دانلود مقاله کشت موز

اختصاصی از فایل هلپ دانلود مقاله کشت موز دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تتراپلوئید خیلی نادر هستند . گسترش مناطق تحت کشت موز تریپلوئید بیش از 100 برابر مناطق زیر کشت موز دیپلوئید است . تریپلوئیدها محکم تر و بسیار قوی تر بوده و آسانتر رشد می نمایند . قبل از اینکه یک کلن رده بندی شود لازم است از نظر پلوئیدی شناسایی گردد که این عمل می تواند بطور سیتولوژیکی از طریق شمارش تعداد کروموزوم انجام گیرد . از نظر مورفولوژی ، تریپلوئیدها و تتراپلوئیدها بزرگتر و خیلی قوی تر از دیپلوئیدها بوده و ضخامت و اندازه سلول هر دو با افزایش پلوئید افزایش می یابد . فن امتیاز دهی ، بر اساس 15 خصوصیت گیاه ، امکان امتیاز دهی از دامنه 15 (آکومیناتای خالص) تا 75 (بالبیزیانای خالص) را مهیا می سازد . امتیازهای حد واسط بر اساس رابطه نسبی گونه ها بعلاوه سطوح پلوئیدی دو رگه های واقع در این دو واحد هستند . سیموندز و شفرد (1955) و استوور و سیموندز (1988) گروهها و امتیازهای نشان داده شده در جدول 5 را برای رده بندی دامنه ای از موزهای خوراکی مورد استفاده قرار داده اند . سیلایوی و کاموکالو (1987) بر همین اساس 137 رده بندی را به بانک ژنتیکی تای اضافه کردند. آنها بعضی کمبودها را در طبقه بندی اولیه تشخیص داده و آنرا اصلاح نمودند (جدول 6).
جدول 5 - رده بندی موزهای خوراکی توسط سیموندز و شفرد (1955) و استور و سیموندز (1987)

گروه ژنومی امتیاز
دیپلوئید AA 23-15
تریپلوئیدAAA 23-15
تریپلوئید AAB 46-26
دیپلوئید AB 49
تریپلوئید ABB 63-59
تتراپلوئید ABBB 67
جدول 6- رده بندی سایلایوای وکالو(1987)

گروه ژنومی امتیاز
AAA/AA 25-15
AAB 46-26
ABB 67-59
ABBB 69-67
BB/BBB 75-70
بنظر می رسد در تمام رده بندی های موز در مورد این مسئله که نمی توان یک اسم ساده به تمام موزهای خوراکی داد ، توافق شده است . اصولاً اصطلاح آکومیناتا برای موزهای دیپلوئیدی (AA) و تریپلوئیدی (AAA) بکار می رود که شکلی از موزها را بعنوان دسر میوه مصرف می شوند در بر گرفته و شامل «پیسانگ ماس» گراندناین هستند . بطور مشابه با لبیزیانا برای موزهای دیپلوئیدی بدون بذر (BB) و تریپلوئیدی (BBB) که مصرف شان بصورت پخته است بکار می رود که بترتیب شامل آبوبون و سابا هستند . گونه های دورگه زیادی وجود دارند که نمی توانند اسم اختصاصی داشته باشند ، زیرا دارای ترکیبات مخلوط و اختلاط کروموزومی بوده و لذا برای جلوگیری از بروز اشتباه بر اساس یک قرارداد پذیرفته شده جهانی ، در تمام این ارقام ابتدا جنس موز ، بدنبال آن تفکیک کد گروه جنسی و سطوح کروموزومی و سپس اسم زیر گروه (در صورتی که وجود داشته باشد ) و بدنبال آن اسم عامه رقم قرار می گیرد .
مثالهایی از این مورد عبارتند از :
Musa AAA(Cavendish subgroup) Grand Nain
Musa AAA(plantain subgroup) Horn
Musa BBB Saba
Musa AB Ney poovan
7-1- گروههای ژنتیکی و رقمهای اصلی مورد استفاده در جهان
1-7-1 - گروه AA
1-1-7-1- ساکریر
مترادف پیسانگ ماس در مالزی و اندونزی است . دارای میوه های زیر ، شیرین با پوست نازک و طلائی بوده و به بیماری پانامائی مقاوم است ، اگرچه پیسانگ ماس نسبت به تریپلوئید تنه کوچکتری داشته و میوه کمتر می دهند ولی مهمترین رقم موز در مالزی محسوب می شود .
