دانلود گزارش کارآموزی رشته معماری شرکت ساختمانی عمار گنبد

اختصاصی از فایل هلپ دانلود گزارش کارآموزی رشته معماری شرکت ساختمانی عمار گنبد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نمونه متن:

تاسیسات :

یکی از مهمترین قسمتهای هر ساختمان که مطابق نیازهای افراد طراحی می شود مطابق با محاسبات طراح و نیازمصرف کننده تعداد قطر لوله ها مشخص می شود .

سیستم گرمایش این ساختمان شوفاژ بوده و برای لوله های شوفاژ لوله هایی از جنس آهن استفاده می شود و برای لوله های آبرسانی از لوله های پلاستیکی استفاده شد .

سیستم فاضلاب این پروژه از سبتیک استفاده شده ، طول سبتیک 24 متر و عرض آن 6 متر می باشد . به ارتفاع 85/2 متر سطح کاملا مسطح . ارتفاع گودال حفر شده بوسیله دوربین نقشه برداری که در یک سطح صاف دوربین تراز کرده سپس شاخص را در گودال قرار داده اختلاف سطح را محاسبه می کنیم . سپس دیواره آنرا به منظور جلوگیری از ریزش خاک 7 ردیف بلوک چینی و سپس به ارتفاع 10 سانتی متر داخل گودال را مخلوط سنگریزه می ریزند تا برای پوشش مگر آماده شود . ( ضخامت مگر 5 سانتی متر می باشد . بعد از اجرای سبتیک را به 3 قسمت تقسیم نموده .

قسمت اول تمامی آب و فاضلاب به سیستم منتقل شده بعد از آن وارد قسمت دوم شده که در آنجا ذرات جامد ته نشین و در قسمت سوم آب موجود وارد چاه جذبی تعبیه شده می گردد این سیستم بخاطر اینکه وزن زیادی از یک سیال را تحمل می کند آرماور گذاری شده تمامی لوله های تاسیساتی اعم از فاضلاب و غیره از داخل داکت عبور داده و لوله فاضلاب با شیب مناسب وارد سبتیک می شود .

_____________

فهرست مطالب:

عنوان

مشخصات فنی عمومی ساختمان

تاسیسات

سقت کاری و نازک کاری

کلیاتی در مورد عایقکاری رطوبتی

مراحل مختلف اجرای عایق کاری

آماده کردن سطح کار

اندود داخلی با ملات گچ و خاک و گچ کشته پرداختنی

کف سازی بر روی زمین

کف سازی بر روی طبقات

کف سازی سرویس ها در طبقات

کاشی کاری

پوشش کف با موزاییک

پوشش کف با سرامیک در سرویس ها

نماسازی

استانداردهای در و پنجره فلزی

__________________

شامل 20 صفحه فایل Word

دانلود با لینک مستقیم

دانلود گزارش کارآموزی رشته معماری شرکت ساختمانی عمار گنبد

دانلود مقاله دهخدا شاعر یا استاد شعر

اختصاصی از فایل هلپ دانلود مقاله دهخدا شاعر یا استاد شعر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

