گوساله

اختصاصی از فایل هلپ گوساله دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

مقدمه

گوساله هایی که به آنها آغوز حاوی پادتن ضد ویروس لوکوز خورانده شده ممکن است به همان میزان گوساله هایی که به آنها آغوز فاقد چنین پادتن خورانده شده در معرفی خطر فونت قرار داشته باشند. احتمالاً، در اکثر موارد کمتر از 10% از گوساله هایی که از شیر آلوده تغذیه می کنند، در شرایط گاوداری ممکن است به ویروس لوکوز آلوده شوند.

شیری که حاوی مقدار بیشتری از لنفوسیت های آلوده می باشد (که در گاوهای دچار لنفوسیتوز پایدار یا لنفوسارکوم ممکن است یافت شود) باید پر خطرترین شیر از این لحاظ محصوب گردد.

در شیر ترش شده ای که PH آن به کمتر از 4/4 می رسد و در دمای یا به مدت 24 ساعت نگعداری شده، ویروس لوکوز گاوی از بین رفته است، بعلاوه، منجمد کردن یا پاستوریزه کردن آغوز و شیر باعث از بین رفتن عفونت لوکوز در این ترکیبات می شود.

بهترین پیشنهاد در رابطه با تغذیه گوساله ها با شیر و آغوز آن است که آغوز حاصل از گاوهای لوکوز منفی به تمامی گوساله ها خورانده شده و پس از آن از مواد جایگزین کننده شیر تا زمان از شیر گرفتن گوساله، استفاده شود.

1-4-8- انتقال بین گونه ای:

گاو تنها گونه ای است که به صورت طبیعی آلوده می گردد، اگرچه گوسفند و بز می توانند به طریق تجربی آلوده شوند. عفونت از گوسفندی که به طریق تجربی آلوده شده به گوسفند دیگر انتقال پیدا نمی کند.

با آنکه، انتقال افقی لنفوسارکوم که به صورت طبیعی در گوسفند توسط ویروسی که از لحاظ ژنتیکی به ویروس لوکوز گاوی شباهت دارد رخ داده، جنین فرض می شود که گسترش افقی ویروس لوکوز گاوی از گاو به گوسفند رخ نخواهد داد، انتقال تجربی عفونت از گاو به گوسفند به سهولت انجام گرفته که از این جهت، این کار به عنوان تکنیک ارجح، جهت آزمایش وجود ویروی بکار می رود.

1-5-منبع عفونت:

در گاو منبع عفونت با ویروس به صورت دائمی می باشد، درمان خود به خودی تا کنون مشاهده نشده و ویروس در بین جمعیت گاوها حفظ شده است. ویروس در مرجله پنهان بدون تکثیر کردن در داخل لنفوسیت ها قرار دارد که سبب جلوگیری از مهار عفونت توسط پادتن ها می شود، و تکثیر ویروس برای بقاء و انتقال آن ضروری نیست. ویروس همچنین قادر به تغییر آنتی ژنتیکی دوره ای و پیشدستی کردن بر سیستم کنترل پادتن می باشد، بنابراین حیوان آلوده برای مدت طولانی به عنوان منبع آلودگی (احتمالاً برای تمام عمر) بدون توجه به حضور همزمان پادتن ها اختصاصی، باقی می ماند.

سیستم ویروس-میزبان به مانند سایر رتروویروسها می باشد، بخصوص شبیه کم خونی عفونی اسب و مدی- ویسنای گوسفند.

در اکثر موارد عفونت در زمانیکه حیوانات در تماس فیزیکی نزدیک با یکدیگر هستند و بیشتر از 12 ماه سن دارند رخ می دهد. انتقال عفونت به سهولت از راه تزریق زیر جلدی و بین جلدی و