2-1-7-1 - پیسانگ آمبون پوتی
این رقم مهم ترین رقم در اندونزی بوده و همچنین کشت بالایی در مالزی دارد. دارای طعم خوب و کیفیت نگهداری عالی و محصول بالایی است ولی بدلیل حساسیت به بیماری پانامائی موز در امریکای مرکزی تجارتی نشده است .
2-7-1- گروه AAA
1-2-7-1- زیر گروه گروس میشل
رقم اصلی آن گروس میشل بوده و مترادف آن در مالزی پیسانگ آمبون و اسامی انواع جهش یافته آن هایگات و کوکوس است .رقم گروس میشل گیاهانی بلند ، قوی و خوشه هایی سنگین و قرینه تولید می کند . میوه های آن طویل و استوانه ای بوده و رنگی جذاب دارد . تا اواخر سال 1950 زمانیکه کشتزارهای آمریکای مرکزی تحت تاثیر نسل 1 بیماری پانامائی موز از بین رفت ، گروس میشل بعنوان رقم عمده در بازار جهانی مورد استفاده قرار می گرفت . در اوایل 1960 این کشتزارها بوسیله ارقام AAA مقاوم به بیماری پانامائی چون والری و گراندناین که از زیر گروه کاوندیش هستند واکاری شدند .
گروس میشل امروزه تنها در شمال اکوادور باقی مانده است .
2-2-7-1- زیر گروه کاوندیش
اهمیت زیاد این گروه برای صادرات و تنوع زیاد ارقام این زیر گروه از نظر ارتفاع شبه ساقه از حدود 8/1 تا 2 متر برای دوارف کاوندیش و 4 تا 5 متر برای لاکتانا و ارتفاع حد واسط برای بسیاری از ارقام دیگر ، امکان استفاده از امکانات و موقعیت مکانی را برای تولید محصول مناسب فراهم می کند . در این راستا 4 تقسیم بندی بر اساس ارتفاع عبارتند از :
1-2-2-7-1 - نوع دووارف کاوندیش
رقم اصلی دوارف کاوندیش بوده و اسامی مترادف آن موز قناری ، دوارف چاینیز ، بسرائی در هند و گوورنور در هند ربی (جزائر دریای کارائیب) و انانو در امریکای لاتین هستند . این رقم بعنوان زیربنای صنعت موز در کشورهای نیمه گرمسیری مثل استرالیا ، جزایر قناری ، افریقای جنوبی و فلسطین اشغالی بوده و بطور قابل ملاحظه ای با شرایط اقلیمی آنها تطبیق یافته ، به بادهای مناطق نیمه گرمسیری مقاوم بوده و محصول بالایی تولید می نماید . لکن به بی نظمی فیزیولوژیک پیچ خوردگی ساقه خوشه دهنده حساس است و خارج از این کشورها دوره کندتری داشته و بوسیله ارقام بلندتر کاوندیش «گراندناین» و «ویلیامز» که به پیچ خوردگی ساقه خوشه دهنده حساس نبوده و محصول بیشتر با کیفیت بالاتر تولید می کنند ، جایگزین شده است . همه این کشورهای نیمه گرمسیری ، بجز فلسطین اشغالی ، نسل 4 بیماری پژمردگی فوزاریمی را دارند که به ارقام زیر گروه کاوندیش حمله می کنند ، به این دلیل گراندناین و ویلیامز و دیگر انواع جاینت کاوندیش در نقاط با الودگی شدید باید با ارقام جهش یافته AAA که مقاوم به این بیماری هستند مثل Taichiao No.1 در تایوان جایگزین شوند .
