چکیده : مثل و ضرب المثل جزء فرهنگ و ادبیات هر قوم می باشد. البته نه ادبیات مکتوب بلکه جزء ادبیات شفاهی و روایی که محصول فرهنگ عامه مردم است. از زمانهای قدیم در مقابل ادبیات کتبی ، ادبیات شفاهی که توسط مردم در کوچه و بازار بیان شده است، وجود داشت که بار ظلم ستیزی آنها در طول تاریخ در بسیاری از مواقع بیشتر از ادبیات کتبی بوده است. ضرب المثلها و گفتارهای تمثیلی در همه زبان ها رواج فراوان دارند و گفتار عادی ما بدون کاربرد آنها خام و نارسا می نماید. این گفته ها و نقل قول ها دارای معنا و ارزش همگانی و به این دلیل به سهولت و سرعت مورد استقبال عامه مردم قرار گرفته و از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند. در این تحقیق سعی بر این است تا با کمک گرفتن از علم زبانشناسی و معناشناسی تعدادی از ضرب المثل های محلی رامسر بر پایه واژگان مربوط به رنگ، میوه، گیاهان و حیوانات مورد بررسی قرار گیرد و برای بخشی از آنها معادل فارسی ارائه گردد. این کار مزیت دیگری نیز دارد که شاید به حفظ مَثَل ها که هویت هر سرزمینی است کمک کند تا همه آنهایی که فارسی، زبان مشترکشان است نیز بتوانند با مَثَل های مربوط به گویش رامسری ارتباط معنایی پیدا کنند.
پایان نامه : بررسی ضرب المثل های گویش رامسری( بر پایه واژگان رنگ، میوه، گیاهان و حیوانات ) و مقایسه آنها با مثل های مشابه در فارسی