خلاصه پایان نامه:
در این رساله به طراحی لرزه ای سازه با تکیه گاه انعطاف پذیر بر اساس تغییر مکان پرداخته شده است. این موضوع به صورت متمرکز تاکنون مورد بحث قرار نگرفته است. پارامترهای تاثیرگذار در روش به دلیل انعطاف پذیری تکیه گاه مورد بحث قرار گرفته و مراحل گام به گام روش طراحی بر اساس تغییر مکان با در نظر گرفتن اثر اندرکنش خاک- سازه ارائه شده است. نتایج، نشانگر این است که اثر انعطاف پذیری تکیه گاه در این روش باعث افزایش یا کاهش برش پایه می شود که این مساله بر خلاف روند منظور شده در مدارک فعلی است که در آنها همواره برش پایه به دلیل اثرات تکیه گاه کاهش داده می شود. همچنین نتایج بدست آمده از روش طراحی بر اساس تغییر مکان در حالت استفاده از طیفهای الاستیک با میرایی معادل با حالت استفاده از طیفهای غیر الاستیک با شکل پذیری ثابت مقایسه شده است و نتایج حاکی از اختلاف زیاد در برش پایه بدست آمده از دو حالت می باشد. به علاوه به مقایسه نتایج بدست آمده از روش تحلیل استاتیکی معادل استاندارد 2800 ایران و روش طراحی بر اساس تغییر مکان پرداخته شده است. روش طراحی بر اساس تغییر مکان در نظر گرفته شده روش ارائه شده توسط Priestley و Kowalsky (2000) و همینطور روش پیشنهاد شده در این پایان نامه (روش Chopra اصلاح شده) می باشد. مشاهده شده است که برش پایه بدست آمده از استاندارد 2800 بسیار کمتر از مقادیر بدست آمده از روش طراحی بر اساس تغییر مکان است، به طوریکه بدون ارضای محدودیت تغییر مکان نسبی قید شده در استاندارد 2800 و صرفاً طراحی سازه بر اساس بار جانبی، نتایج طراحی کمتر از مقادیر متناظر بدست آمده از روش طراحی بر اساس تغییر مکان خواهد بود.
پایان نامه رشته عمران طراحی لرزه ای ساختمان با تکیه گاه انعطاف پذیر بر اساس تغییر مکان
