لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
موضوع تحقیق:
تاریخچه روابط عمومی
روابط‌عمومی به عنوان یک هنر و فن که جنبه‌های علمی و عملی آن از اوایل نیمه قرن بیست به تدریج شکل گرفت گرچه برمبنای نیازها و ضرورت‌های جامعه صنعتی روبه رشد غرب به پیدایش درآمد اما پیش از آن نیازمند اشتیاق و اندیشه خلاق افرای برای فعالیت در عرصه افکار عمومی و اجتماعی برای امتناع و ترغیب بوده است. بیش از 50 سال فعالیت و پایداری روابط‌عمومی همراه با افت و خیزهای پیش‌رو در ایران امروزه فضای نوینی را همگام با توسعه سیاسی و اقتصادی و ضرورت‌های جوامع در حال گذار به محک تجربه کشیده است. خواهی نخواهی پیشرفت دانستنیهای انسان پیرامون محیط فعال انسانی که در آن دانش روابط‌عمومی یکی از مؤلفه‌های پایدار کنونی برای فعالیت، اقدام و توسعه در این محیط است و آمیخته با فن صنعت تبلیغات به ویژه در حوزه تولید و خدمات گام برمی‌دارد، ضرورت آموزش‌های نو به نو به عنوان مهارت‌های تکمیل و تنظیم و تدوین روش‌های رو به توسعه ناشی از تکامل فزاینده این دانش برای کارگزاران و فعالان این عرصه در کشور که هنوز مرزهای نوینی را به تجربه می‌گذارند، پوشیده نگزارده است. همگام با این وضعیت پربار کردن دانش برمی برپایه اخلاق و روان‌شناسی اجتماعی ایرانی‌ها بی‌شک هدف هر نوشتاری دراین حوزه از دانش هنوز نوپیموده به شمار می‌رود. اداره کل تبلیغات با رویکرد حمایت از گردآورندگان، متخصصان، فعالان و کارگزاران به دنبال تقویت و توسعه آن جنبش نرم‌افزاری پدید آمد، در عرصه روابط‌عمومی برآمده است و تلاش دارد ضمن تقدیر و حمایت از مؤلفان و تدوین کنندگان این دانستنیها موجب دلگرمی پویندگان نسل در این راه باشد. امید که چنین باشد، اگر خدا خواهد.
روابط عمومی در ایران ( قرن حاضر ) قبل از پیروزی انقلاب اسلامی
در سال 1322 شمسی با تصویب هیأت وزیران ، اداره یی به نام « اداره کل انتشارات و تبلیغات » تشکیل شد که وظیفه اصلی آن بیشتر در جهت انتشارات وتبلیغات درآن زمان بود. با تشکیل این اداره به مرور امر تبلیغات و ارتباطات در دستگاه های دولتی مورد توجه قرار گرفت.روابط عمومی به صورت امروزی آن حدود 37 سال در ایران قدمت دارد. اولین روابط عمومی در سال 1327 شمسی از طرف شرکت نفت ایران و انگلیس در ایران به وجود آمد که مرکز مهم ترین تشکیلات و فعالیت های آن در آبادان بود و در تهران فقط یک دفتر داشت. این شرکت در توسعه فعالیت های خود به تدریج در سایر نقاط ایران از جمله اهواز ، مسجد سلیمان ، کرمانشاه و دیگر مناطق نفت خیز اقدام به ایجاد دفاتر نمایند گی کرد. این روابط عمومی مطابق با سلیقه و فکر مؤسسین انگلیسی خود" Information " نامیده شده و ترجمه فارسی آن « اطلاعات» انتخاب شده بود و از اداره های ارتباط با مطبوعات ، نشریات ، تولید فیلم و عکس ، تشریفات و کارگزینی تشکیل شده بود. از سال 1323 که همزمان با ایجاد کنسرسیوم و تأثیر و دخالت فکر و ایده آمریکایی در فعالیت های مختلف شرکت نفت بود، این بخش به " Public Relation " با ترجمه فارسی « روابط عمومی » تغییر نام داد و شامل اداره ارتباط با کارکنان و روابط عمومی شد. بدین ترتیب شرکت ملی نفت ایران به وجود آورنده اولین تشکیلات روابط عمومی درایران است . غیر از این ، از تشکیل نخستین روابط عمومی دردستگاه های دولتی تاریخ دقیقی در دست نیست و اصولاً روابط عمومی در بخش دولتی با نام «انتشارات » و «مطبوعات » آغاز به کار کرد. بدین ترتیب که هر یک از مؤسسه های بخش دولتی در سازمان کلی خود یک دفتر انتشارت و مطبوعات دایر کردند . از این طریق چه به صورت مستقیم یعنی انتشارات و چه به صورت غیر مستقیم یعنی از طریق مطبوعات که آنها را نماینده افکار عمومی می شناختند ، با مردم و سایر ارباب رجوع ارتباط بر قرار ساختند . این روال همچنان ادامه داشت تا این که به موجب لایحه قانونی مصوب هشتم فروردین ماه 1343 شمسی ، وزارت اطلاعات تشیل شد و بعد از تأسیس وزارت اطلاعات در اواخر دهه چهل این وزارتخانه به مسأله روابط عمومی اهمیتی جدی داد و برای شروع ، سازمان روابط عمومی صنعت نفت با تشکیلاتی دولتی ، پس از مدتی تغییراتی کلی در روابط عمومی دولتی در وزارت اطلاعات انجام شد.در بدو امر قسمت هایی که در وزارتخانه ها و سازمان های دولتی به اعمال نوعی فعالیت های روابط- عمومی اشتغال داشتند ، دفاتر « اطلاعات وانتشارات » نامیده شدند و وزارت اطلاعات و جهانگردی پس از تصویب عنوان کلی « اداره کل اطلاعات وانتشارات و روابط عمومی »، سازمانی برای روابط عمومی- های دولتی تدوین کرد که بر طبق آن اداره ها باید 9 کارمند داشته باشند . لیکن در عمل هیچ یک از وزارتخانه ها و حتی تشکیلات بزرگ دولتی این تعداد کارمند در بخش روابط عمومی نبوده اند . در سال 1348 شمسی به پیشنهاد وزارت اطلاعات وجهانگردی و تصویب هیأت وزیران ، نام دفتر های اطلاعات وانتشارات درکلیه وزارتخانه ها وسازمان های دولتی و وابسته به دولت به اداره « اطلاعات و روابط- عمومی » تغییر نام یافت.اداره های روابط عمومی وزارتخانه ها و مؤسسه های دولتی در عین این که فعالیت مستقل داشتند ولی از نظر سیاسی عموم فعالیت های خود را با یک اداره کل در وزارت اطلاعات و جهانگردی به نام شورای اطلاعات و انتشارات روابط عمومی هماهنگ می ساختند و رییس یا مدیران کل روابط عمومی وزارتخانه ها و مؤسسه های دولتی با تأیید وزارت اطلاعات به این سمت برگزیده می شدند.نگاهی به شرح وظایف گذشته روابط عمومی ها ، نشان می دهد که آنها در ارتباط مستقیم با وزارت اطلاعات و جهانگردی بوده اند. توضیح اینکه این وزارتخانه پس از ساواک عمده ترین دستگاه اطلاعاتی کشوردر زمینه مربوط به خود بوده و به ویژه در ابعاد فرهنگی، مطبوعاتی و تغییر و تحول فکری جامعه نقش به سزایی داشته است.
تاریخچه روابط عمومی