2-2-2-7-1- نوع جاینت ماوندیش
کلنهای اصلی جاینت کاوندیش شامل مونس ماری در کوئینزلند ، ویلیامز در نیوسوت ولز و آفریقای جنوبی ، چاینیس کاوندیش در افریقای جنوبی در هند غربی جاینت گوورنور ، گراندناین در امریکای مرکزی و همچنین در فلسطین اشغالی ، جزایر قناری و افریقای جنوبی محبوبیت عامه یافته اند . در این نوع بین ارقام مختلف اختلاف ارتفاع وجود دارد ولی دامنه تغییرات آن کمتر از چهار تقسیم بندی ارتفاعی است .
گراند ناین رقم اصلی صادراتی در بازار جهانی است که باید تنها در مناطق عاری از نسل 4 بیماری پژمردگی فوزاریمی کشت شود .
3-2-2-7-1- نوع ربوستا
کلنهای اصلی روبوستا در فلسطین اشغالی تال مونس ماری و در افریقای غربی و هند پویو در امریکای لاتین والری و در ریونیون رقم امریکایی است . این ارقام معمولاً از ارقام جاینت کاوندیش بلندترند .
والری رقم اصلی صادراتی در بازار بوده و به نسل 4 بیماری پژمردگی فوزاریمی حساس است . اخیراً در بسیاری از مناطق صادر کننده امریکای مرکزی با گراندناین جایگزین شده زیرا این رقم به دلیل کوتاهتر بودن ، داشتن خوشه بزرگتر و دوره رشد کوتاهتر بصرفه تر است .
4-2-2-7-1- نوع لاکتانا
مترادف های اصلی آن در مالزی پیسانگ ماساک هیجائو در پرتریکو مونت کریستو و در هند غرب جاینت فیگ هستند . این رقم خیلی بلند بوده و تنها در جامائیکا و هند غربی ، اهمیت اقتصادی محدودی دارد .
3-2-7-1- زیر گروه ردوگرین رد
این دو کلن از نظر تجارتی مهم نبوده ، اما بدلیل پراکنش وسیع شناخته شده هستند . اینها تنها کلنهایی هستند که برای مصارف خانگی در باغ منازل کشت شده و شاخص برداشت کمی دارند . رد دارای پوستی قرمز بوده و از آن در نتیجه یک جهش کلن گرین رد که دارای پوست سبز است تولید شده .
3-7-1- گروه AAAA
تتراپلوئید آکومیناتا از طریق اختلاط گرده مادری دی پلوئید AA با مادگی تریپلوئید AAA که در مجموع عقیم و نازا نیست حاصل شده و در خوشه آن ممکن است یک یا دو بذر تولید شود . چنین مادگی های جهش یافته کروس میشل را ، هایگات نامیده اند .
گیاه حاصل از دو رگ گیری بین دیپلوئید * تریپلوئید یک تتراپلوئید است . برخی ارقام AAAA در زیر آورده شده است :
IC.2 - این رقم اولین موز حاصل از اصلاح است که بطور وسیعی راکنش یافته و خوشه های کوچک دارد که بدلیل حساسیت به بیماری پانامائی موز از سال 1954 در امریکای مرکزی کشت تجاری نداشته است .
1-3-7-1-Bodles Altafort
برای نخستین بار از جامائیکا در سال 1962 منتشر شده و حاصل دو رگ گیری بین گروس میشل و پیسانگ لیلین است . گیاهی بلند و حساس به خم شدن بوسیله باد بوده و کشت تجارتی ندارد .
2-3-7-1- FHIASH3436
برای نخستین بار در هندوراس در سال 1982 منتشر شده و حاصل دو رگ گیری بین دیپلوئید بین دیپلوئید SH3142 مقاوم به نماتد مولد زخم و هایگات است . این رقم مقاومت خوبی به بیماری سیگاتوکای سیاه داشته ولی به نسل 4 بیماری پژمردگی فوزاریمی در استرالیا و افریقای جنوبی حساس است .
4-7-1-گروه AB
این گروه در برگیرنده تعداد کمی از دورگ دیپلوئید هند جنوبی است . رقم اصلی آن نی پووان (هند) است که پراکنش وسیعی داشته ولی اهمیت تجارتی ندارد . این گیاه دیپلوئید اگرچه گوشت میوه سفید و مزه مطبوع شیرین اسیدی دارد ، لکن باریک و از نظر استحکام ضعیف است . این گیاه به مقدار زیادی به بیماری پژمردگی فوزاریمی و لکه برگی مقاوم است .