علی اکبر دهخدا در اواخر عمر به دوستی گفته بود من دعوی شاعری ندارم , اگر شعری گفته ام از روی تفنن بوده است ,ودوستانم در باب آنها قضاوت نمی کنند نمیدانم در واقع آنها را باید نظم خواندیا شعر ؟بدون شک این تردید از جانب کسی که طی سالها بخش عمده عمر خود را در مطالعه شعر فارسی به سر آورده است دیوانهای شاعران رابارها زیرورو کرده است برتعداد زیادی از آنها تعلیقات وملاحظات ادبی نوشته است مخصوصا از جانب کسی که در تصحیح قیاسی متون و ادراک لطایف اشارات اقوال قدما در عصر خویش قولش تقریبا حجت و قضاوتش غالبا مقبول شمرده می شده است جز تواضعی در خوریک محقق راستین محجوب وعاری از ادعا نیست  وکیست که نداند تفاوت بین شعر واقعی وآنچه را در زمان ما مجرد نظم می خوانند کم کسی به خوبی او درک می کرد وباز کم کسی ویژگیهای شعر واقعی و دواعی و احوالی را که در وجود مرد سخن الهام برمی انگیزد وبه احساس وتخیل وتشبیه وتصویر تبدیل می گردد یا به صورت قصه و تمثیل درمی آید واحساس و اندیشه رابه تصویر واقعیت انسانی مبدل می نماید به خوبی او می شناخت .معهذا در او با احاطه یی که به
 شعر ونثر فارسی داشت وباآنکه درهر دو مقوله از بنیانگذارن تجدد محسوب می شداین اندازه فروتنی وبی ادعایی و بزرگواری وجود داشت که در مورد سخن منظوم خود با تمام نشانه های شعر واقعی که درآن هست از اینکه آن را شعر بخواند یا نظم,محجوبانه دچار تردید شود. گفتن ندارد که اگر نظم آن گونه که در عصر ما گفته می شود سخنی است متضمن نوعی تعبیر ادبی که هر چند از وزن وقافیه و صنعت وتمام آنچه ظاهر شعر را تحقق می دهد خالی نیست باری خاصیت خیال انگیزی ندارد وشورو حالی درآن نیست که بتواند آنرا به دیگری القا کند در این صورت کلام موزون دهخدا نظم مجرد نیست وبه رغم الفاظ مغلق وتعبیرات غالبا نامانوس که ویژگی عمده اکثرآنهاست باز برای کسانی که به طرز بیان وآشنایی دارند هم خیال انگیز وهم متضمن بازآفرینی واقعیت است.
اما اینکه او دوست دارد واین دوستی ممکن است تا حدی ناشی از انس و عادتی دیرینه باشد به زبان قدما سخن بگوید ماده شعری را که در کلام او هست وبه مجرد تصویر مخیل محدود نیست بلکه تصویر واقعیت را هم در ابداع ونقل قصه وتمثیل عرضه می نماید نیز نفی نمی کند. واگر شاعری مجاز است مخاطب خود را از بین کسانی که به زبان محاوره سخن می گویند انتخاب کند مانعی ندارد شاعر دیگر به هر جهت که هست مخاطب خود را از بین کسانی برگزیندکه بازبان شاعران  پیشینه آشنایی دارند واحیانا می توانند آنچه را او جز با رمز واشارت خاص آن زبان نامانوس نمیتواند به بیان آورد ودر جو آلوده به اغراض ومحیط خفقان آگند عصر خویش از ایذای کژاندیشان وسخن چینی بدسگالان در امان بماند درک نمایند.  معهذا شک نیست که وقتی شاعر امروز روی سخن با جمعی محدود از خاص خلق دارد البته نباید از اینکهعام خلق او را چنانکه هست درک نیمکنند ناخرسندی وشکایتگری عامیانه نشان دهد ویا کسانی را که برای جمعی انبوه تر وبیشتراز عام خلق سخن می گویند ولاجرم نام وآوازه یی بیشتر در شعر وشاعری به دست می آورند درخور طعن یا رشک بیابد. حسن کار دهخدا در یانب ود که در دوره یی از عمر عهد جوانی خویش برای جمعی بیشتراز عام خلق سخن گفت ودر دوره یی  دیگر اول پیری بیشتر برای جمعی معدود ودر هیچیک از دو دوره نه دعوی شاعری کرد نه کسانی را که شیوه یی  غیر از شیوه او داشتند درخور نقد یا رشک یافت .جالب آن بود که در هر دو مورد تصویرآفرینی وخیال انگیزی در کلام اومنعکس بود آنچه می سرود حالی ودردی یااندیشه یی و واقعیتی رابه مخاطب القا می کرد واو را تحت تاثیر قرار می داد و به هر حال دگرگون می کرد. نه آیا نشان شعری واقعی همین است وتفنن در طرز بیان هم مثل تفنن در تصویر پردازی شیوه یی است که شاعر بدان وسیله چیزی از ذوق وسلیقه شخصی خود را بی آنکه بالضروره بین آن با جوهر شعر همواره پیوند دقیقی هم وجود داشته باشد برمایه احساس یا اندیشه وتخیل خود می افزاید وآن را به سبک مورد پسند خود در می آورد؟ در مورد دهخدا جای این تاسف هست که اوضاع واحوال زمانه او را از اشتغال به شعر وشاعری بازداشت وبا وجود قریحه هنری جوشان وآفرینشگری که او داشت بدون شک حیف شد که به قول علامه قزوینی برخلاف آنچه ستایشگران وی آرزو داشتند (ذوالفقار علی درنیام) و(زبان دهخدا درکلام) ماند.

شامل 24 صفحه فایل word

دانلود با لینک مستقیم

دانلود مقاله دهخدا شاعر یا استاد شعر