لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 20
ارتباط روانشناسی با رشته تربیت بدنی
ارتباط روانشناسی با تربیت بدنی د ر غالب روانشناسی ورزشی تعریف می شود .
" روانشناسی ورزشی " علمی است که در مورد اصول روانشناختی در حیطه ورزش صحبت می‌کند. استفاده از این علم هم در جهت بهبود کارآیی ورزشی و هم بهبود جنبه‌های جامعه‌ای روانشناسی انسان است.
نشریه "پیک سلامت" فصلنامه علمی فدراسیون پزشکی ورزشی، در آخرین شماره خود درمقاله‌ای تحت عنوان روانشناسی ورزشی" ترجمه دکتر " لاله حاکمی" آورده است:
نورمن تریپلت ( Norman Triplet ) درسال ۱۸۹۷اولین فردی بود که در زمینه روانشناسی ورزشی به تحقیق پرداخت. کلمن رابرت گریفیث Coleman Robert Griffith اولین‌آزمایشگاه روانشناسی ورزشی را در دانشگاه ایلی نویز در سال ۱۹۲۵تاسیس کرد .
انجمن روانشناسی آمریکا دردهه ۵۰ شاخه روانشناسی ورزشی را تشکیل داد و پس از آن انجمن‌های متعدد علمی درمورداصول و کاربرد روانشناسی ورزشی مطالعه می‌کنند در حیطه روانشناسی ورزشی در کشور خودمان نیز بخشی از موفقیت خردسالان کاراته کا در بازیهای جهانی را علاوه بر آموزش و تمرینات و تکنیک، مرهون آشنایی و داشتن برخورد اصولی با مسایل روان شناختی این ورزشکاران هستیم.
اثرات ورزش بر سلامت روان..........................
ورزش طولانی مدت برای حفظ فواید روانی، مورد نیاز است. یک جلسه ورزش می‌تواند مثل یک دوز دارو باشد.برای آن که دارو ( یا در مورد بحث ما ورزش) اثرکافی، طولانی مدت و پایدار داشته باشد باید به مقدار لازم و مدت زمان مشخص مورد استفاده واقع شده باشد.
مطالعات متعددی نقش ورزش منظم (به‌ویژه ورزش هوازی) را در اتقاء روانی فرد نشان داده‌اند. اهمیت این یافته علمی را نباید کم انگاشت.نه تنها ورزش منظم می‌تواند آمادگی قلبی عروقی را بهبود بخشد، می‌تواند آثار مفیدی روی وضعیت خلقی ورزشکار نیز داشته باشد.
فواید روانی ورزش در همه افراد در هر سن یا هر مقدار توانایی جسمانی دیده می‌شود. ما باید این احساس نیاز را در همه اقشار و افراد جامعه برانگیزانیم تا از موقعیت‌های خود در جهت فعالیت جسمی سود برند.
کودکان نیاز ویژه‌ای به انگیزش جهت انجام فعالیت‌های ورزشی دارند. زیرا در سنین کودکی است که رفتارهای ورزشی برای تمام طول عمر تثبیت می‌شود.
سالمندان نیز نیازهای خاص خود دارند. فعالیت جسمانی می‌تواند اثرات ناتوان‌کننده سالمندی را کاهش دهد که این امر هم به وسیله تاثیرات جسمی و هم روانی اعمال می‌شود. افراد دارای ناتوانی جسمی از این قاعده مستثنی نیستند، بعضی اوقات در اجتماع به غلط تصور می‌شود که این افراد قادر به فعالیت جسمانی و ورزش نیستند درصورتی که این افراد می‌توانند به طور خاص و تحت نظر مستقیم پزشک معالج ورزش کنند.
درهر صورت می‌بایست همواره درنظر داشت که :
بین ورزش هوازی و کاهش سطح اضطراب و افسردگی ارتباط وجود دارد.
ورزش هوازی در درمان خلق پایین و اضطراب خفیف تا متوسط موثر است.
