً در کارگاه پخ خورده و سپس به منطقه عملیاتی برده می شود. درغیر این صورت لازم است که لوله را با برش اکسی اسیتیلن بریده و سپس به وسیله دستگاه سنگ پخ زده، سطح پخ می بایستی کاملاً تمیز بوده و عاری از هر گونه پوشش اکسید حاصل از برش اکسی اسیتیلن باشد.        

قبل از جوشکاری درز اتصال باید از هر گونه ماده خارجی مانند گریس، روغن، زنگ زدگی و رنگ تمیز گردد. در منطقه عملیاتی این کار به وسیله دو کارگر که جلوتر از جوشکاران کار می کنند انجام می گیرد. بعضاً کارگر دوم جلوتر از جوشکاران لوله ها را جفت کرده و آماده جوشکاری می نماید. برای تمرین جوشکاری، لوله های کوتاه همانند لوله های با ضخامت بالا جفت می گردند منتهی در این مورد قطر سیمی که بین دو لوله قرار می گیرد بایستی 10/1 بوده که برابر با فاصله درز جوش می باشد.

  انجام خال جوش ها

پس از آنکه لوله ها به طور صحیح فاصله داده شده و بر روی هم قرار گرفتند آماده جوشکاری میگردند ( شکل 62 ) برای انجام خال جوشها و پاس ریشه الکترودهای E6010 IP, E6010 یا E7010-A مورد استفاده قرار می گیرند. در حالتی که ضخامت لوله 8/1 و یا کمتر بوده از الکترود 8/1 استفاده می شود. برای لوله های ضخیم تر از الکترود 32/5 استفاده می شود. در روش سرازیر  الکترودهای کم هیدروژن مورد استفاده قرار نمی گیرند. در جوش پاس ریشه در روش سرازیر، شدت جریان معمولاً خیلی بالا می باشد. این شدت جریان می بایستی بین 100 تا 140 آمپر جریان مستقیم می باشد. نحوه انجام خال جوشها در شکل 63 نشان داده شده است.

همچنین درشکل 63 زاویه صحیح الکترود 10 تا 15 درجه مشخص شده است. قوس در قسمت جلوی درز اتصال جوش روشن شده، طول آن بلند انتخاب شده تا ثبات لازم و حفاظت گاز فراهم گردد. همچنان که در شکل 64 نیز نشان داده شده است پس از آن قوس به محل درز جوش برده شده به طوری که به درون درز فشار داده شود. به خاطر به کار بردن شدت جریان بالا در پاس ریشه حتی موقعی که الکترود در تماس با فلز پایه لوله بوده نیز قوس برقرار می باشد. با حفظ زاویه صحیح الکترود جوشکار تشکیل حوضچه و سوراخ  کلید را زیر نظر دارد. به محض آنکه فلز مذاب به اندازه کافی رسوب داده شود فاصله و درز را پر میکند الکترود را در درز جوش به سمت پایین حرکت داده و برای آنکه قوس خاموش نشود فشارکمی به انتهای الکترود داده می شود. ممکن است که در حین کشیدن الکترود در درز  جوش به سمت پایین، الکترود به سطح کار بچسبند...

دانلود تحقیق انواع جوشکاری

اختصاصی از فایل هلپ دانلود تحقیق انواع جوشکاری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 تحقیق  انواع جوشکاری در 14 صفحه با فرمت ورد به همراه تصاویر شامل بخش های زیر می باشد:

تعریف جوشکاری .............................  1

جوشکاری اصطکاکی ...........................  1

جوشکاری با لیزر ...........................  2

جوشکاری مافوق صوت ......................... 4

جوشکاری زیرپودری ..........................  6

جوشکاری درزیر آب ..........................  6

جوشکاری خال ، شکاف وطرح

تعریف جوشکاری:

 جوشکاری فرایندی است که در آن اتصالی از نوع دایم به واسطه پیوندهای پایدار بین اتمی میان دو یا چند سطح مختلف انجام می شود و زمینه آن گرم شدن موضعی یا کلی و در نتیجه آن تغییر شکل دایم یا جزیی می باشد.