5-7-1- گروه AAB
این دو رگه تریپلوئید از هند منشأ گرفته و در آنجا دامنه وسیعی از اشکال جهش یافته آن وجود دارد . موزهای پختنی عموماً گوشت خیلی نشاسته ای داشته و بصورت رسیده بدمزه هستند مگر در حالتی که پخته شوند . ارقام دیگر AAB میوه های شیرین داشته و در زمره ارقام مورد استفاده بصورت تازه قرار می‌گیرند.
1-5-7-1-زیر گروه پلانتین
دو نوعد اصلی در این زیر گروه وجود دارد :
1-1-5-7-1-نوع پلانتین «فرنچ»
9 شکل شناخته شده از موز پلانتین فرنچ وجود دارد که در نقاط مختلف هند ، افریقا و امریکای مرکزی کشت می گردد . بعنوان یک گروه از طریق دوام محور گل نر و گلهای نر و براکته ها تشخیص داده می شوند .
2-1-5-7-1- نوع پلانتین هورن
این نوع از طریق پوسیدگی سریع محور گل نر و اجزای گل نر شناخته می شود. دامنه وسیعی از اسامی محلی برای هورن بکار برده شده و آنها در هند ، افریقا ، امریکای مرکزی ، فیلیپین و اقیانوسیه تولید می شوند .
2-5-7-1 - موزهای AAB مورد استفاده برای مصرف تازه
در کنار پلانتین ها ، انواعی از موزهای AAB که از نظر مصرف تازه در مناطق گرمسیری اهمیت دارند عبارتند از :
1-2-5-7-1- میسور :
این نوع مهمترین کلن موز است که 70 درصد موزهای تولید شده در هند را تشکیل می دهد . این گونه گیاهی قوی بوده و از نظر مقاومت به بعضی از بیماریها چون پژمردگی فوزاریمی ، بیماری لکه برگی ، سرخورطومی حفار ، خاکهای ضعیف و خشکی اهمیت دارد . میوه آن در حالت رسیده و در شرایط نگهداری خوب ، طعم و رنگی جذاب دارد .
2-2-5-7-1 - سیلک
بعضی از مترادف های آن شامل اپل ، در هاوائی سیلک فیگ در هند غربی لاتوندان در فیلیپین و پیسانگ اَستالی در مالزی هستند . پراکنش وسیع این رقم در جهان مشابه دوراف کاوندیش است .
3-2-5-7-1- پوم :
مترادف این کلن در استرالیا لیدی فینگر است . در جنوب هند میوه آن بصورت تازه مصرف می شود اما در هاوائی و استرالیا اهمیت کمی دارد . گیاهانی قوی و محکم بوده ولی زیاد پر محصول نیستند .
4-2-5-7-1- پیسانگ راجا :
کلن آن برای مصرف تازه بخوبی در مالزی و اندونزی شناخته شده ، اما در افریقا و هند ناشناخته است . گیاهان آن قوی و مقاوم به بیماری پژمردگی فوزاریمی و نقطه برگی هستند . تنها 6 تا 9 ردیف میوه در هر خوشه دارد که موجب کاهش محصول می شود .
5-2-5-7-1- مایاما اولی:
یک کلن مهم در هاوائی و اقیانوسیه است . در هاوائی 11 زیر کلن از آن شناخته شده که خوشه متراکم و میوه های بزرگ و متراکم دارند .
6-7-1- گروه ABB
جنس های بالبیزیانا مزایای زیادی داشته و ارقام آن بسیار قوی و مقاوم به خشکی هستند . میوه آنها سبز و مومی براق بوده و مغز میوه بسیار نشاسته ای است . گیاه به نقطه برگی مقاوم بوده و مرکز اصلی ظهور این گروه ، هند جنوبی و فیلیپین است .
