تحقیق درباره بورس

اختصاصی از فایل هلپ تحقیق درباره بورس دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

پیشینه بورس در ایران

بورس اوراق بهادار  تهران در سال 1346 تاسیس گردید.این سازمان از پانزدهم بهمن ماه آن سال  فعالیت خود را با انجام  چند  معامله بر روی سهام بانک توسعه صنعتی و معدنی  آغاز کرد. در پی آن شکت نفت پارس , اوراق قرضه دولتی, اسناد خزانه, اوراق قرضه سازمان  گسترش مالکیت صنعتی و اوراق  قرضه عباس آباد به بورس تهران راه یافتند. اعطای معافیت های مالیاتی شرکت ها و موئسسه های پذیرفته شده در بورس در ایجاد انگیزه  برای عرضه سهام آنها نقش مهمی  داشته است. طی 11 سال فعالیت بورس  تا پیش از انقلاب  اسلامی در ایران تعداد شرکت ها و  بانک ها  و شرکت های بیمه  پذیرفته شده از 6 بنگاه اقتصادی با 6.2 میلیارد ریال  سرمایه در سال 1346 به 105 بنگاه با بیش از 230 میلیارد ریال  در سال 1357 افزایش یافت. همچنین ارزش مبادلات در بورس از  15 میلیون ریال در سال 1346 به بیش از 150 میلیارد ریال  سرمایه در سال 1357 افزایش یافت. در سال های  پس از انقلاب  اسلامی  و تا پیش از  نخستین برنامه پنج ساله توسعه اقتصادی, دگرگونی های چشمیگیری در اقتصاد  ملی پدید آمد که بورس اوراق بهادار  تهران را نیز  در بر گرفت. نخستین رویداد, تصویب لایحه قانون اداره امور  بانک ها در تاریخ 17 خرداد  1358 توسط شورای  انقلاب  بود که به موجب آن بانک های تجاری  و تخصصی کشور  در چارچوب 9 بانک شامل 6 بانک تجاری  و 3 بانک تخصصی ادغام و ملی شدند. چندی بعد و در پی  آن شرکت های بیمه نیز  در یکدیگر  ادغام  گردیدند و به مالکیت دولتی  درآمدند و همچنین تصویب قانون حفاظت و توسعه صنایع ایران نیز  در تیر  1358 باعث گردید تعداد زیادی از بنگاه های اقتصادی پذیرفته شده  در بورس  از آن خارج شوند. به گونه ای که تعداد آن از  105  شرکت  و موئسسه اقتصادی در سال 1357 به 56 شرکت در پایان سال 1367 کاهش یافت. بدین ترتیب در طی این سال ها بورس و اوراق بهادار  دوران فترت خود را آغاز کرد که تا پایان سال 1367 ادامه یافت. از سال 1368, در چهارچوب برنامه پنج ساله اول توسعه اقتصادی , اجتماعی  و فرهنگی  تجدید فعالیت بورس  اوراق بهادار  تهران به عنوان  زمینه ای  برای اجرای  سیاست خصوصی سازی, مورد توجه قرار گرفت.

بر این اساس سیاست گذاران در نظر دارند بورس اوراق بهادار  با انتقال پاره ای از وظایف تصدی های دولتی  به بخش  خصوصی, جذب نقدینگی و گردآوری منابع پس اندازی  پراکنده و هدایت آن به سوی مصارف سرمایه گذاری , در تجهیز  منابع توسعه اقتصادی و انگجیزش موثر بخش  خصوصی برای مشارکت فعالانه در فعالیت های  اقتصادی نقش مهم و اساسی داشته باشد. در هر حال , گرایش سیاست گذاری های کلان اقتصادی به استفاده از سازه  کار بورسع افزایش  چشمگیر شمار شرکت های پذیرفته شده و افزایش حجم فعالیت بورس تهران را در بر داشت که بر این اساس طی سال های 1367  تا نیمه اول  سال 1384 به بیش از 445 شرکت افزایش یافت. شرکت های پذیرفته شده و شرکت های  فعال در بورس به دو دسته تقسیم می شوند:

