دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
فرمت فایل : WORD (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 11 صفحه
«مقدمه»
در جهان پیچیده و متحول کنونی ،دست یابی به اهداف بلندی چون توسعه پایدار و همه جانبه جز از طریق آموزش و پرورش سرمایه های انسانی جوامع ممکن نیست،زیرا به یقین ،انسان،محور توسعه است.به بیان دیگر،جوامع بشری تنها با آموزش و پرورش صحیح انسانها می توانند از عدالت اجتماعی ،آرامش و صلح ،صدق و راستی ،سلامت و تندرستی ورفاه و بهزیستی و پیشرفت در زمینه های علمی برخوردار شوند و حیاتی انسانی در خورشان و کرامت آدمی را تجربه کنند.در پرتو سرمایه گذاری در قلمرو آموزش و پرورش می توان انسانهایی آگاه ،اجتماعی و مسالمت جو تربیت کرد و بدین ترتیب با کاهش هزینه های ناشی از جهل و نادانی ،کژ روی ها ،جرایم و نابهنجاری های اجتماعی و استفاده بهینه از منابع موجود به جامعه ای توسعه یافته و برخوردار از مواهب مادی و معنوی دست یافت.
با توجه به نقش کلیدی تعلیم و تربیت در سرنوشت انسان و جهان،ضروری است که عوامل تعیین کننده در عملکرد صحیح نظام آموزش و پرورش کشور مورد دقت و بازنگری مسئولان و اندیشمندان قرار گیرد تا با سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها درست و مناسب ،نظام تعلیم و تربیت از کارایی و اثر بخشی بیش تر برخوردار شود.زیرا سرمایه گذاری برای آموزش و تربیت انسانهای متعهد،متخصص ،ماهر،توانمند و خلاق سبب افزایش بهره وری و در نتیجه تداوم و استمرار توسعه همه جانبه می گردد.
بنابراین شایسته است که نگاهی نوبه اقتصاد آموزش و پرورش داشته باشیم، چرا که در اثر وجود ناتوانی اقتصادی در این نهاد مهم و حیاتی ،آموزش و پرورش انسانها برای جهانی که مولفه اصلی و قدرت در آن آموزش و دانایی است،ناممکن خواهد بود.لذا به همین خاطر این دغدغه نباید فقط اختصاصی به وزارت آموزش و پرورش می باشد.بلکه دغدغه وزارت نیرو- وزارت بهداشت- وزارت مخابرات و....باشد.
پس چه بهتر است این امر مهم می بایست تبدیل به یک دغدغه ملی شود.چرا که ریشه بسیاری از مشکلات کشوری بر می گردد به آموزش و پرورش کشور چرا که اگر ما بخواهیم جامعه ای سالم و تندرست ،کشاورزی پیشرفته و مکانیزه ،نظام مدیریت سالم،عدالت آموزشی و پرورشی در نظام آموزش و پرورش ،حذف فاصله ی طبقاتی در بین جامعه و...
فراهم نمودن زمینه های لازم برای گسترش منابع مالی آموزش و پرورش
پس برای بهره مندی از نظامی کارآمد ،بانشاط و پویا در عرصه تعلیم وتربیت، علاوه بر رویکردی نوبه اقتصاد آموزش و پرورش و به تبع آن ،توجه اساسی و جدی به موضوع مهم تربیت معلم و جذب نیروهای کارآمد، حل مسائل معیشتی معلمان و ارتقای جایگاه و منزلت آنان ، اداره کارا و اثر بخش مدارس، تامین فضاهای آموزشی مناسب و کافی، تهیه تجهیزات و وسایل آموزشی و کمک آموزش لازم و... فراهم کردن زمینه های همکاری بیش تر و موثرتر خانواده ها با مدارس از اهم اموری است که باید به آنها اندیشید و برای آن برنامه ریزی کرد.
لذا همچنانکه اگر در یک خانواده کوچک اگر همدلی و مشارکت و همراهی نباشد .باعث متلاشی شدن اساس و پایه خانواده خواهد شد.و لذا همانطور نیز اگر در خانواده ی آموزش و پرورش ایران هماهنگی ،همیاری و مشارکت و همدلی نباشد.این خیل عظیم سرمایه فکری و ملی ایران نخواهد توانست به آن اهداف عالیه که همانا جامعه ای با پیشرفت علمی و اجتماعی ایده آل اسلامی است برسد.