1-6-7-1- بلوگو :
این نوع پلانتین میوه های بزرگ و نشاسته ای دارد . حداقل 27 مترادف و چندین نوع جهش یافته نامگذاری شده دارد . این رقم بعنوان یک منبع غذایی در ساموعا ، فیلیپین ، هند جنوبی ، هند غربی ، تانزانیا و زنگبار بوده و معمولاً نسبت به لکه برگی مصون بوده ولی به سیگاتوکای سیاه ، نسل 2 پژمردگی فوزاریمی و مخصوصاً به موکو حساس است . در گرانادا (هندغربی) بلوگو بطور وسیعی بصورت کشت توام با کاکائو و جوز هندی کشت می شود .
از سال 1983 در امریکای مرکزی رقم پلیپتا بدلیل مقاومت به بیماری موکو جایگزین بلوگو شده است .
2-6-7-1 - پیسانگ اواک
مترادفهای این رقم شامل پیسانگ کلوتوک در اندونزی ، داکاس در کوئینزلند و کلوی ناموا در تایلند است . این رقم معمول ترین رقم در تایلند بوده و بصورت تازه و یا پخته شده مصرف می شود . ارقام این گونه در شمال شرقی هند و مالزی معمول بوده ولی در هند جنوبی معمول نیست .
پیسانگ اواک خیلی قوی و محکم بوده ولی تولید محصول متوسطی دارد و در شرایطی که با گونه های وحشی گرده افشامی شود میوه بذری و غیر خوراکی تولید می کند .
7-7-1- گروه BBB
دامنه وسیعی از کلنهای بالبیزیانا در آسیای جنوب شرقی تعیین شده است .
1-7-7-1- سابا :
مترادفهای آن پیسانگ کپوک در اندونزی ، پیسانگ نیپا در مالزی و کلوآی هاین در تایلند هستند . سابا مهمترین رقم موز در تایلند است ولی در دیگر کشورهای آسیای جنوب شرقی اهمیت کمتری دارد . این نوع موز از نوع پلانتین با میوه های متوسط تا بزرگ بوده ، مغز میوه آن سفید متمایل به کرم است ، اگر چه مغز آن در حالت رسیده شیرین است ، معمولاً میوه آن قبل از مصرف پخته می شود . گل نر سابا معمولاً جدا شده و بعنوان سبزی مصرف می‌شود .
8-7-1- گروههای ABBB,AAAB,AABB
این سه گروه تنها تتراپلوئیدهای طبیعی هستند که یافت می شوند . تتراپلوئیدهای خالص بالبیزیانا یا آکومیناتا در طبیعت مورد بحث قرار نگرفته و تتراپلوئیدهای دو رگه نسبتاً ناشناخته هستند . تتراپلوئیدهای اصلاح شده امروز به تعداد زیادی تولید می شوند .
1-8-7-1-کلوتپارود(ABBB)
این گیاه تنومند بوده و نسبت به بیماری پژمردگی فوزاریمی و نقطه برگی مصون است . مغزه میوه آن در حالت خام بافت اسفنجی نا مطلوب دارد ولی در تایلند و برمه یک غذای شیرین عامه پسند از میوه آن پخته می شود .
2-8-7-1- آتان (AAAB)
این رقم از چند نظر به تریپلوئیدهای AAB شباهت دارد ولی برگهای آن افقی تا افتاده بوده که ضعف مشخص دمبرگ در تتراپلوئید را نشان می دهد ، میوه‌هایی کوچک ، شیرین و ترش داشته و گیاه به بیماری پژمردگی فوزاریمی مقاوم است .
3-8-7-1- کالاماگول (AABB)
این رقم در جزایر سلیمان یافت شده و می تواند حاصل دو رگ گیری طبیعی بین لاتوندا و بالبیزیانا باشد . برگهای آن بسیار افتاده و میوه های آن کوچک و شیرین است . گیاه به بیماری لکه برگی و پژمردگی فوزاریمی مقاوم است .