جوشکاری اصطکاکی :

اساس فرایند جوش فوق بر اصل تبدیل انرژی مکانیکی ( جنبشی ) به انرژی گرمایی استوار می باشد . در این نوع جوش، دو قسمت قطعات مورد اتصال ، به هم نزدیک شده ( با فشاراولیه ) و با ایجاد گرما توسط حرکت دورانی سریع یکی بر دیگری و مالش و اصطکاک دو قطعه ، موجب ایجاد حالت پلاستیسیته ( خمیری ) در لبه های اتصال شده و با فشار اعمال شده ی نهائی دو قطعه به هم فرو رفته و عمل اتصال انجام می گیرد  .

متدهای جوشکاری اصطکاکی

1-  جوشکاری اصطکاکی خطی        

2- جوشکاری اصطکاکی دورانی

  3- جوشکاری اصطکاکی داخلی

محدودیتهای جوشکاری اصطکاکی:

1-  حتما بایستی یکی از دو قطعه کار‌‌‌ گرد باشد یا قابل بسته شدن به گیره بوده و بتوا ن  آن را به گردش در آورد .

2- حتما بایستی قطعه از جنسی باشد که در برابر فشار وگشتاور مقاوم باشد .  مزایای جوشکاری اصطکاکی :

1-عدم نیاز به فلاکس یا روانکار2 - عدم نیاز به مفتول پرکننده و گاز محافظ      3- نیازبه انرژی (الکتریکی) کمتری از سایر روشها4 - جوشکاری بدون دود وگاز بوده وفقط کمی جرقه تولید میکند

جوشکاری با لیزر:

جوشکاری وبرشکاری با استفاده ا ز اشعه لیزراز روشهای نوین جوشکاری بوده که در دههای اخیر مورد توجه صنعت قرار گرفته وامروزه به خاطر کفیت ،سرعت وقابلیت کنترل آن به طوروسیعی درصنعت ازآن استفاده می شود به وسیله اشعه لیزر روی فلز یک حوضچه مذاب تشکیل شده وعملیات جوشکاری انجام میشود.

به طور عمده از چند نوع لیزر در جوشکاری و برشکاری استفاده میشود(عناصر لیزری):

1- جامد: مانندشیشه از جنس نئودیمم و اربیوم.

2- مایع: مانند اکسید نئودیمم وبرخی رنگها  .

3- گاز: مانند هیدروژن.آرگون وco2

4- بلورهای نیمه هادی: مانند گالیم وآلیاژهای گوگرد ....

مقاله آشنایی با گازهای محافظ در جوشکاری تیگ

اختصاصی از فایل هلپ مقاله آشنایی با گازهای محافظ در جوشکاری تیگ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 9 صفحه

تعریف و مقدمه :

گازهای محافظی که در کپسولهل ذخیره میشوند میتوانند گاز خالص ( تک گاز)، مخلوطی از دوگاز ( مخلوطهای دوتایی معروف)، یا مخلوطی از سه گاز ( مخلوطهای سه تایی معروف) باشند.

برای جوشکاری تیگ معمولا گازهای خنثی مانند آرگون یا هلیوم یا مخلوط آن دو برای حفاظت بکار میروند، که اغلب در فرآیند تیگ از گازهای مخلوط خنثی استفاده میشود، در بعضی موارد هم از مخلوطی که کمی گاز فعال دارد استفاده میشود (مانند مخلوط آرگون اکسیژن و… ).   

هنگام جوشکاری با پروسه میگ MIG گازهای خنثی خالص در جوشکاری فولاد، قوس با مشخصات خوب فراهم نمیکنند، در حالیکه گاز دی اکسید کربنCO2  خالص که گازی فعال است، قوسی با مشخصات خوب فراهم میکند. همچنین در فرآیند میگ MIG آرگون با مقدار کمی اکسیژن خصوصیات نفوذ را بهبود بخشیده و مهره جوش را کنترل میکند ( ظاهر جوش خوبی میدهد). و همچنین سوختگی کناره جوش، ناشی از عمل خیس شدگی را رفع میکند.