1-      شرکت های تولیدی

2-       شرکت های سرمایه گذاری

شرکت های تولیدی معمولا به تولید کالای خاصی مبادرت می ورزند و در گروه صنایع فعال در بورس قرار می گیرند و در سازمان بورس با نام و کد خاص  خود, مشخص می شوند. اما شرکت های سرمایه گذاری شرکت هایی هستند که به عنوان واسطه های مالی  فعالیت می کنند. اینگونه شرکت ها با فعالیت تولیدی ندارند و یا فعالیت آنها به گونه ای است که با کمک های مالی از طریق خرید سهام شرکت های تولیدی و صنعتی  و با مجموعه ای از آنها به تولید و سرمایه گذاری این شرکت ها مبادرت می نمایند.البته شرکت های نیز اکنون در بورس فعال هستند.

بورس

همانطور که از وضعیت نا به سامان صدای رسانه‌ها و مطبوعات در مورد بورس مطلع‌ایم، شاخص‌های بورس اوراق بهادار طی ماه‌های اخیر روندی نزولی یافته و شاهد شدت گرفتن افت شاخص‌ها طی روزهای اخیر در تالارهای شیشه‌ای هستیم. این کاهش و افت قیمت سهام و شاخص‌های بورسی می‌تواند ناشی از برخی مسایل سیاسی حاکم بر اوضاع و جو روانی کشور و منطقه بوده و قسمتی هم از مشکلات و موانع ساختاری بازار سرمایه اقتصاد ایران سرچشمه می‌گیرد. از جمله مسایل سیاسی تنش زایی که این روزها بورس را به تب و تاب انداخته است، می‌توان به تصویب قطعنامه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در نشست وین در مورد پرونده هسته‌ای ایران در چارچوب معاهده NPT و همچنین روی کار آمدن دولت جدید و تغییر و تحولات گسترده مدیریتی در سطوح وزارتخانه‌ای، اشاره نمود که باعث نفس تنگی بازار سرمایه در اقتصاد ایران شده است و بورس کشور را به سمت و سوی رخوت و زوال کشانده است. نمود این تعدی و تعرض بارز به بازار بورس را می‌توان در افت مداوم و پی در پی شاخص کل مشاهده نمود که به طور ملموس و مشهود بیانگر افزایش ریسک سیاسی بازار به لحاظ وجود ایرانی هسته‌ای! است. به جرات می‌توان گفت، بیش از 80 الی 90 درصد علت افت قیمت سهام در بازار بورس اوراق بهادار و سقوط شاخص‌ها و بحران ایجاد شده طی روزهای اخیر در بازار سرمایه، مربوط به شرایط جاری روانی است که در سطوح بین‌المللی برای ایران ایجاد شده و ناشی از مسایل سیاسی من جمله تحرکات اخیر شورای حکام و آژانس و اقدامات آمریکا می‌باشد و بخش کوچکی از آن به تصحیح قیمت‌ها ارتباط داشته، زیرا شاخص‌های مبنایی تغیر چندانی نیافته است و اساساً نمی توان بیش از 10 درصد تغییرات قیمتی شاخص‌ها را به عوامل ساختاری نسبت داد. نکته‌ای که در این منظر حائز اهمیت می‌نماید آن است که حال ورای اینکه بحران کنونی بورس سیاسی است یا اقتصادی، همه ما از دولت گرفته تا مجلس و کارشناسان بازار سرمایه، مشاوران بورسی، کارگزاران بورس اوراق بهادار و سهامداران، در قبال بورس وظیفه داریم و بایستی با یک رفتار صحیح و علمی و با عقلانیت اقتصادی در این روزهای حساس، به فکر نجات بورس و بازار سرمایه کشور از این التهاب سوزان باشیم.همچنین آیا می‌توان عدم اعتقاد و بی ایمانی مسئولان و دولتمردان به بورس را جزو عوامل موثر فرض نمود؟ و یا اینکه به قول رییس جمهور، التهاب موجود در بازار، التهابی کاذب است. این را هم از یاد نبریم که مشخص نبودن و عدم تعیین تکلیف مدیران بنگاه های