4-8-7-1- گولدفینگرAAAB))
این رقم حاصل برنامه اصلاح سازمان تحقیقات کشاورزی هندوراس و نتیجه دو رگ گیری بین پراتاآنا (AAB) لز برزیل و دیپلوئید اصلاح شده (AA) SH3142 از سازمان تحقیقات کشاورزی هندوراس است . این رقم حاصل برنامه اصلاحی سال 1989 بوده و مطالعات مزرعه ای آن در هندوراس ، کاستاریکا ، افریقای غربی ، استرالیا و افریقای جنوبی انجام شده است . مقاومت این رقم به بیماری پژمردگی فوزاریمی ، سیگاتوکای سیاه و نماتد مولد زخم گزارش شده و مقاومت آن به سرما بیشتر از ارقام زیر گروه کاوندیش است . گیاه قدرت تحمل خوشه بزرگ را دارد . میوه آن مطلوب و مغز نسبتاً ترش بوده و در معرض هوا اکسید نمی شود . این رقم بین ارقام دورگه اصلاح شده می‌تواند انتخابی خوب و خوش آتیه برای مصرف تازه و کشت تجاری باشد .
5-8-7-1- موز گرمسیری پلانتین دورگه TMP*548-9 or 548-9
این رقم حاصل برنامه قراردادی اصلاحی موسسه بین المللی کشاورزی مناطق گرمسیری در نیجریه بوده و نتیجه دورگه گیری بین پلانتین دوارف فرنچ حساس به سیگاتوکای سیاه اوبینوآی اوای (AAB) و گروه موز وحشی دیپلوئید کال کوتا4 (AA) است . این پلانتین دورگه تتراپلوئید به سیگاتوکای سیاه مقاوم بوده و از خانواده مادری خود پرمحصول تر است .

8-1-رده بندی موزهای محلی ایران
برای رده بندی موزهای محلی ایران مطالعه ای با روش ژ نومی سیموندز و شفرد که
اساس آن کاربرد 15 صفت از جمله رنگ شبه ساقه ،کانال دمبرگی ،محور خوشه ، دم میوه ، تخمک ، شانه براکته ، شکل براکته ، نوک براکته ، رنگ براکته ، جلای رنگ براکته ، زخم براکته ، گلبرگ آزاد گل نر ، رنگ گل نر ورنگ کلاله است ، انجام شده وطی آن ارقام به قرار زیر رده بندی شده اند .
1-8-1 رقم هندی
مترادف های آن ،هندی ، سیندی ، پاکوتاه پاکستانی (چابهار ،دره سرباز ، نیک شهر )،هندی ،پاکوتاه هندی ، کاوندیش پاکوتاه ، پاکستانی ،پاکوتاه پاکستانی (بندرعباس میناب)،بصره ای ، کابلی (هند)، موز سینی ،موز هیندی (مصر )هستند .
این رقم شامل موزهای پاکوتاه با خوشه های سنگین وپر محصول است . شبه ساقه آن ارتفاعی در حدود 2متر داشته وقطر آن به حدود 23 سانتی متر می رسد .پاجوش دهی در این رقم تنگ وکاملاً آزادوعمومی است . هر پایه مادری به طور متوسط 7پاجوش تولید می نماید . برگها نسبتاً برزگ وبه در حدود 170سانتی متر ،ضخیم ونسبتاً نیمه آویزان بوده که همگی بر تریپلوئید بودن آن دلالت می کند . شبه ساقه از قاعده به سمت بالا کاملاً پوشیده از لکه های بزرگ قهوه ای مایل به سیاه است که مابین آنها زمینه سبز مایل به قرمز مشاهده می شود . رده بندی آن از نظر ژنومی عبارتست از :
Musa (AAA group Cavendish subgroup) Dwarf Cavendish
2-8-1-رقم هاریچال
مترادفهای آن : هاریچال (چابهار ،دره سرباز ، نیک شهر )،هاریچال ،لبنانی ،پاکوتاه، لبنانی (بندرعباس ،میناب)، روبوستا ، هاریچال (هند) ،ویلیامز ، هیبرید ویلیامز(نیوسوت ولز)،موز مغربی (مصر )،روبوستا ( هند غربی )روبوستا ،ولزی(آمریکای مرکزی ، جامائیکا )، پویو (آفریقای غربی، گوادلوپ) هستند .