کاهش اضطراب و افسردگی ممکن‌است خود به خود و بدون ارتباط با آمادگی قلبی عروقی پدید آید.
امادگی جسمانی کاهش‌دهنده تنش‌های زندگی است بطوریکه در ورزشکاران مراجعات به پزشک کمتر از افراد عادی است.
زمان مصرف شده برای ورزش نباید زمان هدر رفته درنظر گرفته‌شوداز آنجایی که ما در یک دنیای پرتنش زندگی می‌کنیم باید قدم‌هایی را برداریم که تنش روزانه را کاهش دهیم. باید به افراد آموزش داده شود که ورزش جزیی از برنامه روزمره و در راس برنامه‌های فردی باشد.
شخصیت و ورزشکار........
شخصیت یک فرد با سه لایه مشخص نشان داده می‌شود. سطحی‌ترین آن "رفتار وابسته به نقش" فرد دراجتماع است. اما عمیقترین و پرمعناترین لایه "هسته روان شناختی" است.
برای درک ورزشکار، مربی نباید با رفتار وابسته به نقش وی اغفال شود.
ورزشکار ممکن است خیلی تند و خشن برخورد کند اما واقعیت این باشد که وی احساس ناامنی می‌کند. مربی باید زمان کافی برای مطالعه و شناخت روان - شناختی ورزشکار خود داشته باشد و بفهمد که وی واقعا در هسته روان شناختی خود چگونه است؟
اما باید به خاطر داشت که نمی‌توان از روی نوع شخصیت، به میزان زیادی در مورد کارآیی ورزشی قضاوت کرد. به طور کلی ورزشکاران نسبت به افراد غیر ورزشکار و ورزشکاران سطح قهرمانی نسبت به ورزشکاران سطوح پایین تر از نظر شخصیتی متفاوت هستند. به عنوان مثال ورزشکاران شخصیتی مستقل تر، هدفمندتر و برونگراتر از غیرورزشکاران دارند. که این امر بیشتر به علت انتخاب طبیعی است نه به علت آموزش، افرادی که خصوصیات شخصیتی خاصی دارند بیشتر به سوی ورزش گرایش می‌یابند.
یک استثناء این قانون، سالهای قبل از بلوغ است. در طول سالهای نوجوانی، ورزش کردن در شکل‌گیری نکات شخصیتی مثبت مثل اتکاء به نفس و استقلال بسیار موثر است. مربیان و آموزگارانی که با پسران و دختران نوجوان کار می‌کنند باید توجه داشته باشند که ورزش کردن در زندگی افراد نوجوان و جوان نقش مثبت ویژه‌ای دارد. برنامه‌های ورزشی که برای نوجوانان طراحی شده است باید به ایجاد حس‌هایی مثل خودباوری، اعتماد به نفس و استقلال اهمیت دهند.
برد و باخت نباید بیشتر از نیازهای واقعی دختران و پسران جوان اهمیت داشته‌باشد. تست‌های متفاوتی جهت ارزیابی وضعیت شخصیتی ورزشکاران در دسترس است. هریک از این تست‌ها برای یک منظور و هدف خاص طراحی شده‌اند. بنابراین باید تست مناسب انتخاب شود.
به طور کلی می‌توان گفت که در بین ورزشکارانی که به ورزشهای گوناگون می پردازند، از نظر شخصیتی تفاوت وجود دارد. احتمالا واضح‌ترین اختلاف در بین ورزشکاران تیمی وانفرادی دیده می‌شود. به عنوان مثال ورزشکاران ورزش های تیمی برونگراتر، وابسته تر و پرخاشگرتر از ورزشکاران ورزشهای انفرادی هستند. به طور قطع، باید بین فوتبالیست‌ها وتنیس بازان انتظار تفاوت‌هایی را داشت.
روانشناسان ورزیده می‌توانند از وضعیت شخصیتی کمک بگیرند و تعیین کنند که چه نوع ورزشی برای ورزشکار مناسب
تحقیق درباره ارتباط روانشناسی با رشد تربیت بدنی
