فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 8 صفحه
نفس واحد انسانی
زن در هستی شناسی قرآن موجودی است که برخلاف باورهای تحریفی شرایع یهودی و مسیحی از باقیمانده گل آدم و یا عضو بدنی و کالبدی جسمی وی خلق نشده است.
تعبیری که قرآن از این مسئله به دست می دهد کاملا با تحلیل و گزارش یهودی مخالف است.
در گزارش قرآن به جای آن که مسئله به حوزه جسم ارتباط یابد به حوزه و نشئه دیگری مرتبط می شود.
قرآن از نشئه و مرتبه ای سخن می گوید که نه مرتبه جسم صرف است و نه روح محض.
از این رو سخن از نشئه نفس می کند.
نفس در یکی از کاربردهای قرآنی به معنای روح تعلق یافته به کالبد جسمانی است.
خداوند در بیان آفرینش انسان می فرماید: خلقکم من نفس واحده و خلق منها زوجها؛ خداوند شما را از نفس یگانه ای آفریده و از همان نفس یگانه همسرش را آفریده است. (نساء آیه 1(
در این آیه به روشنی بیان می شود که آدم(ع) به عنوان نفس واحد و یگانه ای است که خداوند آفریده است و از بخشی از همان نفس، جفت و همسرش را آفریده است.
کاربرد حرف جاره (من) از آن روست تا جزئیت و نیز منشأ انتزاع به خوبی تبیین گردد.
به این معنا که زن بخشی از همان نفس واحد است و برخلاف باورهای یهودی در کتاب تلمود نه از موجودات دیگر و یا انواع دیگر است و نه این که خود موجود و حقیقت مستقلی است تا موجب شود تا با دو نوع مخلوق متفاوت و گوناگون مواجه شویم و زن را از دایره انسانیت بیرون بریم چنان که برخی از ادیان و مذاهب غیرتوحیدی با زن این گونه برخورد می کردند و زن را موجودی غیرانسانی قرار می دادند.
شگفت این که در آثار تلمودی یهودی بر این نکته تاکید شده است که همه انسان ها از مادری جنی و یا غیرانسانی به دنیا آمده اند و تنها یهودیان از مادری فرشته پدیدار شده اند.
مقاله بررسی جایگاه زن در نگرش قرآن
