ایجاد و طبقهبندیها
در پایان این فصل شما قادر خواهید بود که ...
1-درک مشخصات کامل برنامه نویس موضوعی - تطبیقی
2-دانستن زمان به کارگیری متغیرها و روشهای عمومی و خصوصی به طور اختصاصی
3-ایجاد کلاسهای شخصی
4-معرفی موضوعات کلاسهای شخصی
5-نگارش روشهایی که ارزشها را باز می گرداند و ارزشهای داده را تائید می کند .
به هر حال هر کدام از اپلت هایی که ایجاد کرده اید در طبقه واحدی قرار می گیرند . همان طور که به ساختار applet توابع بیشتری می افزائید حجم برنامه زیاد شده و کنترل آن دشوار می گردد . روش مناسب برای توسعه برنامه تقسیم عملکرد مابه موضوعات کوچک می باشد ، که هر کدام از آنها مسئول وظیفهای خاص می باشد .
در این بخش خواهیم آموخت applet های قبلی را جدا کرده ، تفکیک کرده و به هنگام پردازش کاربر در هر طبقه applet پردازش شود .
مروری بر برنامه نویسی موضوعی - تطبیقی
همان طور که شما در بخش 1 آموختید ، Java یک زبان تطبیقی - موضوعی است و این بدان معنی است که برنامه ای که شما می نویسید از نظر موضوع باید مطابقت داشته باشد . برخی از ویژگی های برنامه نویسی تطبیقی - موضوعی ، اختصار ،
میراث و چند شکلی می باشد .
اختصار به ترکیبی خواص و روشهایی در یک بخش واحد اتلاق می شود . قبل از برنامه نویسی تطبیقی - موضوعی ، برنامه های کامپیوتر اطلاعات داده را جدای از پردازش کنترل می کرد .
روش جدید با هر دو مشخصه و عملکرد هر موضوع سر و کار دارد که این حس را ایجاد می کند که ویژگیها و روشها در ارتباط متقابل با هم هستند . و اختصار این امکان را می دهد صورت کاملی از داده ها در باب یک موضوع بوسیله مخفی کردن از سایر موضوعات پنهان بماند . شما می توانید تصور کنید که یک موضوع همانند جعبه سیاهی است که وظیفه ای را انجام می دهد . تنها راه دستیابی به ویژگیها و روشهای یک موضوع به کارگیری ویژگیها و روشهای خاص مهیا شده به عنوان یک روش عمومی می باشد . هر موضوع اجزاء ، متغیرها و روشهایش را اداره می کند .
میراث :
با به کارگیری میراث شما می توانید کلاس موجود را بهینه سازید بدون اینکه اصل آن را تغییر دهد . بوسیله ایجاد کلاس جدید که برگرفته شده از سطح موجود است ، شما می توانید متغیرها و روشهایی را به سطح جدید اضافه یا تغییر دهید . در هر applet که شما ایجاد می کنید ، سطح applet موجود را بسط می دهید . سطح یا کلاس موجود به عنوان کلاس اصلی یا سوپرکلاس شناخته می شود . و کلاس بسط یافته زیرگروه نامیده می شود . البته هر کلاس جدید نیز می تواند برگرفته شده از زیرگروه باشد ، چرا که زیرگروه می تواند همچنین سرگروه نیز باشد . سلسله مراتب رابطه بین سوپرکلاس و زیرگروه می باشد .
applet هایی را که شما ایجاد کرده اید بر اساس میراث می باشد . کلاس applet اغلب در گروه بندی جاوا موجود می باشد . applet جدید شما به این کلاس اضافه می شود ، اما همچنین دارای ویژگیها و عملکرد کلاس پایدار میباشد . زمانی که شما متغیرها را در ابتدای کلاس معرفی می کنید ، شما ویژگیهاذی جدیدی را به کلاس اضافه می کنید . کلاس applet اغلب دارای یک روش داخلی است ، روش داخلی که شما برنامه های اجرائی را به جای روش داخلی در کلاس پایه می نویسید ، در پردازشی که درجه اول نامیده می شود . درجه اول بودن این است که چطور شما روش موجود را تغییر می دهید : شما روش خود را با همان نام روش موجود می نویسید و روش ما روش موجود را تحت الشعاع قرار می دهد . شما می توانید به تأثیر پاک شدن یک روش با تحت الشعاع قرار دادن روشی که هیچ کدی ندارد دست یابید .
زمانی که یک متد بدون کد به زیرگروه تبدیل می شود هیچ اتفاقی نمیافتد. توجه : شما قبلاً روشهایی را برای حوادث در بخش 2 نوشته اید . شما مجبورید همه روشها را در ماوی لیتنر پاک کنید اما روشهای ناخواسته محتوی هیچ گونه دستوری نیستند .
پردازش و کلاسهای نهفته :
یک کلاس در جاوا تنها می تواند از یک سوپرکلاس برگرفته شده باشد . اگر شما برنامهای در C++ دارید شما چند ارث را خواهید دید که امکان آن در جاوا وجود ندارد . البته جاوا دارای دو ویژگی دیگری است که می تواند به شما کمک کند زمانی که به مشخصه هایی برای بیش از یک کلاس نیاز دارید : پردازش و کلاس های نهفته.
