پایان نامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی
گرایش ادبیات کودک
190 صفحه
چکیده:
هدف این پژوهش، بررسی و تحلیل تکنیک‌ها و عناصر طنز در آثار طنزنویسان نوجوان دهه‌ی هشتاد است. این بررسی از جنبه‌های گوناگونی مانند تکنیک‌ها و عناصر به کار رفته، تنوع تکنیکی و طرز بیان، محتوا و موضوعات مورد توجه نویسندگان و سیر طنزپردازی در این دهه انجام گرفته است. بر این اساس، در روش پژوهش پس از به دست‌آوردن تعریفی دقیق از تکنیک‌های طنز، به بررسی کارکرد آن‌ها در آثار مورد بحث پرداخته شده است. با توجه به یافته‌های پژوهش، تکنیک‌های کنایه و سپس طنز موقعیت، بیشترین کاربرد را در این آثار داشته‌اند. استفاده از این تکنیک‌ها بیشتر به دلیل محدودیت سنی مخاطب و تفهیم موضوع با زبانی ساده و به دور از پیچیدگی بوده است. در بحث تنوع تکنیکی، شفیعی، به دلیل تعدد آثار نسبت به دیگر نویسندگان، از تکنیک‌ها و عناصر گوناگون، بیشترین استفاده را کرده است. هم‌چنین نویسندگان دیگری مانند عموزاده خلیلی و هاشمی نیز از تکنیک‌های گوناگون در راستای طنزآمیزتر کردن آثار خود استفاده کرده‌اند. مهم‌ترین موضوعاتی که مورد توجه نویسندگان قرار گرفته، مسائل اجتماعی است. نویسندگان در کنار پرداختن به آسیب‌های اجتماعی، برخی ناهنجاری‌های سیاسی و یا مسائل فردی و شخصی مربوط به نوجوانان را نیز مطرح کرده‌اند. نگاهی به سیر طنزپردازی در این دهه به خوبی روشنگر این نکته است که تعدد آثار در اواخر دهه نسبت به اوایل آن، بیشتر شده و نویسندگان، پرکارتر ظاهر شده‌اند. هم‌چنین در به کارگیری تکنیک‌ها و عناصر طنز و چگونگی طرح موضوعات، آثار اواخر دهه از پختگی و یکدستی بیشتری برخوردار هستند.
بررسی تکنیک های طنز در ادبیات داستانی نوجوان دهه ی هشتاد
