چکیده : پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن(MBCT) و درمان فعال سازی رفتاری برای افسردگی(BATD) در افراد مبتلا به افسرده خویی صورت گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود و از طرح پژوهشی تحلیل واریانس مختلط بین- درون آزمودنی¬ها یا طرح تحلیل واریانس آمیخته استفاده شد.در این پژوهش دانشجویانی که حداقل نمره 20 را در آزمون افسردگی بک- نسخه 2- (BDI-II) بدست آورند انتخاب و سپس برپایه مصاحبه بالینی ساختار یافته بر اساسDSM-IV-TR آنهایی که تشخیص افسردگی دیس تایمیک می گرفتند، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفی 2 گروه درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن و درمان فعال سازی رفتاری برای افسردگی تقسیم شدند ، سپس دو گروه طی 8 جلسه تحت مداخلات آموزشی- درمانی قرار گرفتند. اندازه گیری متغیر های پژوهش در 4 مرحله صورت گرفت که عبارت بودند از : پیش آزمون، هفته چهارم، پس آزمون و پیگیری2 ماهه نتایج تحلیل واریانس آمیخته نشان داد ، هر دو درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن و درمان فعال سازی رفتاری، افسردگی ، کیفیت زندگی، افکار خودکشی و درماندگی آموخته شده افراد افسرده را بهبود بخشید .در واقع اثر زمان معنادار بود ( (P0/05. نتیجه این پژوهش مبتنی بر این است که MBCT و BATD به نسبت مشابهی میزان افسردگی، کیفیت زندگی ، افکار خودکشی و درماندگی آموخته شده در افراد افسرده خو را تغییر می دهند. در واقع آنها به عنوان مداخله های موج سوم شناختی -رفتاری اثر بخشی یکسانی بر متغیر های پژوهش دارند.
پایان نامه : مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن و درمان گروهی فعال سازی رفتاری برای افسردگی در افراد افسرده