مخلوط گازهای آرگون و دی اکسید کربن CO2)) مخلوط خوبی برای جوشکاری فولاد است. مخلوط سه تایی گازهای آرگون، دی اکسید کربن و اکسیژن یا مخلوطهای سه تایی آرگون، دی اکسید کربن وهلیوم ترکیبات ویژه أی هستند که در فرآیندهای تیگ و میگ برای جوشکاریهای خاص فلزاتی با فلزپایه پیچیده بکار میروند.     

گاز آرگون:

آرگون گازی است بی رنگ، بی بو، بی مزه و بطور نسبی در مقایسه با گازهای بی اثر دیگر فراوانتراست. گازآرگون گاز فرعی که درهوا وجود دارد ( هر یک میلیون فوت مکعب هوا شامل 93 هزار فوت مکعب گاز آرگون است و همچنین گاز آرگون 1.4 برابراز هوا و 10 برابراز هلیوم سنگینتر است).

مقاله جوشکاری خال، شکاف و طرح

اختصاصی از فایل هلپ مقاله جوشکاری خال، شکاف و طرح دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه10

جوشکاری خال، شکاف و طرح

فرآیندهای اساسی

توصیف مهم و عمومی :

جوشکاری خال، شکاف و طرح سه فرآیند جوشکاری تمام در حوزه فلزات است که محصولی با استفاده از تولید حرارت در سطح فلز با استفاده از مقاومت نیروی جریان برق الکتریکی ایجاد می شود که این مهارت در قبل، در طول و بعد از ایجاد جریان برق برای جوش دادن نواحی مرتبط به هم سطوح فراهم م شود. شکل 17.1 این سه فرآیند را نشان می دهد : در جوشکاری خال یک قطعه فلز جوش خورده در مکان الکترود تولید می شود. اما دو یا چند قطعه ممکن است با استفاده کردن مجموعه ای از الکترودها ساخته شود.

جوش طرح مشابه جوش خال است به جز اینکه مکان قطعه به وسیلة یک طرح یا نقش برجسته ای که روی یک سطح نصب شده است یا بوسیلة بخش میانی قسمتهایی در جعبه سیم ها یا میله ها قاطع شده است.

دو یا چند طرح جوش داده شده می توانند با مجموعه ای از الکترودها ساخته شوند.

جوش شکاف یک نوع از جوش خال است به طوری که مجموعه ای متداخل از قطعه فلزات تولید شده بدست می آیند. یک خط جوش می تواند بوسیله تجهیزات خال جوش ایجاد شود ولی با عملیاتی آهسته تر. مجموعه ای از خال جوش های متفاوت ممکن است با استفاده از ماشین خط جوش تولید شود. حرکت دادن الکترودها باید به نحوی مناسب باشد تا سرعت و زمان حرکت کردن بین جوشکاری ها تنظیم شود.

حرکت اثر می تواند در طول چرخه خال جوش متوقف شود.

اصول عملیات :

عملیات جوش کاری خال و شکاف و طرح شامل یک درخواست جریان برق الکتریکی و فشار مکانیکی مغناطیس های واقعی و مناسب می باشد. جریان برق جوشکاری باید توسط الکترودها از وسط اثر عبور کند. که این بوسیلة فشارهای تولید شده بر الکترودها یا بوسیلة طرح های ساخته شده که فشار و جریان برق فشرده و متراکم را تولید می کنند ایجاد می شود.

ترتیب عملیات باید به این صورت باشد که اول به اندازه کافی برای بالا بردن دمای فلز افزایش یابد. این فلز سپس تحت فشاری که قدرت کافی برای نگه داشتن قسمتهای آن به یکدیگر را داشته باشد سرد می شود.

جریان برق و فشار باید آنقدر باشد که قطعه فلز شکل بگیرد ولی نباید آنقدر زیاد باشد که قطعه فلز از ناحیه جوشکاری بیرون رود. در طول جوشکاری جریان برق نباید آنقدر کم باشد که از گرم شدن کافی الکترودها جلوگیری کند. گرم شدن زیادی ممکن است باعث چسبیدن الکترودها با قطعه کار شود که این کار باعث کاهش طول زندگی الکترود می شود.

الب