پردازش همانند یک کلاس است ، که در مواجهه با گروهی از روشها می باشد. البته شما یابد همة روشها را در هر پردازش که شما نیاز دارید دور کنید و شما همواره از پردازش در برنامه نویسی استفاده می کنید :
پردازش Action . histener و پردازش Mouse listener . شما از صفحه کلید برای پردازش استفاده می کنید . زمانی که شما پردازشی را انجام می دهید ، شما کلاستان را که دارای روشهای خاص است ضمانت می کنید . سایر کلاسها که از کلاس شما استفاده می کنند می توانند اطمینان داشته باشند که روشها موجود می باشد در واقع همگردان جاوا این محدودیت ها و پیامهای خطا را اجرا می کند اگر شما پردازش را انجام دهید و از کد برای هر روش استفاده نکنید .
اگرچه یک کلاس می تواند تنها دارای یک سوپرکلاس باشد ، که می تواند پردازش های متعددی را اجرا کند . شما می توانید پردازش خود را در همان حالت کلاسی که ایجاد کرده اید انجام دهید . شما صفحه یک کلاس نهفته کلاس است که در کلاس دیگری تعریف می شود . کلاس نهفته در جاوا معرفی می شود . کلاسهای نظری به طور نزدیکی در رابطه با پردازش میباشد . یک کلاس نظری ، کلاسی است که تنها برای هدف ارث نوشته میشود . یک کلاس نظری شامل روشهایی است که شامل هیچ گونه گزاره ای نیست که روشهای نظری نامیده می شود . شما نمی توانید بلافاصله یک موضوع را از کلاس نظری بگیرید ، در عوض می توانید از یک کلاس نظری نشتق شوید . شما ممکن است از اهداف این امر تعجب کنید . زمانی که موضوعات متفاوت ویژگیهایی مشابهی داشته باشند ، شما میتوانید سوپرکلاس و زیرگروه ایجاد کنید که از سوپرکلاس مشتق شوند . این امر این امکان را می دهد که برخی از روشها و متغیرهای مشابه کلاس در میان زیرگروهها باشند . نمونه ای از این شرایط اجزاء کلاس در جاوا میباشد . که یک کلاس نظری است . برچسب ، متن ، منطقه متن و نقطه زیرگروه اجزاء می باشد .
چندشکلی بودن :
ویژگی دیگر زبان oop چندشکلی بودن آن است . واژه چندشکلی بودن به معنی توانایی برای ایجاد شکل ها و فرم های متعدد می باشد . همان طور که در مورد oop به کار گرفته شده است ، چند شکلی بودن دلالت برنامهای روشهایی دارد که نامهای مشخص اما اجراهای متفاوتی دارند .
برای مثال : کلاسهای متعدد ممکن است دارای یک روش باشد . در هر نمونه آیتم موردنظر به طور کامل هماهنگ با این کلاس عمل می کند . همچنین ممکن است یک کلاس دارای روشهای متفاوت با یک نام باشد که جای بحث دارد . هر یک از روشهای نامگذاری شده وظیفه خود را در روش متفاوتی از سایرین انجام می دهد .
روشی که چندشکلی بودن اجرا می شود این است که نام روشی را به طور مشابه در سه گروه و زیرگروه داشته باشیم . برای مثال ، کلاس applet دارای یک روش داخلی است . زمانی که شما روش خود را می نویسید در زیرگروه روش شما روش سرگروه را تحت الشعاع قرار می دهد . هر کدام از روشها نامهای مشابهی دارند اما عملکردشان متفاوت است .
برای مثال ، برای چندشکلی بودن توجه کنید به اجزاء کلاس که برای برچسب و اجزاء متن یکی است . هر کدام از این کلاسها دارای روشهای خاص متن است و به طور خاص برای کلاس خاص عمل می کند . بنابراین همه موضوعات که نمونه ای از برچسب ، متن ، منطقه متن می باشد دارای روشی مشابه با عملکرد متفاوت می باشد .
موضوعات :
اگر برنامه های ما دارای موضوع منطبق می باشد که تنها انتخاب جاوا میباشد ، که برای گرفتن مزایا از ویژگیهایی oop نمی باشد . اصلیترین تفکر در پی oop ایجاد آیتم های قابل مصرف مجدد می باشد که می تواند از هر پروژه ای که ممکن است مورد نیاز باشد چنین موضوعی ایجاد شود . یک موضوع چندی است که دارای ویژگیها و رفتارهاست . همه اجزایی که شما به کار می برید موضوعات هستند . زمینه متن دارای یک ارزش است و عملکردهایی نظیر گرفتن متن ، تنظیم متن ، تنظیم پیشزمینه و تنظیم پسزمینه می باشد . دکمه دارای برچسب خاص است که نمایش دهنده بر روی آن است و دارای روشهایی نظیر گرفتن برچسب و تنظیم برچسب میباشد .
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 17 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود مقاله ترجمه جاوا