پس چقدر مناسب است که ما بیاییم از کل مردم ایران در امر مشارکت آموزشی و پرورشی کمک بگیریم و این کمک هم فقط در قالب تشکیل انجمن اولیاء و مربیان در مدارس نباشد .چرا که ما باید تشکیل این انجمن ها صرفاً جهت رفع مشکل درسی و روحی دانش آموزان تشکیل شود.همچنانکه جمعی از شهروندان و اولیاءعلت بی میلی حضور والدین دانش آموزان در انجمن اولیاء و مربیان مدارس را درخواست کمک های مالی این انجمن ،مفید نبودن جلسه ها برای تربیت فرزندان و هدر رفتن وقت خود می دانند.وکمتر پرداخته می شود به موانع افت تحصیلی ،ناهنجاریهای رفتاری. و چه بسا همین آمدن اولیاء به محیط آموزش را مشارکت مردمی تلقی نمائیم ویا شرکت نمودن چند خیّر گرامی که تعدادشات در هر شهر نیز محدود می باشد.این ونامگذاری نماییم مشارکت مردمی !؟!
ای کاش زمانی برسد که تشکیل انجمن های اولیاء و مربیان صرفاً جهت مشاوره ی درسی و اخلاقی و در راستای رفع موانع آموزشی می شد نه این که کمک طلبیدن هدیه و اعضای آموزشی آموزشگاه از اولیاء در جهت رفع مشکلات اقتصادی آموزشگاه باشد. لذا زمانی ما نمی توانیم ادعا کنیم که جامعه ای ایده آل و پیشرفته داشته باشیم .آموزش و پرورش ما دارای پشتیبان اقتصادی قوی باشد.
در حال حاضر نیمی از دغدغه های وزارت آموزش و پرورش صرف این می شود که چگونه باید فضای آموزشی تهیه نماید.چگونه باید حق الزحمه معلمان را پرداخت نماید. چگونه با تجهیزات و وسایل آموزشی و کمک آموزشی لازم را تهیه نمایید و...
بنابراین باید توجه اساسی و جدی به موضوع اقتصاد آموزش و پرورش نمود. و با توجه به رشد فکری و اهمیتی که مردم ایران در ارتباط علم و اهمیت آن دارند. چه قدر بهتر بود که علاوه بودجه ای که دولت برای آموزش و پرورش تخصیصی می دهد.وزارت آموزش و پرورش و بهتر بگوییم دولت جمهوری اسلامی برنامه ای را نیز تحت عنوان مشارکت ملی آموزشی و پرورشی از کل مردم ایران کمک گرفته شود.حتی اگر در درصدهای پایین باشد.چرا که قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود.
و این امر مهم و ملی نیز ابتدا باید در مجلس شورای محترم به شور و نظر سنجی و مورد ارزیابی قرار دهیم چرا که مجلس چکیده و انتخاب شده مردم ایران می باشد.
1- راهکار
راهکار اینجانب در ارتباط با «مشارکت ملی آموزشی و پرورشی » این می باشد که ما این مشارکت مردمی را بیاییم در قالب افزودن بندهایی تحت عنوان «مشارکت ملی آموزشی و پرورشی» در قبوض آب ،برق،تلفن،مالیات ... می باشد.
2- مقدار بودجه ای در قبال « مشارکت ملی آموزشی و پرورشی » به دست می آید باید در همان شهر صرف آموزش و پرورش آن گردد.
3- دیگر این که خانه و مدرسه که دو نهاد تربیتی مهم به شمار می آیند و انجمن اولیاء و مربیانی که تشکیل می شود نقش مهم آن فقط تعامل این دو نهاد مهم تربیتی با همدیگر باشد در ارتباط با عوامل تاثیر گذار بر روند رشد و تکامل رفتار- و پرورش فکری و روانی – و رفع موانع افت تحصیلی و ناهنجاری های رفتاری – راهنمایی و مشاوره در زمینه مشکلات خانوادگی – اختلالات روانی – جنسی- تحصیلی و مدرسه ای – تربیتی و بین فردی و شغلی و اقتصادی و اجتماعی باشد.نه مشکلات مالی و اقتصادی آموزشگاه مدنظر باشد.
نتیجه گیری
اگر رویکرد اقتصادی آموزش و پرورش یک رویکرد ملی و قوی باشد پیامدهای ایده آل بر جامعه خواهیم داشت و فاصله طبقاتی که اکنون در مدارس ما رایج می باشد تجت عنوان غیر انتفاعی شاهد ...نخواهیم داشت.عدالت در آموزش و پرورش بیشتر رعایت خواهد شد. دیگر این که معلم دغدغه معیشتی نخواهد داشت همچنانکه که با دلسوزی و عشق م معرفت هم اکنون دارد فعالیت می کنند.بهترین خواهند شد.مشارکت مجدانه فعال همه اولیاء گرامی در ارتباط با آموزشگاه خواهد داشت.و دیگر اولیاء بیم این را ندارند که اگر به جلسه بروند بحث مالی در پیش است و باید جوابگو باشند.