گیاهان این رقم نیمه پاکوتاه بوده وشبه ساقه ای به ارتفاع 4/2 متر دارند، خوشه های آنها سنگین واستوانه ای شکل بوده وشبه ساقه نسبتاً قطوری دارند که قطر آن درقاعده به حدود 23 سانتیمتر می رسد . پاجوش دهی در این رقم نسبتاً آزاد بوده وبه طور متوسط 7تا 8پاجوش تولید می نماید . برگهای نسبتاً بزرگ ،ضخیم ونیمه آویزانی به طول 230 سانتی متر دارد . شبه ساقه آن پوشیده از لکه های قهوه ای مایل به سیاه بوده وگاهی اوقات نیز به رنگ قرمز کمرنگ مایل به قهوه ای کمرنگ دیده می شود . از نظر ژنومی بصورت زیر رده بندی می شود .
Musa (AAA group Cavendish subgroup) “Giant Cavendish”
3-8-1-رقم سه گوش پاکستانی
اسامی مترادفهای آن :سه گوش پاکستانی ،سه گوش ،پاکستانی پابلند (چابهار ،دره سرباز ،نیک شهر )، مینابی ، بندری ،موزسیاهو ، باطنه ای ،بلبلی ( بندرعباس ،میناب ،رودان )،بلوگو(هند غربی )،تالابونثا(هند جنوبی )هستند .
گیاهان بزرگ بزرگ وتنومند بوده که ارتفاع شبه ساقه آنهاتا 2/4 متر می رسد . شبه ساقه نسبتاً تنومند بوده ودرقاعده قطری در حدود 21 سانتی متر دارد . پاجوش دهی در آنها بصورت متراکم وانبوه وتوده گیاهی آن فشرده است . پاجوشها در این حالت بصورت مایل رشد نموده ودر زمان خوشه دهی در نتیجه وزن خوشه حالت مایل آنها افزایش می یابد . در هر دوره پایه مادری متوسط 250 سانتی متر بوده وشبه ساقه آن سبز کمرنگ متمایل به زرد است .در این رقم پاجوشها رنگ سبز داشته ورنگ پایه های مسن کاملاً زرد بالکه های قهوه ای بسیار ریز است .
از نظر ژنومی بصورت زیر رده بندی می شود :
Musa (ABB group)”Bluggoe”
4-8-1-رقم مینابی
اسامی مترادف های آن : موزسه گوش ،موز سنگی یا سنگینک (روستای چلو از توابع میناب )،سه گوش پاکستانی پابلند ،(چابهار ،دره سرباز ،نیک شهر )، مینابی ،بندری ،موز سیاهو ،باطنه ای ،بلبلی ( بندرعباس ،میناب ،رودان )،بلوگو(هند غربی )،تالابونثا (هند جنوبی ) هستند .
گیاهان این رقم بزرگ وبسیار تنومند بوده وار تفاع شبه ساقه آنها بطور متوسط 4/4 متر است . این رقم تنومندترین رقم موز محلی ایران بوده وقطر شبه ساقه آن در قاعده به حدود
30سانتی متر می رسد . پاجوش دهی آن بسیار متراکم وانبوه وتوده گیاهی آن بسیار فشرده وغیر قابل نفوذ است . پاجوشها بطور مشخصی به سمت بیرون توده گیاهی آن بسیار بوده وحالت گریز از مرکز دارند . حالت مایل پاجوش های این رقم کمتر از رقم سه گوش پاکستانی است . هر گیاه مادری بطور متوسط حدود 18 پاجوش تولید می کند که بیشتر از سه گوش پاکستانی است . برگهای آن گسترده وطول متوسط آن به 280 سانتیمتر می رسد . شبه ساقه بطور مشخصی به به رنگ پررنگ وکمی متمایل به قرمز بوده ولکه های ریز کوچک قهوه ای رنگ دارد که بصورت عرضی وپراکنده بر روی شبه ساقه دیده می شوند،از نظر ژنومی رده بندی آن عبارتست از :
Musa(ABB group)”Minabi”
5-8-1-اسامی مترادفهای آن : هزار،هزاری ،هزاره (استان سیستان وبلوچستان وهرمزگان )،هزار(هند) هستند .

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  58  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید